In 1811 ging Pushkin naar het door de tsaar opgerichte Tsarkoje Selo-lyceum nabij St. Petersburg. In het tsaristische Rusland was de censuur streng en de pen van Pushkin vlijmscherp. Een van zijn eerste gedichten ‘Ode aan de vrijheid’ (1818)en talrijke geschriften die circuleerden in anti-tsaristische kringen waren reden genoeg voor de tsaar om hem in 1820 naar het veilige platteland te verbannen. Daar schreef hij het grootste gedeelte van zijn meester-werk ‘Jevgeni Onegin’, een liefdesverhaal in versvorm. In 1826 hief de tsaar, onder strikte voorwaarden, zijn verban-ning op, zodat Pushkin min of meer ‘gevangene’ van de staar bleef.

Ieder kind in Rusland kent zijn sprookjesgedicht ‘Ruslan en Lyudmila’ (1820). Het vertelt over de ontvoering van Lyudmila, de dochter van Prins Vladimir van Kiev, door een boze tovenaar en de poging van de dappere ridder Ruslan om haar te redden. ‘De vertelling van Tsar Saltan’ (1831) is nog een voorbeeld van zijn vele sprookjes in dichtvorm. Het is niet zomaar een zoetsappig verhaal maar complex, vol intriges en waarin de jaloezie regeert, tot uiteindelijk de liefde toch overwint. Zoals het grootste gedeelte van Pushkin’s werk werd ook deze vertelling verwerkt tot een opera. In dit geval‘Tsar Saltan’ in 1900 geschreven door Nikolai Rimsky-Korsakov waarvan tevens ‘De vlucht van de hommel’ bekend werd. De illustraties bij ‘De vertelling van Tsar Saltan’ zijn van Ivan Bilibin.

Met het verhalend gedicht ‘De bronzen ruiter’ (1833) werd Pushkin op slag beroemd. Het speelt zich af in St. Peters-burg waar in 1824 de rivier de Neva buiten haar oevers is getreden. Een woest kolkende massa water vult de straten van de stad en ook het grote plein is ondergelopen. Hoog boven het water troont het standbeeld van Tsaar Peter de Grote op een steigerend paard: toonbeeld van macht, rijkdom en onkwetsbaarheid. Verder is er geen levende ziel te bekennen op het in duisternis gehulde plein. Op één uitzondering na. Op een stuk steen dat net boven het water uitsteekt zit een man: klein, nietig, machteloos. In de chaos van de overstroming is hij zijn geliefde kwijtgeraakt. Tot zover een scène uit het gedicht. Pas na zijn dood werd het in zijn geheel, ongecensureerd, gepubliceerd. Het stand-beeld kreeg de naam ‘De bronzen ruiter’ na de publicatie van het gedicht.

Onderstaande frankering is van de Russische Staatsbibliotheek in Moskou. Onder het Sovjet-bewind hernoemd tot de V.I. Lenin Staatsbibliotheek van de USSR. In 1992 kreeg het de huidige naam door een decreet van president Boris Jeltsin.

Alexandr Pushkin trouwde in 1831 met Natalja Nikolajevna Gontsjarova. Zij schonk hem vier kinderen. Het is een vermeende affaire van Natalja die aanleiding was tot het fatale duel op 27 januari 1837 van Pushkin met Georges d’Anthès, zijn zwager, de stiefzoon van de Nederlandse gezant. Pushkin stierf al snel aan zijn verwondingen.

Stempel scheepspostkantoor M.S. Alexandr Pushkin, gebouwd in 1965. Voer aanvankelijk de lijndienst Montreal – Leningrad, later omgebouwd tot cruise-schip.

Onderschrift bij illustratie: ‘Ik word telkens weer door de muze bezocht…’ A. Pushkin

In 1831 schreef hij ‘Boris Godunov’, een tragedie. Pas in 1866 kwam het door de censuur en mocht  het worden op-gevoerd. De hoofdpersoon is de Russische heerser Boris Godunov die tsaar was van 1598 tot 1605. Modest Mussorgsky’s opera ‘Boris Godunov’ (premiere 1874) is hierop gebaseerd.
Weergaloos mooi en indrukwekkend. Onder: brief verstuurd vanuit Litouwen naar USSR tijdens Sovjet-bezetting in 1974.

Onderschrift afbeelding: A.S. Pushkin. Tragedie ‘Boris Godunov’.

Postzegel Rusland 2016 uitgegeven ter ere van het 50-jarig bestaan van het internationale Pushkin Instituut in Moskou, gespecialiseerd in het onderwijzen van de Russische taal.

‘Jevgeni Onegin’ is een roman in verzen, geschreven in 1825. De hoofdrollen zijn voor de geliefden Tatjana en Onegin. Geheel nieuw in de Russische literatuur is de tweestrijd tussen alles wat Russisch is en de aantrekkingskracht van de Europese cultuur. Abraham Shlonsky vertaalde het verhaal in het Hebreeuws (1937). De schets op de zegel is van Pushkin zelf. Afgebeeld zijn Onegin en Pushkin in St. Petersburg.

Rusland 2015: jaar van de Russische literatuur. Op de achtergrond Alexandr Pushkin, dan Nikolai Gogol (zie artikel 8 februari 2018) en op de voorgrond de dichteres Anna Achmatova.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Rusland • Boeken

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(8 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...