De aanleiding zo’n uitzonderlijke verzameling op te zetten, is ontstaan door de uitgave van de 55 cent postzegel uit de Filacept-emissie 1988 (nvph 1396). Op deze postzegelafbeelding staat een gedicht naast een foto van een narcis. De nvph-catalogus geeft een meer gespecialiseerde omschrijving. “Bloem: Narcissus Cyclaclamineus ‘Peeping Tom. Gedicht: Ik noem je bloemen etc., Jan Hanlo (1912 – 1969), 1948.”

Bijzonderheid van thematische filatelie

Waar, wanneer, en van wie ik het voorrecht heb gehad, deze (voor de beeldverzamelaar ogen-openende) combinatie van postzegel & tekst heb gezien, weet ik niet meer. Enkele aantrekkelijke, mij filatelistisch aansprekende voorbeelden van het ‘illustratieve beeldverhaal’ zijn me bijgebleven o.a. het in 1957 uitgebrachte lied ‘De krokus en de hyacint’ van zanger Tom Manders (1921 – 1972). Zijn bijnaam was Dorus, gekleed als morsig persoon met bolhoed, druipsnor en streepjestrui.
De normen en waarden, de normeringen en waarderingen van destijds komen inhoudelijk in het geheel niet meer overeen met die van tegenwoordig. Ook hierbij geldt het actuele modewoord ‘transitie’ uitstekend.

De krokus en de hyacint

Een gele krokus en een witte hyacint
stonden te vrijen op een plekkie uit de wind.
Ze waren gelukkig, zo blij als een kind.
Hij zoende die krokus en zij die witte hyacint.

Hij wilde haar trouwen, die witte hyacint
en ging naar haar vader, voor de hand van dat kind.
Pa wilde niet weten dat zijn kind werd bemind
en hij sloeg zijn krokus, zijn bloedeigen kind.

En vader zei: “Daar kan niks van kommen, weet waar je aan begint,
want de kleur van een krokus is heel anders als van een hyacint.
Dat wordt niks anders als ellende, waar je je ook bevindt.
Maar alle geliefden slaan die raad in de wind.

Ze trouwden heel stiekem en ze kregen een kind,
dat leek op een krokus en op een hyacint en alle bollen negeerden de familie hyacint.
Hu, maar ach, die hadden daar geen oog voor, want
je weet, liefde maakt blind.

Toen, toen kwam er een expositie, van narcis tot hyacint.
Ons echtpaar dat schreef gelijk in en natuurlijk ook voor hun kind.
En dat kreeg nou als beloning een krans met een lint
vanwege zijn stamboom en zijn originele tint.

Een bloggertje schrijven over . . .

Op 16 juni vroeg Hero Wit naar aanleiding van een persoonlijke ‘filatelistische-belevenis-met-een-postzegel’ de postzegelblog-lezers een bloggertje te schrijven over een voor u persoonlijk indrukwekkende postzegel.

Naar aanleiding daarvan heb ik zelf in juli al een artikeltje geschreven over de inhuldigingspostzegel van 1948 van koningin Juliana, die destijds voor mij bijzonder interessant en indrukwekkend was.
Als actuele bijzonderheid hierop is er op 6 september een Gouden Persoonlijke Postzegel uitgegeven (oplage 1000 zegels), die dit heugelijke feit van 75 jaar geleden memoreert.

Aan het begin van het nieuwe postzegelseizoen attendeer ik u met bovenstaande songtekst erop ook eens een filatelistisch bloggertje samen te stellen voor de postzegelblog-lezers.

Zomerzegels 2004: spectaculair plan valt in duigen!

Ik kan me niet voorstellen dat er ooit een verzamelaar is geweest die zich heeft afgevraagd waarom TPG Post samen met het Nationaal Fonds Ouderenzorg toch de zomerzegelemissie 2004 hebben uitgegeven met daarop geabstraheerde, bij velen weinig aansprekende afbeeldingen van bloemen. Hierachter schuilt echter ook een bijzonder verhaal.

Een opzienbarende stunt werd medio 2003 in samenspraak tussen TPG Post en Nationaal Fonds Ouderenhulp voorbereid om de zomerzegelactie 2004 spectaculair te presenteren. In de planning lag het plan het zomer-postzegelvel 2004 (bestaande uit sterk vereenvoudigde bloemafbeeldingen zonder tierlantijnen (nvph2252/57) in een gigantisch groot kleurig bloembollenveld op de Keukenhof te realiseren van grafisch ontwerper Fons Haagmans.
Begin oktober zouden de juiste bollen op de juiste plaats in de grond gestopt worden teneinde begin april een zomerzegel-tapijt te verkrijgen. Pas toen realiseerden de organisatoren met de directie van de Keukenhof zich het riskante van het initiatief. Een streng, lang of koud voorjaar zouden de bloemen wel eens te laat doen laten uitkomen en bloeien. Het idee werd afgeblazen. Overgebleven zijn de afbeeldingen van de strak gestileerde bloemen voor de zomerzegels 2004: iris, lelie, klaproos, tulp, tudor-roos en distel.

Zomerzegels 2004: bloem en kunst (nvph 2252/57)

Met verf van een huisschilder vult Fons Haagman sjablonen (kartonpapier waaruit bloemvormen zijn gesneden) al deppend met een stevig kortharige tamponneerkwast in opeenvolgende fasen met meerdere natte kleurlagen. Na het het droogproces worden de twee of drie bloemonderdelen sluitend gecombineerd tot het gestileerde slotontwerp met bijna platte beelden van twee- (4 stuks) en driekleurige bloemen (2 stuks).
Haagmans bloemenkeus en -uitvoering is geïnspireerd op de symboliek van heraldische bloemen, die op de wapenschilden en gevelstenen van adellijke families staan. De heraldiek (familiewapenkunde) hanteert een strenge regelgeving betreffende kleur, vorm en symboliek. Haagman past een vrije benadering en interpretatie daarvan toe.

De tudorroos bestaat niet in het echt, maar wel in de heraldiek. Het is een versmelting / combinatie van een witte en een rode roos. Tijdens de Rozenoorlog (Engelse burgeroorlog 1455 – 1485) vochten de lage Lancaster-adel (rode roos) en de hoge York-adel (witte roos) in de burgeroorlog tegen elkaar. Het koninklijk gezag van de Tudors werd er door versterkt, die de vijf-doornige tudorroos voortaan als victorie-teken in hun wapenschild voeren.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Nederland

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(Breng als eerste je stem uit.)

Laden...