Tijdens zijn jaren van ballingschap in Nederland (1918-1944) heeft de keizer niet alleen talloze bomen geveld en urenlange gesprekken gevoerd, hij was ook een enthousiast schrijver van brieven.
In mijn verzameling Eerste Wereldoorlog heeft zijn correspondentie inmiddels een (bescheiden) plaatsje gekregen.
Je kunt voor het verkrijgen van die brieven drie wegen bewandelen:
-de dure weg: je trekt je portemonnee en koopt wat veilinghuizen of particulieren (Ebay!) aanbieden.
-de avontuurlijke weg: je hoopt dat het toeval zo’n brief op je pad brengt, in een rommeldoosje of slecht bekeken partijtje.
-het zijpad: je stelt je tevreden met een kopie van een poststuk van iemand anders.
De tweede en derde weg genieten uiteraard mijn voorkeur. In ‘Een zaak van landsbelang’, een boek over de Nederlandse postcensuur in WO1 dat Fons Simons en ik samen schreven, komt een stuk van de laatste categorie voor. Fons heeft het origineel, ik de kopie:
De brief is gericht aan de keizer, verblijf houdend op Slot Amerongen en werd een dag voor zijn verjaardag (26/1/1919) verstuurd vanuit Berlijn, ongetwijfeld met hartelijke felicitaties. De brief werd in Nederland (Arnhem) door de censuur geopend (te zien op de achterzijde).
In de collectie van Jeffrey Groeneveld bevindt zich een brief aan iemand die deel uitmaakte van de keizerlijke hofhouding in Amerongen. Ook deze brief werd door de censuur in Nederland bekeken, maar ging retour Berlijn-Charlottenburg (februari 1920).
Op Ebay scoorde ik zelf een fraai “Brief-Telegramm”. U ziet alleen de bovenzijde, daaronder is het voornamelijk leeg. De brief zat in een lijstje dat kennelijk jarenlang in de zon heeft gehangen, want de handtekening van de keizer was geheel verbleekt. Die handtekening ziet er ongebleekt zo uit:
Opmerkelijk aan dit Brieftelegramm (verstuurd 10/8/1930) vanaf Haus Doorn is dat Wilhelm zich nog steeds als “Kaiser und König” betitelt. Hij feliciteert een oude vriend (de “Kapelmeister” Richard Rothe) met diens 70e verjaardag en herinnert hem aan de glorievolle gebeurtenissen van vroeger. Hij stuurt hem als aandenken een foto van zichzelf, in de hoop dat dit portret de geadresseerde nog vele jaren van vreugde zal schenken. Het was geen bescheiden man, die Wilhelm II.
Het postale document plaatst me wel voor een raadsel. Een brieftelegram kenden we in Nederland wel. Het Jaarboekje (1920) van de Centrale Bond van PTT-personeel schrijft erover:
In Duitsland waren ze hier misschien wat verder mee, maar ik heb toch zo’n donkergrijs vermoeden dat de Keizer en Koning deze formulieren gewoon als postpapier gebruikte, in een enveloppe vouwde en verstuurde. Mijn onderzoek loopt nog.
Echt postaal is in ieder geval het volgende briefje, 1927, aangetekend verstuurd uit Doorn. Let ook op de adressering, zij was een nichtje van…. De handtekening van de afzender herkent u inmiddels.
Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Nederland • Eerste Wereldoorlog
Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?
Kijk dan bij Collect Club.
(5 stemmen, gemiddeld: 4,80 uit 5)
Laden...
Reacties (3) Schrijf een reactie
Staat er per ongeluk twee maal dezelfde brief aan “der Kaiser” afgebeeld, terwijl er de tweede keer iets anders had moeten staan?
We hebben het gewijzigd. Bedankt voor de tip prins.
Schitterende poststukken!
Als wij filatelisten dit soort interessante poststukken met een verhaal eens in een dagblad geplaatst kregen zou dat de toekomst van de filatelie kunnen onder-steunen denk ik.
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)