Kinderpostzegelemissie 1990

Op de kinderzegelemissie 1990 ‘Kind en hobby’ (nvph157/59) schenken drie kinderzegels aandacht aan drie hobby’s: paardensport, computeren en postzegels verzamelen. Naar aanleiding van het postzegelonderwerp is een ingebonden boekwerkje ‘Postzegels’ met stevig omslag als SKN-uitgave in1990 uitgegeven. Schrijver Theo Thijssen (1879 – 1943) beschrijft in de roman ‘Kees de jongen’ *) in een van de hoofdstukken het verzamelen van postzegels door een scholier in 1912. Op aanstekelijke en betrokken wijze weet de auteur de aantrekkelijkheid van de postzegel-verzamelende jongens op een Amsterdams schoolplein in de Jordaan in 1912 (enkele jaren vóór de aanvang van de 1e Wereld Oorlog 1914 -1918) te verwoorden door dialoog met overtuigende uitspraken en beweringen over twee postzegels. *) Ter gelegenheid van de uitgifte van de kinderpostzegels 1990 heeft de Stichting Kinderpostzegels Nederland (SKN) met medewerking van Henkes Senefelder BV, Grafische Bedrijven, Stichting Het Nederlandse PTT Museum, Uitgeverij Unieboek en Stichting Theo Thijssen het mogelijk gemaakt dat Stichting Kinderpostzegels Nederland het 38 bladzijden tellende boekje ‘Postzegels’ heeft kunnen uitgeven.

Postzegels uit ‘Kees de jongen’ Theo Thijssen

Behoorlijk oudere lezers van Postzegelblog zullen zich ongetwijfeld in de beschrijving kunnen vinden. Postzegel-verzamelen stond toen nog in de kinderschoenen, was nog maar weinig gestructureerd en vercommercialiseerd. Er werd toen nog geroeid met de riemen, die algemeen voorradig waren (en dan vooral van scholieren). Vandaar hierbij twee tekstgedeelten uit de roman, die sfeer, omstandigheden en mogelijkheden met het taalgebruik van Thijssen gedetailleerd beschrijven.

Twee aantrekkelijke buitenlandse postzegelemissies spelen voor lagere schoolleerlingen anno 1912 door vorm en formaat de hoofdrol in de roman van Theo Thijssen.

Het postzegelalbum als verjaardagscadeau met heel veel zwart-wit afbeeldingen van buitenlandse postzegels vergroot de visuele kennis van Kees aanmerkelijk. De zonderlinge, driehoekige postzegels van Kaap de Goede Hoop zijn volgens Kees de meest aantrekkelijke en onbereikbare postzegels door de vorm. Met weemoedig besef bekijkt Kees deze al-bum-postzegelafbeeldingen meermaals. Een vriendje op school beweert dat hij deze schuine Kapies bezit. Het ongeloof van Kees in hem verdwijnt meteen als hij ontdekt dat vriendje ‘s vader Kaapse en Californische wijnen in zijn winkel verkoopt. Het vriendje komt naderhand zelfs met Kaapse postzegels op school, maar niet met “die schuine van de Kaap”, die Kees dolgraag in zijn verzameling zou willen opnemen. Zie tevens het postzegelblog-artikel ‘Driehoeken van Kaap de Goede Hoop’ van 16 augustus 2016 van Cees Janssen.

Op een middag neemt een jongen uit zijn klas een “grote Pers” (39 x 31 mm, forse afmeting in die tijd; uitgave 1882) in een doorzichtig envelopje mee naar school. Een begerenswaardige groot formaat postzegel met een afbeelding van de Shah van Perzië met snor erop, die wel een gulden zou moeten kosten. De jongen weet als enige in welk winkeltje die postzegel voor maar 7½ cent te koop is (“Och jong, die vent heeft helemaal geen verstand van postzegels!”), maar wil dat niet aan Kees vertellen. Na hevig aandringen krijgt Kees uiteindelijk toch de informatie. Als Kees thuiskomt, zit oom Dirk in de huiskamer. Kees vertelt uitgebreid en vol vuur over aantrekkelijkheid van de postzegel. Hij krijgt daarop een dubbeltje van oom om de grote Pers te kunnen kopen. ‘s Avond haalt Kees de jongen op en dan gaan ze samen naar het winkeltje. Kees koopt de groot formaat postzegel, waarop hij bijzonder trots is.

Kinderpostzegelemissie 1999

Op de kinderzegels 1999 staan de afbeeldingen van Pluk van de Petteflat, Otje en Jip & Janneke (nvph 1852/54). Deze gezonde kinderen dienen in deze metaforische vergelijking als ideaal navolgbare voorbeeldkinderen voor kinderen, die echt een steuntje (van de kinderzegelgelden) in de rug heel goed zouden kunnen gebruiken.

Leuk toch, zo’n geintje . . .

In 1999 was het 75 jaar geleden dat de eerste kinderzegels werden uitgegeven voor kinderen, die een steuntje in de rug heel goed zouden kunnen gebruiken. Over zulke kinderen gaan de vijf verhaaltjes in het boek ‘Leuk toch, zo’n geintje . . .’ ook.

1) ‘Leuk toch zo’n geintje . . .’ door Anita van den Bogaart.
Tobias die gepest wordt door zijn klasgenootjes, die wel van een geintje houden.
2) ‘En toen kwam Elzebel’ door Leny van Grootel.
Kai en Ezebel die in een pleeggezin wonen.

3) ’De grens’ door Theo Hoogstraaten.
Timar vlucht zijn land uit en pakt de draad van zijn leven straks weer op.*
4) ‘Eerlijk verdiend’ door Tineke Hendriks.
Kim zijn ouders maken continu ruzie.

5) ‘In de straten van Cairo’ door Lydia Roos.
Rodney die tijdens zijn vakantie in het buitenland ontdekt wat arm zijn betekent.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Nederland • Nederland • Kinderpostzegels

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(1 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...