Gebruikte exemplaren van de beroemde ‚blauwe Mauritius‘, werden de laatste jaren verhandeld voor tussen de een en zeven miljoen euro. Van deze bedragen wordt de gemiddelde verzamelaar duizelig, maar omdat het duur is, wil het nog zeggen, dat het ook een goede belegging is. Het is nuttig om eens achter de coulissen te kijken, om te begrijpen, wat de voorwaarden zijn waaronder een investering in postzegels zinvol kan zijn.

Fouten maken dure zegels

Het is door een onverklaarbare drukfout, waardoor de ‘blauwe Mauritius’ waardevol en bekend werd. In het jaar 1847 werd de 2 Pence zegel met de opdruk “Post Office” geproduceerd. Eigenlijk moest er “Post Paid” op staan, zoals het bij latere drukgangen ook gebeurde. Zodoende werd de eerste foutdruk een rariteit, en er bestaan nog slechts vier ongebruikte exemplaren van.
Net zo’n rariteit is de “Schwarzer Einser”. Het is de eerste postzegel van de deelstaat Beieren en tevens de eerste zegel die überhaupt in Duitsland uitgegeven werd. Alleen al dit gegeven doet de hartslag van verzamelaars versnellen. Heel waardevol werd het blok van twaalf zegels waarbij één zegel op de kop staat. De eigenaar van dit blok kreeg daarvoor in 2009, € 320.000.-
Een andere fout, die een begeerde postzegel tot gevolg heeft gehad, is de productie van de “Wohlfahrtsmarke” met Audrey Hepburn. Samen met andere toeslagzegels, met de afbeeldingen van onder andere Charly Chaplin en Marilyn Monroe had ze in de verkoop moeten liggen, maar Audrey werd afgebeeld met een sigaret. De erfgenamen van Hepburn weigerden toestemming te geven voor publicatie vanwege het schadelijke gezondheidsaspect. Enkele zegels glipten door het loket voordat de zegels teruggetrokken werden en die exemplaren brachten zo’n € 135.000,- op.
Je moet niet zomaar investeren, je moet doelgericht investeren.
Welke postzegels zulke waardestijging zullen ondergaan is niet voorspelbaar. Op goed geluk postzegels kopen in de hoop dat ze ooit misschien waardevol zullen zijn is geen goede strategie. Veel oude postzegelalbums wisselen tegenwoordig voor een habbekrats van eigenaar. Daarom is het zinvol om te investeren in bijzondere unieke stukken, of om zich op gebieden die gevraagd zijn te specialiseren. Geliefde verzamelgebieden zijn op dit moment Duitse klassiekers van vóór 1871. Laag in aanzien staan op dit moment postwaarden van na de oorlog of van de DDR, omdat er daarvan veel te veel aangeboden worden.

Kennis van zaken is verplicht

Vakdeskundigheid is een absolute voorwaarde om postzegels als investering te kunnen gebruiken. Het verkrijgen van deskundigheid is over het algemeen zeer tijdrovend. De verzamelaar moet de kwaliteit van de zegel kunnen beoordelen. De tanding moet perfect zijn, er mogen geen vlekken op zitten. De stempels moeten zuiver, goed leesbaar en helder zijn. Dan kun je overeenkomstige prijzen behalen. Ook is deskundigheid onontbeerlijk in het geval het herkennen van vervalsingen. Krijg je een hooggewaardeerde postzegel in je bezit, dan moet je de zegel ook onder de juiste omstandigheden kunnen bewaren.

Een vertienvoudiging van de waarde zoals dat bij de British Guyana 1 Cent magenta“ het geval was lijkt een geweldig rendement. De vorige eigenaar heeft de zegel voor een kleine miljoen dollar gekocht. Maar als je het in de tijd bekijkt, toch een 34-tal jaren, dat is de rente slechts (!) zeven procent. Als je de commissies die je aan het veilinghuis moet betalen meerekent, dan kom je op slechts (!) zes procent. Dat is weliswaar, vooral bij de huidige rentestanden, nog steeds aanzienlijk, maar toch niet zo groot als de koopprijs zou doen verwachten.

Het is beter te verzamelen als te investeren

Er is bovendien geen georganiseerde markt voor de handel met postzegels. De bepaling van de waardevermeerdering is vaak theoretisch. Die vermeende waardevermeerdering is er alleen als er ook iemand is die zich ervoor interesseert. “Je moet de gek vinden die het koopt”. Het tijdstip van verkoop is voor de gevraagde prijs vaak maatgevend, je moet het daarom op een middel- of lange termijn investering inplannen. Daarom is het aan te raden om postzegels alleen als marginaal in de investeringsportefeuille te zien. Als je naast de plannen voor investeringen ook de hobby mee laat wegen kun je dubbel profiteren.

Conclusies

• Concentratie op uniek stukken of gevraagde verzamelgebieden is voor een rendabele investering in postzegels essentieel.
• Vakkennis in de beoordeling van kwaliteit, echtheid en opberging moet aanwezig zijn.
• Miljoenen betekenen niet direct ook bovenmatige rentepercentages in de opbrengst.
• Investeringen in postzegels zijn hooguit als randvulling in de beleggingsportefeuille als zinvol te beschouwen.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Duitsland

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(7 stemmen, gemiddeld: 4,14 uit 5)

Laden...