In het artikel over het eerste postwaardestuk ter wereld is ingegaan op de prijsvraag die werd uitgeschreven door de Minister van Financiën van Groot-Brittannië om een etiket te ontwerpen dat geplakt kon worden op enveloppen en vouwbrieven als frankeermiddel. Meer dan 2600 ontwerpen kwamen binnen. Daarbij vielen de ontwerpen met versieringen die het moeilijk maakten om ze te vervalsen, het meeste op.

Als voorbeeld uit de vele ontwerpen een 1d in blauw en 1d in rood afgedrukt. Ontwerper was Benjamin Cheverton, een van de prijswinnaars van £100. De bedoeling was om twee waarden te maken met hetzelfde ontwerp doch in een andere kleur. Een van 1 penny en een van 2 pence, waarbij het cijfer 1 moest worden vervangen door het cijfer 2. Opvallend was, dat geen enkel ontwerp was binnengekomen met een afbeelding van koningin Victoria, de toenmalige vorstin. Het veiligheidskenmerk, de versiering, werd aangenomen, doch niet de ronde of ovale vorm.

Een andere ontwerper, ook prijswinnaar, was Charles Whiting, die vierkante etiketten indiende, waarbij gedrukt werd met twee kleuren in plaats van één kleur in een enkele drukgang. Ook hier waren veiligheidskenmerken opgenomen.  Maar deze ontwerpen werden afgewezen.
Drukkerij Perkins Bacon & Petch, gevestigd in Londen, kreeg opdracht om voorbereidingen te maken voor het drukken van gegomde postzegels. In de opdracht stond, dat vellen van 240 stuks moesten worden geproduceerd, 12 zegels horizontaal en 20 zegels verticaal. Dit had een reden. De Engelse Pond (£1) was toen verdeeld in 240 pennies en 12 zegels horizontaal vormden het bedrag van 1 Shilling. Dus gemakkelijk af te rekenen met de kopers van de postzegels. De vellen zouden niet worden geperforeerd. De drukkosten per vel van 240 zegels bedroeg 2½ pence, inclusief het gebruikte watermerk papier. Het ontwerp werd aan de drukkerij overgelaten en een van de medewerkers van de drukkerij ontwierp de achtergrond van de zegel, zoals dat ook werd gebruikt bij bankbiljetten. De keuze van een afbeelding van Koningin Victoria was goedgekeurd en de drukkerij verwierf een afbeelding, ontworpen door Henry Corbould, waar hij twaalf pond voor kreeg betaald. Men verwachtte niet dat de postzegels voor postzendingen buiten Groot-Brittannië zouden worden gebruikt. Vandaar dat geen landsnaam werd opgenomen in het ontwerp. De eerste drie proeven, die verschillende stadia van het eerste ontwerp laten zien, werden afgekeurd.
Een nieuw ontwerp werd gemaakt en ook daarvan zijn proeven vervaardigd. Dit ontwerp werd goedgekeurd. Als graveurs werden vader en zoon, Charles en Frederick Heath gevraagd die toen bekend waren vanwege het zeer gedegen werk dat ze afleverden. Binnen twee weken waren de gravures gereed en half januari 1840 konden de eerste proefdrukken worden gemaakt. Deze proeven werden om technische redenen afgekeurd, de gravures waren te fijn waardoor de drukinkt (verf) te snel vlekkerige afdrukken zou maken. Vader en zoon maakten nieuwe gravures die wel voldeden. Vanwege het moeten maken van nieuwe gravures kon de deadline, 10 januari 1840, niet worden gehaald. Dat was de datum waarop het uniforme tarief van 1 penny van kracht werd. In februari 1840 werden de nieuwe proefdrukken ter goedkeuring voorgelegd aan koningin Victoria. Zij toonde zich opgetogen over de postzegels en men kon verder gaan.
In opdracht van Rowland Hill werden in de onderste hoeken van de postzegels letters toegevoegd, een extra maatregel tegen vervalsen. Horizontaal van A tot en met L en verticaal van A tot en met T. En inderdaad werden slechts heel weinig vervalsingen gevonden. Met het drukken van de vellen postzegels werd op 11 april 1840 begonnen. Met de verkoop via de postkantoren werd op 1 mei 1840 gestart.

Bij gebruik van de postzegels op enveloppen en vouwbrieven werden deze ontwaard door middel van een stempelafdruk in rode inkt. Deze inkt kon vrij gemakkelijk worden verwijderd en daarom werd besloten om de kleur zwart te wijzigen in rood, waardoor men de zegels voortaan met zwarte inkt kon stempelen.

De beslissing om de kleur van de postzegel te wijzigen van zwart naar rood werd al zes maanden na de uitgifte van de eerste zegels genomen. Op 3 februari 1841 verlieten de laatste vellen gedrukt in zwart de drukkerij van Perkins Bacon & Petch gevestigd aan de Fleet Street in Londen.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(Breng als eerste je stem uit.)

Laden...