The Little Mermaid: oud sprookje in nieuw jasje

07 juni 2023, 11:46 uur - Randy Koo

The Little Mermaid is nu te zien in diverse bioscopen. Het is een Disney product van 2023, een Amerikaanse liveaction remake van de film uit 1989. Er is veel over gezegd over de hoofdpersonage, maar wie is de schrijver van dit sprookje? Het is de Deense schrijver Hans Christian Andersen. Heeft u het beroemde beeld gezien in de haven van Kopenhagen? Het is kleiner in werkelijkheid, dan op de foto’s. Wat weet u van ‘The Little Mermaid’?

Post Views: 913

Hans Christian Andersen

Hans Christian Andersen (2 april 1805 – 4 augustus 1875) was een Deense schrijver. Hoewel hij een productief schrijver van toneelstukken, reisverhalen , romans en gedichten is, wordt hij het best herinnerd vanwege zijn literaire sprookjes.

Denemarken (1935): 100 jaar Hans Christian Andersen (1835 – 1935).

Andersen’s sprookjes, bestaande uit 156 verhalen verdeeld over negen delen, zijn vertaald in meer dan 125 talen. Ze zijn cultureel ingebed geraakt in het collectieve bewustzijn van het Westen , gemakkelijk toegankelijk voor kinderen, maar bieden ook lessen over deugdzaamheid en veerkracht in tijden van tegenspoed voor volwassen lezers. Tot zijn bekendste sprookjes behoren ‘De nieuwe kleren van de keizer’, ‘De kleine zeemeermin’, ‘De nachtegaal’, ‘De standvastige tinnen soldaat’, ‘De rode schoentjes’, ‘De prinses op de erwt’, ‘Het lelijke eendje’, ‘The Little Match Girl’ en ‘Thumbelina’. Zijn verhalen hebben balletten, toneelstukken en animatiefilms en live-actiefilms geïnspireerd.

Denemarken (2013): Hans Christian Andersen sprookjes (samenwerkingsverband van Deense en Chinese ontwerpers).

De kleine zeemeermin (sprookje)

Het sprookje van de kleine zeemeermin begint met een beschrijving van de kleur, diepte en weidsheid van de zee. Daarin woont de meermin met haar vader de koning, haar oma en haar 4 oudere zussen. Op haar 15e mag zij, zoals alle meerminnen, naar de oppervlakte zwemmen en de wereld daarboven bekijken. De 5 zussen zijn geboren met 1 jaar tussen ieder, en in de kleinste zeemeermin groeit het verlangen om met haar zusters mee te kunnen naar de oppervlakte zodat ook zij de mensen en hun steden kan zien.

Dominica (1991): The Little Mermaid (movie)

Op haar 15e is het zo ver, zij zwemt naar de oppervlakte. Daar ziet ze een mooie prins op een schip en wordt op slag verliefd op hem. Een heftige storm steekt op en de prins komt bijna om, maar ze weet hem te redden en naar een strand vlak bij een tempel te brengen. Daar laat zij de bewusteloze prins achter. De kleine zeemeermin blijft naar de prins verlangen, ze verlangt naar het hebben van een ziel en een eeuwig leven na de dood zoals de mensen – in plaats van in schuim op de oppervlakte van de zee te veranderen zoals de meermannen doen.

Dominica (1991): The Little Mermaid (movie), S/S.

Ten einde raad gaat ze naar de zeeheks. In ruil voor een toverdrank die haar benen geeft, staat zij haar tong en daardoor haar mooie stem af aan de heks. Het drinken van de toverdrank voelt alsof er een zwaard door haar heen gaat en elke stap die ze op het land zet voelt alsof ze over scherpe messen loopt. De enige manier voor haar om een ziel te krijgen, is zorgen dat de prins van haar houdt en met haar trouwt. Gebeurt dit niet, dan zal ze overlijden en tot schuim op de zee veranderen op de dag dat de prins haar hart breekt door met een andere vrouw te trouwen. Ze drinkt de toverdrank en ontmoet even later de prins. Hij voelt zich aangetrokken door haar schoonheid en haar mooie manier van bewegen. Ze kan niet met hem praten, omdat zij door het afstaan van haar tong stom is geworden. De prins houdt echter van haar zoals iemand van een klein kind houdt.

Op een dag trekt de prins eropuit om een bruid te vinden. Hij gaat naar een van de buurrijken. Daar blijkt de dochter van de koning diegene te zijn die de prins op het strand vond waar de kleine zeemeermin hem achterliet na de storm. De prins wordt verliefd en na een korte tijd kondigt hij de bruiloft aan. Dat breekt het hart van de kleine zeemeermin, en ze wordt wanhopig terwijl de bruiloft nadert. Haar zusters weten raad, ze geven haar een mes dat ze in ruil voor hun mooie haar bij de zeeheks hebben gekocht. Als de kleine zeemeermin de prins vermoordt met dat mes, kan ze weer een meermin worden en terug naar haar familie gaan voor de rest van haar leven. Dit kan ze niet doen. Ze stort zichzelf in de zee en verandert in schuim.

Zij sterft echter niet, ze wordt een dochter van de lucht die onzichtbaar is voor de mensen. Als ze 300 jaar lang goede daden heeft verricht, heeft ze haar ziel verdiend en komt ze het koninkrijk van de hemelen binnen. Gelukkig mag de dochter van de lucht voor ieder goed kind dat ze vindt een jaar van de 300 aftrekken, maar als ze moet huilen om een kwaad of ondeugend kind, voegt iedere traan een dag toe aan de jaren.

De kleine zeemeermin (beeld)

De kleine zeemeermin (Deens: Den lille Havfrue) is een wereldberoemd standbeeld in de Deense hoofdstad Kopenhagen. Het stelt de hoofdpersoon voor uit het gelijknamige sprookje van Hans Christian Andersen. Het beeld van de zeemeermin werd gemaakt door Edward Eriksen (1876-1959), in opdracht van Carl Jacobsen, van de brouwerij Carlsberg. Het is 1,25 meter groot en werd op 23 augustus 1913 op een rots in de haven gezet. Het is uitgegroeid tot een van de belangrijkste toeristische attracties in Kopenhagen.

Deze zeemeermin heeft tot aan de enkels twee duidelijk te onderscheiden benen en heeft twee staarten. Op 24 april 1964 werd het beeld onthoofd. Deze daad werd later opgeëist door de kunstenaar Jørgen Nash. Sinds die tijd is het beeld vaker beklad en beschadigd door vandalen. Verder is ze verscheidene keren aangekleed. Al minstens twee keer heeft ze een boerka aangehad en in mei 2007 werd ze uitgedost met een hoofddoekje. Wellicht wordt het beeld verder in het water geplaatst zodat het lastiger te bereiken is.

Denemarken (2013): 100 jaar Den lille Havfrue (1913 – 2013).

In 2010 werd het beeld naar de Chinese stad Shanghai getransporteerd om daar te worden tentoongesteld op de Wereldtentoonstelling. Dit leidde in Denemarken tot veel verontwaardiging. Veel Denen lieten weten dat de zeemeermin thuishoort in Kopenhagen en nergens anders. Het Deense Natuurhistorisch Museum plaatste bij wijze van grap een zeemeerminnenskelet op de lege sokkel.