Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren in Nederland vele gebouwen vernield en de infrastructuur beschadigd of onbruikbaar geworden. Na de oorlog werd dan ook geprobeerd om de schade te herstellen door aan Duitsland een schadevergoeding te vragen van 25 miljard gulden. Maar internationale afspraken (Conferentie van Jalta) verboden dat. Alleen schadevergoeding in natura was mogelijk.
Gerelateerde artikelen
Conferentie van Jalta met o.a. Churchill, Roosevelt en Stalin
Daarop werd een voorstel ingediend om delen van het grensgebied met Duitsland te annexeren als compensatie voor de oorlogsschade. Het betrof een grote oppervlakte met bekende steden zoals Keulen, Aken, Mönchengladbach, Krefeld, Kleef, Osnabrück en Oldenburg. Maar dit plan ging niet door. Na vele onderhandelingen kwam men uiteindelijk uit op een oppervlakte van 1.840 Km2. Oorspronkelijk was de eis meer dan 10.000 Km2. En toch werd ook deze eis niet ontvankelijk verklaard. Op 23 april 1949 werd tijdens de Londense Duitslandconferentie overeengekomen, dat slechts kleine grenswijzigingen werden toegestaan. De totale oppervlakte was 69 Km2. Daarbij enkele stukken die totaal onbewoond waren. Maar er waren ook stukken bij die wel bewoond waren, dorpen zoals Elten met 3.235 inwoners en Tuddern met 5.665 inwoners.
In deze dorpen bevonden zich postale vestigingen die door de Nederlandse PTT werden overgenomen als hulppostkantoren, poststations en telegraafstations. Vanaf 1 mei 1949 fungeerden vier hulppostkantoren, twee plattelands poststations en twee telegraafstations. Deze kantoren kregen nieuwe, Nederlandse stempels. Eerst noodstempels, maar al snel gevold door de definitieve stempels.
Als voorbeeld Elten. Eerst werd gebruik gemaakt van een rubber stempel met de naam ELTEN. Dit stempel werd enkele dagen gebruikt om postzegels te stempelen met zwarte of violette inkt.
Vanaf 4 mei 1949 werden definitieve dagtekeningstempels in gebruik genomen. Stempel nummer 1 was een handstempel, te gebruiken aan het loket en stempel nummer 2 een hamerstempel om de post uit de buslichtingen te stempelen.
En kantoornaamstempels.
Dagtekeningstempels van de andere hulppostkantoren:
En de poststations:
De Bondsrepubliek Duitsland voerde langdurige onderhandelingen met de Nederlandse staat, welke op 8 april 1960 werden afgesloten met een overeenkomst, waarin de Bondsrepubliek aangaf 280 miljoen Duitse mark uit te keren voor teruggave van de drostambten Elten en Tudderen en enkele kleinere gebieden. Op grond van het gesloten grensverdrag werden de gebieden op 1 augustus 1963 weer overgedragen aan de Duitse autoriteiten. Daarnaast vonden verschillende grenscorrecties plaats en werd een bedrag als genoegdoening overeengekomen van 280 miljoen Duitse Mark.
Voor de PTT betekende dit eveneens een wijziging. Dit werd bekendgemaakt is een Dienstorder:
Dienstorder No H.330 van 27 juni 1963: Grenscorrecties (ingaande 1 augustus 1963 ).
- Op 1 augustus a.s. zullen de grenscorrecties plaatsvinden, die tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Bondsrepubliek Duitsland zijn overeengekomen bij de terzake gesloten verdragen, enz.
- In verband hiermede zal ingaande genoemde datum de dienstuitvoering op de volgende PTT inrichtingen door de Nederlandse PTT worden beëindigd en overgenomen door de Deutsche Bundespost:
a. de hulppostkantoren Elten, Havert, Höngen en Wehr;
b. de plattelands poststations Süsterseel en Tudderen (Tüddern);
c. de telegraafstations Millen en Wehrhagen.
Alleen enkele kleine stukjes, zoals de Duivelsberg bij Nijmegen aan de weg naar Kleef, bleven Nederlands grondgebied. Een prachtige natuur, mooie wandelpaden en onverwachte uitzichten. En in een oude boerderij, die daarvoor dienst deed als herberg, is nu een pannenkoekenrestaurant gevestigd. En de poststempels? Die werden overgedragen aan het toenmalige Nederlandse Postmuseum.
De weer Duits geworden kantoren kregen direct nieuwe stempels. Verloren plaatsnamen, door een grenscorrectie, als gevolg van oorlog.
Reacties (3) Schrijf een reactie
Filatelie=Geschiedenis blijkt ook hier weer.
Van Wikipedia:
Van de overgang van Nederland naar Duitsland hebben veel exporteurs geprofiteerd. Op 31 juli 1963 plaatsten zij veel vrachtwagens met te exporteren goederen (voornamelijk boter) in het Nederlandse Elten. De volgende dag stonden de vrachtwagens mèt de goederen, zonder een meter te hoeven rijden en (het belangrijkste) zonder een cent aan invoerrechten te hoeven betalen in Duitsland. De vermoedelijke winst bedroeg 50 tot 60 miljoen gulden. Deze gebeurtenis heet de Eltener Butternacht.
Het gebied met o.a. Tudderen behoort bij de Selfkant, dat wisselde van Nederlands naar Duits grondgebied.
Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Selfkant
De weg van Brunssum naar Koningsbosch, dwars duur de Zelfkant is lang een neutrale weg gebleven. Nu is deze weer duits. door het Schengenvedrag is dit komen te vervallen.
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)