Honderd vijftig jaar geleden verscheen Lewis Carroll’s klassiek boek Alice’s Adventures in Wonderland.  Om dit feit te vieren geeft Royal Mail 6 januari een velletje met tien zegels uit waarop de avonturen van Alice door de illustrator Grahame Baker-Smith opnieuw in beeld worden gebracht. Lees verder >> 

De Top 40 werd naar voorbeeld van Amerikaanse hit-stations uitgezonden door radio Veronica. Wekelijks liet men vanaf 2 januari 1965 in de radioprogramma's de best verkochte platen steeds horen. In de afgelopen 50 jaar scoorden Nederlandse artiesten en bands meermalen met hits. De tien grootste Nederlandse hits zijn qua platenverkoop op het postzegelvel 50 jaar Top 40 geplaatst door grafisch ontwerper Sybren Kuiper. Van ieder decennium de twee grootste hits. Lees verder >> 

De Weinachtzegels van Liechtenstein, die 10 november verschenen, zijn, ik zou bijna zeggen, ouderwets mooi. In een zachtblauw maanverlichte nacht liggen vredig drie kapelletjes in de berggemeente Triesenberg: Lees verder >> 

De jaarlijkse Noordse postzegeltentoonstelling, die altijd plaats heeft in verschillende Noordse landen, wordt dit jaar gehouden in het kleine plaatsje Lilleström bij Oslo (21-23 november). Denemarken heeft naar aanleiding daarvan op 18 oktober drie automaatzegels uitgegeven met mooie beelden uit de Noorse natuur.  Lees verder >> 

Informatie 50 jaar Top 40 POSTZEGELS Het postzegelvel 50 jaar Top 40 besteedt aandacht aan de eerste uitzending door radiostation Veronica op 2 januari 1965 van de Top 40, een radioprogramma gewijd aan de 40 best verkochte platen in Nederland. Op de postzegels van het velletje staan tien nummers van de tien grootste Nederlandse artiesten en bands van de afgelopen 50 jaar, twee per decennium: Golden Earring (Radar Love) The Cats (One Way Wind) André van Duin (Willempie) BZN (Mon Amour) 2 Unlimited (No Limit) Paul de Leeuw (Vlieg Met Me Mee) Marco Borsato (Dromen Zijn Bedrog) Vengaboys (We're Going To Ibiza!) Jan Smit (Cupido) Anouk (Birds). Het postzegelvelletje 50 jaar Top 40 is een initiatief van PostNL, in nauwe samenwerking met de Stichting Nederlandse Top 40. HET ONTWERP Het postzegelvelletje 50 jaar Top 40 telt tien verschillende postzegels met steeds een andere opvallende achtergrondkleur. Op de postzegels staan nummers afgebeeld van de twee grootste Nederlandse artiesten en bands van elk decennium. De illustratie is een letterlijke verbeelding van de belangrijkste elementen uit een strofe van de songtekst. Deze tekst is op de velrand van de postzegel afgedrukt. Elke tekst is in een ander lettertype en in een andere kleur weergegeven, die weer is ontleend aan een van de kleuren van de desbetreffende postzegel. Op elke postzegel is in de achtergrondkleur een verlooptint aangebracht. Boven aan de postzegels staat Nederland 1, het jaartal 2015 en de sorteerhaak. Hiervoor is de Rita Bold als lettertype gebruikt. Onderaan op de postzegel staan de naam van de artiest en de reden van de uitgifte, in het lettertype Univers. DE ONTWERPER “Natuurlijk luisterde ook ik toen ik jong was naar de Top 40, hoewel nog meer naar de LP Top 20. De Top 40 was in mijn jeugd echt een instituut. Dat is-ie ondanks alle veranderingen nog steeds.” Aan het woord is Sybren Kuiper, de ontwerper van het postzegelvelletje waarmee PostNL in 2015 aandacht besteedt aan de eerste uitzending van de Top 40, vijftig jaar geleden. "Het was natuurlijk super dat ik deze opdracht kreeg over een onderwerp dat men wel bij mij vond passen. Misschien komt dat wel door het fotoboek ABBA…ZAPPA dat ik over Oor-fotograaf Gijsbert Hanekroot heb gemaakt. Dat gaat immers ook over succesvolle muzikanten.” Van de Stichting Nederlandse Top 40 kreeg Sybren een shortlist met de grootste Nederlandse artiesten per decennium. Hij kreeg de vrijheid om zelf de nummers te kiezen, zolang het maar succesvolle nummers waren. “Bij de selectie heb ik enerzijds mijn persoonlijke voorkeur gevolgd, anderzijds was het natuurlijk nodig bekende platen een plek te geven. Na de eerste presentatie heb ik nog vier nieuwe postzegels ontworpen en is één postzegel sterk gewijzigd – die van Marco Borsato. Voor mijn dochter Mille van acht maakte dat overigens niets uit, zolang Marco er maar op voorkwam. Zij is een van zijn grootste fans.” In de briefing stond de suggestie om iets met platenhoezen te doen, maar daar stapte Sybren snel van af. “De meeste hoezen hebben weinig beeldende waarde. Als alternatief ben ik begonnen met de songteksten, want de lyrics van dit soort nummers hebben altijd een sterke gevoelswaarde. Bij de eerste schetsen waren het nog alleen teksten, maar later ben ik die gaan combineren met een kleine illustratie op de achtergrond. Bij de uitwerking ging die illustratie steeds meer overheersen. En in het uiteindelijk voorstel stond de illustratie centraal op de postzegel en was de tekst naar de velrand verhuisd. Voor alle tien postzegels ben ik met een uitgewerkt voorstel naar PostNL gestapt. Normaal gesproken doe ik dat niet en geef ik in de eerste presentatie alleen de richting aan. In dit geval was het noodzakelijk omdat ik zeker moest zijn dat de insteek ook voor alle tien de nummers zou werken.” De scheiding tussen tekst en beeld biedt meer voordelen, meent Sybren. “Ik vind dat mensen geprikkeld moeten worden om na te denken over een ontwerp. Want als je nadenkt, blijft iets beter hangen. Doordat de illustratie overheerst, werkt de postzegel nu ook als quiz-vraag. Want kun je uit elk beeld afleiden welk nummer het is? Vandaar dat ik de nummers letterlijk citeer door de elementen uit de teksten nauwkeurig te laten terugkeren. Denk maar aan de hemel, de ogen, de stralen en de sterren van het nummer van Marco Borsato. Om mezelf en het publiek te amuseren, heb ik af en toe wat details toegevoegd, zoals het scheepje voor de Volendamse Cats, de traan bij het hart van Jan Smit en bij André van Duin verwijzen de bloemkolen en de banaan zelfs naar twee van zijn andere hits.” In het ontwerp vormen de postzegels duidelijk een serie, met een eenduidige beeldtaal en typografie. Op de velrand echter heeft de ontwerper zich uitgeleefd met uiteenlopende fonts in allerlei kleuren. “Dat is opzettelijk. De typografie op de velrand heb ik gebruikt om de verschillen tussen de songs aan te geven. Van de naar links scheefhangende letter om de one way wind te symboliseren, de klassieke letter voor Borsato, de man met de meer literaire teksten, de ronde letter voor Paul de Leeuw, de zwierige letter voor de Franse teksten van BZN, enzovoort.” Met het resultaat is Sybren zeker tevreden. “Je kunt er ook een van mijn mogelijke stijlen in herkennen waarin ik zoek naar de iconische kracht van het beeld. Dat geldt ook voor deze postzegels, die elk een eigen wereldje vertegenwoordigen. De samenwerking met PostNL was prima dankzij hun enthousiasme voor dit project. Dit soort trajecten is complex, met uiteenlopende artiesten, managementbureaus en instanties die je allemaal mee moet krijgen. Dat vraagt veel geduld en dat hebben ze prima geregeld. Het was superleuk om mee te doen.” Over de ontwerper Na een studie Nederlands volgde Sybren Kuiper (1961) een opleiding tot grafische ontwerper aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU). Na zijn afstuderen in 1994 ging hij aan de slag als zelfstandig ontwerper vanuit het bureau – SYB –. Zijn naam is onder meer bekend vanwege de vele affiches, programmaboekjes, websites en andere ontwerpen die hij maakt voor uiteenlopende theaters en festivals. Ook is Sybren een vooraanstaand ontwerper van fotoboeken. Zo is hij actief (geweest) voor organisaties als Festival a/d Werf uit Utrecht, Julidans Zomerfestival uit Amsterdam, mimetheatergroep Bambie uit Amsterdam, muziekproject Mondo Leone uit Utrecht, jeugdtheater Max. en de opvolger jeugdtheater Maas in Rotterdam. Bekende boeken van zijn hand zijn ABBA…ZAPPA van fotograaf Gijsbert Hanekroot, Cry out for joy over en van kunstenares Karin van Dam, Finding Thoughts van fotograaf Cuny Jansen en de Catalogue of the Best Book Designs 04. TECHNISCHE INFORMATIE Zegelformaat     25 x 36 mm Tanding     14 ½ : 14 ½ Papier     normaal met fosforopdruk Gomming     synthetisch Druktechniek     offset Oplage     160.000 vel Drukkerij     Cartor Security Printers, Frankrijk Drukkleuren postzegel     geel, magenta, cyaan en zwart 

POSTZEGELS Elk jaar brengt PostNL nieuwe Decemberzegels uit waarmee consumenten en bedrijven elkaar tegen een voordelig tarief kerst- en nieuwjaarskaarten kunnen versturen. De velletjes met twintig Decemberzegels 2014 kosten dit jaar € 11,80 per stuk. Bij aankoop van drie velletjes krijgt de klant een speciaal cadeau: de kerstspecial van het Good Food Book, een prachtig kookboekje met vier feestelijke menu's van vooraanstaande Nederlandse chef-koks: Ramon Beuk, Ron Blaauw, Ronald Kunis en Niven Kunz. Aan de Decemberzegels is bovendien een speciale actie verbonden met kans op mooie prijzen, waaronder een Vespascooter, Ipads mini en PostNL-reistassen. Met de Decemberzegels 2014 maakt PostNL het voor iedereen mogelijk een kaart te versturen in de kerst- en nieuwjaarsperiode aan familie, vrienden en relaties tegen een voordelig tarief. Het speciale decembertarief van € 0,59 per zegel is dit jaar geldig van 18 november 2014 tot en met 6 januari 2015. OVER HET ONTWERP De twintig unieke postzegels op het velletje Decemberzegels 2014 zijn ontworpen door bureau Smel uit Amsterdam. Op de postzegels staan vrolijke, stijlvolle tafereeltjes tegen een warm gekleurde achtergrond. De ontwerpers hebben op iedere postzegel herkenbare decembersymbolen als een mini-verhaaltje geïllustreerd. Van kerstbal tot vuurwerk, van schaatspret tot kerstpost, van oliebol tot mistletoe – de vertrouwde thema’s zijn met een eigentijdse beeldtaal ontworpen. De verhaaltjes op de postzegels worden met elkaar verbonden door gemeenschappelijke beeldelementen als de sneeuwvlok, asterisk, dunne lijnen en een verlooptint in de achtergrond. Het hoofdonderwerp op elke postzegel is meestal in silhouetvorm uitgevoerd, de bijfiguren zijn gedetailleerder uitgewerkt. Voor de typografie werd gebruikgemaakt van de Aldo SemiBold van Sacha Rein, een moderne, ronde en vriendelijke letter. OVER DE ONTWERPER De Decemberzegels 2014 werden ontworpen door Edgar Smaling en Carlo Elias van bureau Smel uit Amsterdam. Het is hun derde serie postzegels, na de Zomerpostzegels (2009) en 125 jaar Carré (2012). “Natuurlijk was het super dat we deze Decemberzegels mochten maken”, zegt Carlo Elias. “De vraag was duidelijk: maak een ontwerp dat warm, kleurrijk, gezellig en toegankelijk is, maar wel met een uniek karakter. We hebben eerst gekeken hoe we onze eigen draai eraan zouden kunnen geven op basis van zeg maar kerst 2.0, met nieuwe vormen en nieuwe tradities. Zo werken we altijd: eerst kijken waar de grenzen liggen. We kwamen er snel achter dat de tradities en de bijbehorende beelden niet versleten zijn en zelfs een herwaardering doormaken. Toen zijn we iconische beelden van december gaan schetsen: eerst de winterwanten, toen de schaal met oliebollen. Daarvan hebben we een moodboard gemaakt om de sfeer te testen. PostNL reageerde erg enthousiast – ga maar door, zeiden ze.” En zo gebeurde het. Terwijl het hartje zomer was en de thermometer meer dan 30 graden aangaf, inventariseerden de twee ontwerpers welke clichés van de koude decembermaand ze wilden afbeelden. Edgar Smaling: “Al vanaf het begin hadden we besloten geen fotografie te gebruiken, met illustraties heb je toch meer vrijheid om af te beelden wat je wilt. Bovendien is het gemakkelijker om meer eenheid te bereiken op het velletje. We hebben eerst geëxperimenteerd met een cartoonachtige stijl, maar dat had niet het gewenste resultaat. Toen zijn we teruggekeerd naar de beeldtaal die we twee jaar geleden speciaal voor de Carrépostzegels hadden ontwikkeld. Maar met een extra slag door verfijnder en unieker te werk te gaan. De Carrépostzegels verwezen nog naar de circusposters uit de jaren dertig, met deze Decemberzegels verwijzen we naar onszelf.” Toen PostNL de eerste uitgewerkte postzegelontwerpen met deze aanpak goedkeurde, gingen Carlo en Edgar aan de slag met de uitwerking. “Dat hebben we heel gestructureerd en systematisch aangepakt”, vertelt Carlo. “Zo hebben we gewerkt met een soort stijlgids met vaste regels waaraan elke postzegel moest voldoen: de beperking tot vijf achtergrondkleuren, de silhouetvormen, de verlooptinten, de sneeuwkristallen, de asterisken enzovoort. Dat geldt ook voor de dunne lijnen die we hebben gebruikt voor bijvoorbeeld de veters van de schaatsen, het touw aan de slee, het koord van de wanten en de sokken, de teugels voor de rendieren en het stokje van de sterretjes en de vuurpijlen. In de details zit de perfectie. Ook breng je zo eenheid in die verscheidenheid aan thema’s.” Bij de keuze van de onderwerpen combineerden de ontwerpers hun eigen lijst met symbolen met de suggesties van PostNL. “Het was inspirerend om te merken dat iedereen zo enthousiast meedacht. Je ziet ook dat het breder dan alleen kerst is geworden”, legt Edgar uit. “We verwijzen ook naar oudejaarsavond en sneeuwpret. Alles met een opgewekt karakter – het is en blijft een feestmaand natuurlijk. In de laatste fase hebben we nog heel wat geschoven met de positie van de beelden en de kleurstelling om een evenwichtig geheel te maken met de juiste spreiding van onderwerpen en kleuren. Zo zijn uiteindelijk de Decemberzegels ontstaan die we wilden maken: traditionele onderwerpen in een moderne stijl, eenvoudig en fris. Met op elke postzegel een piepklein verhaaltje met een glimlach.” Over de ontwerpers Het postzegelvel Decemberzegels 2014 is ontworpen door Edgar Smaling en Carlo Elias, oprichters van het bureau Smel. Beide ontwerpers studeerden tussen 1993 en 1997 aan de Akademie voor Kunst en Vormgeving St. Joost in Breda. Smel, dat in 2001 werd opgericht, bestaat uit een energiek team van toegewijde, multidisciplinaire creatieven. Zij ontwerpen strategische bedrijfsidentiteiten, magazines, boeken, huisstijlen en websites. Daarbij streven ze naar luchtige vormconcepten die kwaliteit en verbeeldingskracht ragfijn verbinden. Smel was eerder verantwoordelijk voor het ontwerp van de Zomerpostzegels (2009) en de postzegels ter gelegenheid van 125 jaar Carré (2012). TECHNISCHE INFORMATIE Zegelformaat     25,3 x 20,8 mm Tanding     slitvorm Papier     normaal met fosforopdruk Gomming     zelfklevend Druktechniek     offset Oplage     7.360.000 velletjes Drukkerij     Joh. Enschedé Security Print, Haarlem Drukkleuren postzegel     geel, magenta, cyaan en zwart 

Informatie Kinderpostzegels 2014 POSTZEGEL Op het velletje kinderpostzegels 2014 zijn vijf kunstwerken uit de collectie van het Rijksmuseum afgebeeld, met daarop taferelen van kinderen uit verschillende tijden, in verschillende poses en in verschillende situaties. PostNL geeft al sinds 1924 kinderpostzegels uit om geld in te zamelen voor projecten die gericht zijn op het welzijn van kinderen. Dit gebeurt door een bijslag van inmiddels 0,32 eurocent per postzegel. De opbrengst van alle bijslagen gaat naar de projecten van de onafhankelijke Stichting Kinderpostzegels Nederland. Stichting Kinderpostzegels Nederland zet zich in om kinderen, zowel in Nederland als daarbuiten, een kans op een beter leven te geven. Om deze hulp mogelijk te maken, organiseert de stichting onder meer de Kinderpostzegel actie. Ieder jaar gaan in september ruim 200.000 leerlingen uit groep 7 en 8 langs de deuren om kinderpostzegels en kaarten te verkopen. In november bezoeken zij hun klanten weer om alle bestellingen te bezorgen. OVER HET ONTWERP Het velletje kinderpostzegels 2014 telt vijf postzegels met tarief 1 Nederland. Op elke postzegel is een kunstwerk uit de collectie van het Rijksmuseum afgebeeld. De postzegel rechts met een zwart-witfoto van een skater in het Vondelpark is twee zo keer zo groot als de andere vier postzegels. De twee postzegels links bevatten afbeeldingen van spelende kinderen op het strand en van een liggend meisje in een witte kimono. Op de twee postzegels in het midden staan afbeeldingen van ezeltje rijden op het strand en van een meisje dat bij het pianospelen afgeleid wordt door haar broertjes. Op de velrand staan de logo's van PostNL en de Stichting Kinderpostzegels. Ook is hier het motto van de kinderpostzegels (laat kinderen leren) opgenomen, naast een oproep van het Rijksmuseum om op hun website eigen collecties samen te stellen. Voor de typografie is de Neuzeit S (Linotype-Hell AG, 1966) als lettertype gebruikt. Het jaartal, de naam kinderpostzegels en de toeslag op de postzegels zijn diagonaal geplaatst, de tariefaanduiding en de sorteerhaak horizontaal. OVER DE ONTWERPER Het idee voor het thema van de kinderpostzegels 2014 – kinderen van het Rijksmuseum – ontstond tijdens een brainstormsessie met ontwerper Julius Vermeulen en de Stichting Kinderpostzegels Nederland. "De kinderpostzegels uit 2012 met de prinsesjes van Oranje en uit 2013 met de foto's uit Ethiopië van Anton Corbijn waren bijzonder succesvol. Die onderwerpen zijn natuurlijk niet gemakkelijk te overtreffen", aldus Julius Vermeulen. "Maar dat proberen we wel met deze prachtige kunstwerken uit het Rijksmuseum. Het Rijks is er voor iedereen en voor alle leeftijden, dus ook voor kinderen. Sinds de heropening komt weer een nieuwe jongere generatie het museum binnen. Kinderen kunnen veel leren van kunstwerken waarop hun leeftijdsgenootjes staan– en ze hebben er veel belangstelling voor." Uit de 600.000 kunstwerken van het Rijksmuseum selecteerde Julius Vermeulen met medewerking van het Rijksmuseum een paar honderd werken waarop kinderen staan afgebeeld. Later bracht hij dat aantal terug tot enkele tientallen. "Een van de eerste criteria voor de selectie was dat het beeld geen kracht mocht verliezen door het terug te brengen naar postzegelformaat. Oudere kunstwerken zijn vaak erg donker waardoor er een nauwelijks herkenbaar beeld overblijft. Daarom zie je op de postzegels geen schilderijen van voor de 19e eeuw. Andere overwegingen bij de selectie waren de kleurstelling, de spreiding in de tijd en het onderwerp. Met enige fantasie is in elk tafereel wel een leeraspect te ontdekken. Wat weer mooi aansluit op het motto van Stichting Kinderpostzegels Nederland: laat kinderen leren. En dat leren geldt ook voor het kijken naar kunst." Twee van de gekozen werken zijn foto's, de andere drie schilderijen. Julius Vermeulen: "Daarmee wil ik de breedte van de collectie van het Rijksmuseum laten zien – die omvat zo veel meer dan alleen de bekende Hollandse meesters. Aardig bij de keuze van de foto's is dat de kleurenfoto uit 1907 dateert, inderdaad een van de eerste in ons land, terwijl de meest recente foto juist weer zwart-wit is. Deze foto van de skater in het Vondelpark van Maya Pejic is mijn vertrekpunt geweest. Dynamisch, enthousiast, leergierig – de jeugd dus ten voeten uit. De vier andere postzegels bevatten uitsneden van afbeeldingen met kinderen in uiteenlopende situaties: aan het strand, in gedachten verzonken of in contact met elkaar." Het kinderpostzegelvelletje valt op door de diagonaal geplaatste tekst op de postzegels. "Voor de typografie heb ik de Neuzeit S gekozen", aldus Julius Vermeulen. "Een schreefloze, eigentijdse letter om te laten zien dat het weliswaar historische afbeeldingen zijn, maar dat we deze nu uitbrengen. Met de diagonale positie en de witte uitsparing is meer spanning in het beeld gekomen. Het gaat tenslotte om kinderen en dan mag het wel wat dynamiek hebben. Er zit ook een persoonlijk verhaal aan vast. Mijn vader werkte net als ik als grafisch ontwerper. Hij was onder meer verantwoordelijk voor de bekende typografische boekomslagen van alle werken van Jan Wolkers. Op één daarvan, de roman Horrible Tango, is de titel ook diagonaal gezet. Dat weet ik nog goed omdat mijn vader mij in 1967 vroeg die titel met plakkaatverf in te kleuren. Nu – bijna een halve eeuw later – heb ik die Julius Vermeulen is adviseur visuele communicatie bij PostNL. In die functie is hij onder meer verantwoordelijk voor het vormgevingsbeleid. Naast zijn adviseurschap ontwierp hij eerder zelf diverse postzegels, waaronder de kinderpostzegels van 1995 en 2012. Vermeulen studeerde grafische vormgeving aan de Akademie voor Beeldende Kunsten in Arnhem (tegenwoordig ArtEz geheten). Van 1999 tot 2003 was hij commissielid van het Fonds BKVB. Verder was Vermeulen curator van de tentoonstelling Kunst per Post in Museum Escher in het Paleis in Den Haag 2006. Hij is initiator van de website over de ontwerpgeschiedenis van PostNL: www.iconenvandepost.nl. Van 2007 tot 2009 gaf Vermeulen les aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam. TECHISCHE SPECIFICATIES Zegelformaat     4x 36 x 25 mm, 1x 36 x 50 mm Tanding     14 1/2 : 14 1/2 Papier     normaal met fosforopdruk Gomming     synthetisch Druktechniek     offset Oplage     3.980.000 Drukkerij     Joh. Enschede Security Print, Haarlem Drukkleuren postzegel     geel, magenta, cyaan en zwart 

POSTZEGEL Het postzegelvel Nederlandse dj's besteedt aandacht aan vijf wereldberoemde dj's uit Nederland: Afrojack, Armin van Buuren, Dash Berlin, Hardwell en Tiësto. . Nederland is al jarenlang toonaangevend op het gebied van elektronische dancemuziek. In de DJ Mag Top 100 – 's werelds belangrijkste ranglijst voor dj's – stonden vorig jaar meer Nederlanders bij de eerste tien dan andere nationaliteiten. Het postzegelvel Nederlandse dj's wordt uitgegeven op 6 oktober, vlak voor het Amsterdam Dance Event van 15-19 oktober 2014. Op dit jaarlijkse festival treden zo'n tweeduizend dj's op in tachtig clubs en op andere locaties. Elk jaar komen er zo'n 300 duizend festivalbezoekers op af, vanuit de hele wereld. HET ONTWERP Het postzegelvel Nederlandse dj's telt twee maal vijf verschillende postzegels met de tariefaanduiding Nederland 1. De vijf illustraties van de afgebeelde dj's zijn gebaseerd op portretfoto's waarop zij het publiek rechtstreeks aankijken. De foto's zijn door de ontwerpers bewerkt in aansprekende en oplichtende kleuren die de sfeer op het podium tijdens een dance-evenement oproepen. De details zijn uit de gezichten verdwenen – de herkenbaarheid blijft door de afwisseling van donkere en lichte tonen. Elke dj kreeg op de achtergrond zijn eigen lichteffecten: v-vormig bij Afrojack, een halo bij Armin van Buuren, cirkels bij Dash Berlin, stervormig bij Hardwell en geschakeerde ruiten bij Tiësto. De velranden en de tabs naast de postzegels laten een patroon zien van rode en paarse ruiten als aanduiding van de sfeer van het publiek bij een dance-evenement. Verspreid over het postzegelvel zijn witte en gele sterretjes aangebracht als verwijzing naar de spotlights en andere evenementverlichting. Voor de typografie van de tariefaanduiding is gebruikgemaakt van de HTF Champion Gothic (Jonathan Hoefler, 1990) en voor de typografie van de namen van de dj's en de overige teksten van de Futura (Paul Renner, 1927). Muziek De postzegels zijn voorzien van een onzichtbare code die met een Cee App (gratis te downloaden in de App Store en Google Play) op een smartphone is te herkennen. Na het scannen van de postzegels zijn vijf fragmenten van recente tracks te beluisteren, van elke dj één. ONTWERPER Het postzegelvel Nederlandse dj's werd ontworpen door Mark Klaverstijn en Paul du Bois-Reymond van het bureau Machine uit Amsterdam. Dit is alweer de derde serie postzegels van hun hand. In 1997 waren zij vanuit het DEPT-collectief betrokken bij het ontwerp van de postzegels over jongerentrends. In 2002 maakten zij de Europapostzegels met als onderwerp het circus. PostNL koos de ontwerpers van Machine voor dit nieuwe postzegelvel ook vanwege het vele werk dat zij maken voor onafhankelijke dj's, producenten en platenmaatschappijen. "Natuurlijk is dat een andere wereld dan die van de dj's die we op dit velletje hebben afgebeeld", zegt Paul du Bois. "De vijf geportretteerden zitten internationaal aan de top, trekken ontzettend veel publiek en het gaat om enorm veel geld. Het zijn echte performers met heel veel marketing erachter. Maar waarom zouden wij niet een goed ontwerp kunnen maken van iets commercieels? Natuurlijk kunnen we dat – we zien daar juist de lol van in." Voor het ontwerpersduo was direct duidelijk dat zij kleurrijke postzegels wilden maken waarin de portretten van de dj's centraal moesten staan. "Ons uitgangspunt", zegt Mark Klaverstijn, "was om vooral de feestelijkheid van een dance event te laten zien. We wilden tonen wat voor ongelooflijk effect een stadion heeft dat volledig is gevuld met licht. De lichteffecten refereren aan de nacht en de beleving. Zo hebben we er een abstracte verbeelding van gemaakt. Bizarder, bijzonderder dan een gewoon portret." Daardoor kreeg elke postzegel in de woorden van Paul een 'zuigend middelpunt' waardoor je blik naar het midden wordt getrokken. "Net zoals ook de dj op een dance event in het middelpunt staat, het podium is de plek waarnaar het hele publiek zich richt. We hebben op iedere postzegel elke dj zijn eigen kleurenpalet en lichteffecten gegeven. In die wereld is hiërarchie heel belangrijk – elk jaar is het weer de vraag wie waar op de ranglijst staat. Maar bij ons op het velletje zie je ze gebroederlijk naast elkaar – voor ons is niemand beter dan de anderen. Vandaar dat we lang hebben gezocht naar precies dezelfde foto's die vanuit hetzelfde standpunt zijn genomen." Het vinden van de foto's was niet eenvoudig. Het liefst hadden Mark en Paul een aparte fotoshoot georganiseerd, maar gezien de agenda van de dj's ontbrak daarvoor tijd en gelegenheid. Mark: "De foto van Hardwell bleek heel goed geschikt voor ons doel. Die was voor ons het ijkpunt om de andere foto's te zoeken, aan te passen en zo naar elkaar toe te trekken. Vervolgens hebben we de beelden tot illustraties bewerkt waarbij in verschillende lagen inkleuringen zijn toegevoegd en details weggehaald. Zodanig dat het portret met de werking van donker en licht herkenbaar moest blijven. Steeds weer totdat de gelijkenis en de visuele kracht in balans waren. Zo hebben we van bestaande foto's in wezen nieuw werk gemaakt." "Normaal doen we weinig met portretten", voegt Paul toe. "Dat boeit ons minder. In dit geval wel omdat de gezichten van deze dj's zijn uitgegroeid tot echte iconen– zij zijn de muziek geworden. Zo ontstonden deze bizarre lichtportretten, tegen een warme en kleurrijke achtergrond. Het is me ook wat, om in staat te zijn in je eentje een gigantisch stadion tot een kookpunt te brengen. Vandaar ook de stuwende muziek die ze maken. De lichteffecten zijn essentieel omdat ze met hun laptop optreden. Anders zou het te statisch zijn. Dat is ook de reden dat er theatrale effecten worden toegevoegd om er een imponerende performance van te maken." Beide ontwerpers zijn tevreden met het uiteindelijke resultaat. Mark: "Het past in onze stijl, we doen veel voor en met muziek en het vertalen ervan in beeld. Dat is vaak uitbundig, om zo het enthousiasme dat muziek teweegbrengt eruit te halen. Vandaar ook het rijke kleurgebruik – de hele regenboog zit er wel in. En het is één geheel. Een losse postzegel mag nooit mooier dan het hele vel zijn en het hele vel mag nooit mooier zijn dan een losse postzegel. Daarin zijn we geslaagd." Over het ontwerpbureau Machine bestaat uit Mark Klaverstijn (Amsterdam, 1973) en Paul du Bois-Reymond (Berlijn, 1974). Beiden begonnen in hetzelfde jaar aan hun studie Grafisch Ontwerpen aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Na hun afstuderen in 1996 begonnen zij onder de naam DEPT hun eerste collectief, samen met Leonard van Munster. DEPT werkte veel voor de club-scene – waaronder het legendarische RoXY in Amsterdam – maar ook voor grote organisaties als PostNL en het Stedelijk Museum. Het collectief viel op door de vernieuwde aanpak van websites, video-performances, albumhoezen, T-shirts, installaties en vormgeving voor muziek. Na het uiteenvallen van DEPT in 2001 gingen Mark en Paul onder de naam Machine hun eigen weg. De laatste jaren werken zij voor steeds meer opdrachtgevers uit de muziekindustrie. Ook zijn zij hun eigen platenlabel begonnen onder de naam Ourmachine Records. Het werk van Machine is opgenomen in de collecties van het Stedelijk Museum in Amsterdam en het MOMA in San Francisco. Tot de klantenkring van Machine behoren organisaties als Diesel, Frame Publishers, Heineken, ID&T/SFX, Kindred Spirits Records, MTV, Nike, Paradiso Amsterdam, Planet E Records, RedBull en het Stedelijk Museum Amsterdam. TECHISCHE SPECIFICATIES Zegelformaat     25 x 36 mm Tanding     14 1/2 x 14 1/2 mm Papier     normaal met fosforopdruk Gomming     synthetisch Druktechniek     offset Oplage     325.000 velletjes Drukkerij     Cartor Security Printing, Frankrijk Drukkleuren postzegel     geel, magenta, cyaan en zwart 

Recent verschenen in Noord Korea enkele postzegels die mijn aandacht trokken, er stonden allemaal ogenschijnlijk gelukkige kinderen op afgebeeld die de grote leider Kim Jong-un vol bewondering aanschouwde. Een dergelijk tafereel op een Noord Koreaanse postzegel is op zich niet erg uniek natuurlijk, het was de tekst die eronder gedrukt stond die mij nieuwsgierig maakte. Lees verder >> 

Voor de 5e keer wordt er in Leerdam een Verzamelbeurs gehouden. Naast de bekende verzamelobjecten postzegels en munten vind u er ook speldjes, kaarten, suikerzakjes, minatuurauto's, 2e hands boeken en legpuzzels, enz. Om de beurs ook kinderen aantrekkelijk te maken is er een Lego-project gemaakt van ongeveer 25 m2 en zijn er benodigdheden voor poppenhuizen te koop. 

Het Schaap, het achtste dier in de Chinese Dierenriem, lost begin volgend jaar het Paard af. Zoals elk jaar zullen veel landen de komende tijd met een emissie komen gewijd aan dit Jaar. Of Aland als eerste ’over de dam’ is is nog niet bekend, in ieder geval geeft het 5 november een geïllustreerd velletje uit onder de titel Aland Sheep waarin 4 x 80 c-zegels. Lees verder >> 

De postzegeluitgiften van Nederland voor het jaar 2015 vind je hier. Het volledige postzegel uitgifteprogramma van PostNL op een rij. Klik op de informatieknop voor alle informatie betreffende de emissie. Bezoek de website van PostNL's CollectClub voor de beschikbare postzegels Lees verder >> 

Collage combineert heden met verleden POSTZEGEL De postzegels ‘175 jaar Spoor in Nederland’ bestaan uit een collage van beelden van onder meer treinen, locomotieven, oude en nieuwe NS-logo's, stationsklokken en oude en nieuwe spoorwegstations. Elke individuele postzegel bestaat uit collages van twee, drie, vier tot soms vijf beelden. Het ontwerp is van Wout de Vringer. “De kijker krijgt bij een collage steeds opnieuw weer de mogelijkheid iets te ontdekken”, aldus De Vringer. Heden, verleden en dynamiek staan daarbij voor hem voorop. Dat blijkt uit de oudste afbeelding, een gravure van een stukje spoorlijn tussen Delft en Rotterdam uit 1847. Deze vormt een mooi contrast met de gebruikte foto’s van de twee nieuwe spoorwegstations van Rotterdam en Arnhem, die in 2014 geopend zijn. OVER HET ONTWERP  Het postzegelvel 175 jaar spoorwegen in Nederland bestaat uit een collage van beelden van onder meer treinen, locomotieven, emplacementen, NS-logo's, spoorseinen, stationsklokken, bestemmingsaanduidingen, een dienstregeling, treinkaartje, spoorbrug en oude en nieuwe spoorwegstations. Deze beelden zijn gelaagd aangebracht, bovenop gestileerde opnamen van de infrastructuur – zoals spoorrails, emplacementen, bovenleidingen, verbindingsschema's en spoortrajecten – in verschillende monochrome kleuren. De oudste afbeelding is een gravure van een stukje spoorlijn tussen Delft en Rotterdam uit 1847, terwijl het herdenkingsjaar aandacht krijgt door foto's van de twee nieuwe spoorwegstations die in 2014 zijn geopend in Arnhem en Rotterdam. De meeste beelden lopen door op andere postzegels, op de ernaast gelegen tabs en op de velranden. Daardoor bestaat elke individuele postzegel uit collages van twee, drie, vier tot soms vijf beelden. Op de velrand bovenaan is het jubileumlogo opgenomen, met de titel van het velletje en het logo van PostNL. De tabs links en rechts van de postzegels bieden plek aan korte beschrijvingen van de belangrijkste beelden. Voor de typografie is gebruikgemaakt van de BaldingerPro (2011) van André Baldinger. OVER DE ONTWERPER Wout de Vringer, de ontwerper van het postzegelvel 175 jaar spoorwegen in Nederland, heeft geen rijbewijs. De wereld van het spoor is hem daardoor niet vreemd. "Maar ook als ik altijd in de auto zou stappen, had ik deze postzegels maar al te graag gemaakt", zegt Wout. "Het was een fantastische opdracht. Dit wilde ik al heel lang. Vanaf het eerste telefoontje stond voor mij ook al vast hoe ik het zou maken. In een collageachtige stijl, met veel verleden en heden, veel dynamiek en vooral geen oubolligheid of verlangen naar vroeger. Het enige nostalgische onderdeel voor mijzelf is het logo van de Tienertoer. Ook ik heb zo Nederland via de trein leren ontdekken." De ontwerper kreeg alle vrijheid om zelf de beelden te kiezen. PostNL had wel als opdracht meegegeven dat zowel NS (vervoer van reizigers) als ProRail (beheer van het spoor) zich erin moest herkennen. "Dus enerzijds de treinen en alles wat daarbij hoort", aldus Wout, "en anderzijds de rails, de seinen, de stations, de emplacementen, enzovoort. Er zijn zo veel objecten waaruit je kunt kiezen. Er is zo veel mooi beeld van vroeger en nu. Zoals de ijzersterke logo's van NS, oud en nieuw. De stationsklokken, oud en nieuw. Datzelfde geldt voor de stationsgebouwen en de treinstellen. Van een gravure van de stoomtrein tot de allernieuwste Sprinter Lighttrain. Al die beelden heb ik gebruikt om een mooi gevuld velletje te maken." De aanpak van Wout de Vringer verraadt zijn voorliefde voor het werk van ontwerpers als Piet Zwart en de Russisch constructivisten, met hun bewondering voor techniek en het gebruik van de collagemethode. "Door steeds alleen delen van het originele materiaal weer te geven, voorkom je dat je een monotoon beeld krijgt met alleen een plaatje en een praatje. Dat vind ik te schools. Collages bieden de kijker de mogelijkheid steeds weer iets te ontdekken. Van de twee oude treintjes op het tegeltableau uit station Haarlem, de prachtige architectuurlijnen van de nieuwe stations in Arnhem en Rotterdam tot aan de postzegel op een postzegel: de herdenkingszegel van 100 jaar spoor in Nederland uit 1939 van Gé Röling." Voor het groeperen van alle beelden heeft Wout de Vringer de tijd genomen. "Met veel aanpassingen zodat alles zo esthetisch mogelijk op elkaar zou aansluiten, met de juiste balans. Zo komen het Inspectierijtuig en de Intercity van links het velletje binnenrijden en de Hondekop en de Sprinter Lighttrain van rechts. Ook de oude en nieuwe stationsklok verwijzen naar elkaar, net zoals de feitelijke en de schematische weergave van het emplacement. Natuurlijk is er ook naar de inhoud gekeken. De 2200-locomotief is bijvoorbeeld frontaal afgebeeld om te laten zien dat het hier om goederenvervoer gaat, terwijl de treinen voor het personenvervoer schuin zijn weergegeven." Verder zit er volgens Wout achter zijn ontwerp geen diepe filosofische gedachte of verborgen symboliek. "Ik heb vooral een mooi en dynamisch velletje willen maken. Lekker druk, maar niet chaotisch. Er zit wel een verwijzing in, maar die kwam onbedoeld tot stand. Vanwege het jubileumkarakter is de tariefsaanduiding in goud gedrukt. De typografie had ik eerst wisselend links en rechts geplaatst, maar daardoor zouden er problemen ontstaan met de combinatie van fosfor en goud. Dat was op te lossen door alle tariefsaanduidingen naar rechts te verschuiven. Nadat ik dat had gedaan, zag ik opeens dat de typografie over het velletje loopt alsof het spoorrails is. Mooi. Maar wel toeval." Wout de Vringer (1959) studeerde grafisch ontwerpen aan de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving Den Bosch, waar hij in 1984 afstudeerde. Na te hebben gewerkt voor verschillende ontwerpbureaus in Den Haag, begon hij samen met Ben Faydherbe in 1986 zijn eigen bureau onder de naam Faydherbe/De Vringer. Sinds 2012 werkt Wout de Vringer voor zichzelf, waarbij hij zich vooral richt op het ontwerpen van boeken voor verschillende uitgeverijen en van werk voor culturele instellingen zoals Museum van Bommel van Dam, Gemak en het Museon. Tot recente boeken van zijn hand behoren Nomad van Jeroen Toirkens met essay van Jelle Brandt Corstius (Lannoo, 2011), Mapping the Landscape (Museum van Bommel van Dam Venlo, 2012), She who takes fear from the Trees van Jaysha Obispo (Uitgeverij Komma, 2013), Solitude, in the wake of Willem Barentsz van Jeroen Toirkens en Petra Sjouwerman (Lannoo, 2013), The good, the bad and the roma van Peter van Beek met essay van Dirk Koppes (Uitgeverij Komma, 2013) en Bekeerd van Vanessa Vroon-Najem en Saskia Aukema (Uitgeverij Komma, 2014). 

Informatie UNESCO Werelderfgoed Nederland POSTZEGEL De postzegels op het velletje UNESCO Werelderfgoed besteden aandacht aan de Nederlandse werelderfgoederen op de UNESCO-lijst. Deze negen cultuur- en natuurmonumenten zijn uniek in de wereld. Ze vertellen het bijzondere verhaal van Nederland en de Nederlanders op het gebied van waterbeheer, burgersamenleving en (land)ontwerp. De Nederlandse werelderfgoederen zijn Schokland en omgeving (1995), de Stelling van Amsterdam (1996), Molencomplex Kinderdijk-Elshout (1997), Willemstad op Curaçao (1997), het Ir. D.F. Woudagemaal (1998), Droogmakerij De Beemster (1999), het Rietveld Schröderhuis (2000), de Waddenzee (2009) en de Grachtengordel van Amsterdam (2010). De getallen tussen haakjes duiden op het jaar dat de monumenten aan de lijst zijn toegevoegd. Het velletje telt tien postzegels met het tarief Nederland 1 voor binnenlandse bestemmingen tot 20 gram. De uitgifte van het postzegelvelletje UNESCO Werelderfgoed is een initiatief van PostNL, in samenwerking met Stichting Werelderfgoed.nl en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. 

POSTZEGEL Het postzegelvelletje 121⁄2 jaar koninklijk huwelijk staat in het teken van de koperen bruiloft van Koning Willem-Alexander en Koningin Máxima. Hun huwelijk werd gesloten op 2 februari 2002 en op 2 augustus 2014 – exact 121⁄2 jaar later – viert PostNL deze verbintenis met de uitgifte van een velletje met tien postzegels met de tariefsaanduiding Nederland 1. Op de postzegels van PostNL is van oudsher een belangrijke plek ingeruimd voor afbeeldingen van Nederlandse vorsten en andere leden van het Koninklijk Huis. Ook ter gelegenheid van eerdere huwelijksfeesten zijn speciale postzegels uitgegeven, bijvoorbeeld voor het 25-jarig huwelijksfeest van Koningin Juliana en Prins Bernhard (ontwerp Sierk Schröder, 1962) en voor het 25-jarig huwelijksfeest van Koningin Beatrix en Prins Claus (ontwerp Ton van Bragt, 1991). Vlak voor het huwelijk van Koning Willem-Alexander en Koningin Máxima 121⁄2 jaar geleden werd eveneens een postzegel uitgegeven (ontwerp Linda van Deursen en Armand Mevis/foto Bart Marijnen, 2002). Het velletje 121⁄2 jaar koninklijk huwelijk is een ontwerp van Harmine Louwé uit Amsterdam. Voor de postzegels zijn verschillende foto's gebruikt, elk van een opvallend moment uit het leven van het koperen bruidspaar. De momenten zijn:

• het verhaal van Willem-Alexander aan de pers over zijn huwelijksaanzoek
• Willem-Alexander en Máxima met hun drie kinderen op de fiets
• het koninklijk paar op bezoek in New York tegenover een foto van hun drie dochters Willem-Alexander en Máxima als supporters tijdens de Olympische Winterspelen in Sotsji
• een dubbelportret van Máxima (foto Erwin Olaf) en Willem-Alexander (foto Koos Breukel)

Bij elke postzegel loopt een deel van de foto of het bijbehorende tekstbeeld over de perforaties heen. Op de bovenste velrand staan de kleuren van de Nederlandse wimpel en vlag naast de titel van het velletje en de data 2 februari 2002–2 augustus 2014. De kleuren oranje-rood-wit-blauw keren ook terug op de tabs links en rechts onderaan. Verspreid over het postzegelvel is door het gebruik van verticale en horizontale schaduweffecten een gelaagdheid aangebracht die ook op de bovenste velrand terugkeert. Daar is een deel van de typografie weergegeven op blokjes die over elkaar heen schuiven. Voor de typografie zijn vier lettertypes gebruikt: de T-Star Pro (2002, Michael Mieschler) voor de tekst op de postzegel met het dubbelportret en op de postzegels van Willem-Alexander en Máxima in New York en Sotsji, de Helvetica Neue (1957, Max Miedinger en Eduard Hoffmann) voor de tekst bij de huwelijksaanzoekpostzegel, de Arnhem (2002, Fred Smeijers) voor de tekst op de bovenste velrand en bij de postzegels van de familie op de fiets en de Adobe Garamond Pro (2000, Robert Slimbach) voor de tariefsaanduiding 1 op alle postzegels. ONTWERPER Harmine Louwé uit Amsterdam, ontwerper van de postzegels ter gelegenheid van 121⁄2 jaar koninklijk huwelijk, ontwierp eerder, in 1998, het postzegelvelletje met de Vier Jaargetijden. Zij omschrijft het ontwerp van deze nieuwe postzegels als een totaal andere opdracht. "Want zoals voor elke Nederlander geldt: het Koninklijk Huis is alom tegenwoordig. Ze zijn ontegenzeggelijk aanwezig, wat je er ook van vindt. Ik ben op 29 april geboren, in de schaduw van Koninginnedag. Later genoot ik van de garantie van een vrije dag na mijn verjaardag." Harmine heeft wel even nagedacht voordat zij de opdracht aanvaardde. "Alles rondom het Koninklijk Huis is beladen. Iedereen heeft er een mening over, iedereen vindt er wat van, iedereen heeft de clichébeelden voor ogen. Wat kan ik dan als ontwerper nog toevoegen?"Het antwoord op die vraag vond Harmine toen zij op zoek ging naar de beelden die zij zou kunnen gebruiken. "Het aanbod is gigantisch. Terwijl ik mij er doorheen worstelde, kwam het idee naar voren om de zoektocht zelf in beeld te brengen. Een documentaire-achtige aanpak waardoor de postzegels niet alleen markante momenten uit 121⁄2 jaar laten zien, maar ook hoe de media die beelden tot ons brengen. In bladen, op televisie, via internet. Want de media zijn voor ons het doorgeefluik. Daarom heb ik bij de postzegels ook de omgeving van elk beeld proberen te vangen. De index met andere video's op internet. Het tekstvenster dat midden in een foto verschijnt als je op het beeldscherm je cursor er overheen beweegt. Tot de trefwoorden die aan een afbeelding worden toegevoegd om het zoeken te vergemakkelijken. " Hoewel het aanbod van foto's enorm is, zijn het vaak wel dezelfde soort van beelden. "Ook daardoor ben ik gaan nadenken over de rol en functie van ons Koninklijk Huis", aldus Harmine. "Ze leiden natuurlijk een absurd leven. Altijd onder het vergrootglas, nooit echt ontspannen in het openbaar, zij zijn zich op ieder moment bewust van hun acties. Onze koning heeft – en dat is de officiële omschrijving – een samenbindende, vertegenwoordigende en aanmoedigende rol. Die spelen hij en Máxima uitstekend op het moment dat we ze in actie zien op Koningsdag of, zoals afgebeeld op de postzegels, op de tribune in Sotsji en tijdens een bezoek aan bijvoorbeeld New York." Bij de keuze van de foto's heeft Harmine geprobeerd al te obligate beelden te vermijden. "In elke postzegel zit wel een verwijzing naar hoe de media de beelden aan ons doorgeven. Omdat koning Willem-Alexander en koningin Máxima geen uitspraken mogen doen buiten de ministeriële verantwoordelijkheid om, blijven er weinig gespreksonderwerpen over. Tegelijkertijd willen wij wel alles van hen weten. Het interview waarin Willem-Alexander over zijn huwelijksaanzoek praat, is een voorbeeld van deze naar mijn idee schrijnende situatie. Daarin zie je de strijd tussen privé en openbaarheid. Alleen omdat er niet veel anders over is, deinzen zelfs de meest respectabele media er niet voor terug om het koninklijk paar uit te dagen een dergelijk privé-moment te delen. De foto van het gezin op de fiets heb ik gekozen omdat die refereert aan de mediacode, waarbij de pers een paar keer per jaar de gelegenheid krijgt om het gezin op de foto te zetten. Het lijkt zo'n idyllisch en vooral spontaan plaatje van hoe ze aan komen rijden – typisch Hollands – maar het is op dat moment al onderdeel van het mediacircus." Voor de derde postzegel heeft Harmine een dubbelbeeld samengesteld. Rechts staan Willem-Alexander en Máxima tijdens een bezoek aan het New Island Festival in New York en links een groepsfoto van de drie dochters terwijl ze het Paleis op de Dam verlaten om naar de Nieuwe Kerk te gaan voor de inhuldiging van hun ouders. Deze foto’s heb ik naast elkaar gezet om iets te laten zien van de voortdurende tegenstellingen die hun leven bepalen. Máxima en Willem-Alexander zijn op dat moment op staatsbezoek in New York, maar kunnen desondanks zich heel informeel gedragen. De drie dochters zien hun ouders minder vaak en zijn bovendien van jongs af aan gewend aan de verplichtingen die deel uitmaken van hun leven als prinsessen." Vrijwel iedere foto van Máxima is volgens Harmine ook een verwijzing naar haar als stijlicoon. "Als je gaat zoeken op internet, zijn er zoveel beelden van haar, zoveel websites die alleen al aan haar kleding zijn gewijd. Zij staat zo vaak letterlijk op de voorgrond dat ik voor Sotsji bewust een foto heb genomen met Willem-Alexander voorop. Ernaast heb ik een uitsnede uit dezelfde foto gezet met de handen omdat daar ook een aardige tegenstelling in zit: de applaudisserende handen van Máxima en de ballende vuist van Willem-Alexander. De foto is ogenschijnlijk een leuke opname van twee mensen die vol vuur Ireen Wüst aanmoedigen, maar er zitten natuurlijk andere lagen onder. Was het wel een goed idee om het koninklijk paar naar Sotsji te laten gaan gezien de politieke situatie in het land? Willen we deze mensen wel zo spontaan zien? Is het niet makkelijker als ze iets van de ‘koninklijke schijn’ hooghouden zoals Koningin Beatrix altijd heeft gedaan?" Het postzegelvelletje 121⁄2 jaar koninklijk huwelijk eindigt met de postzegel met de twee portretten door topfotografen: een foto van Máxima door Erwin Olaf uit 2011 ter gelegenheid van haar veertigste verjaardag en het staatsieportret van Willem-Alexander van Koos Breukel uit 2013. "Twee prachtige foto's", aldus Harmine. "Die van Máxima laat haar koninklijke uitstraling zien. Ook doet de opname denken aan hoe Queen Elisabeth op de Britse postzegels is afgebeeld. In het portret van Willem-Alexander zie je onmiskenbaar hoe serieus hij zijn taak opvat. Beide zijn foto's waarin de hand van de fotograaf zichtbaar is, in tegenstelling tot de persfoto's." Of de hand van Harmine zichtbaar is? "Meestal ben ik geneigd om iets toe te voegen, het beeld naar mijn hand te zetten. Maar in dit geval heb ik alleen keuzes gemaakt uit bestaand materiaal en de regie gevoerd.” Over de ontwerper Ontwerper Harmine Louwé woont en werkt in Amsterdam. Zij studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunsten St. Joost (1980-1986), waarna zij in dienst trad bij Studio Dumbar in (toen nog) Den Haag. Sinds 1992 werkt ze zelfstandig en bouwde zij een eigen klantenkring op, terwijl zij tegelijkertijd actief was als illustrator en freelance artdirector voor reclamebureaus als Wieden+Kennedy, 180 en Kesselskramer in Amsterdam. Ook gaf zij les aan onder andere MaHKU, de Utrecht Graduate School of Visual Art and Design. Op dit moment is Harmine vooral aan het werk voor haar eigen klanten en verschuift ze langzaam maar zeker de nadruk van werk in opdracht van anderen naar zelf geïnitieerde projecten. 

Australië komt 23 september met een grappige serie, nou ja, grappig, in ieder geval bijzonder. De serie heet Things tht Sting, en op de zes  zegels (alle in de waarde van 70c) beesten die steken of bijten. Dat zijn een Duitse wesp, een grote Australische mier, een tijgerslang, een koraalduivel, een steenvis en een blauw gespikkelde pijlstaartrog. Lees verder >> 

De tijd gaat snel! Het is al weer meer dan 14 jaar geleden dat iedereen sprak over de eeuwwisseling. Dat gebeurde uiteraard ook wereldwijd bij de postdiensten. Vele series postzegels werden aan de eeuwwisseling gewijd. Maar de mooiste serie vind ik nog altijd die van Tonga. Lees verder >> 

Christmas Island kwam 12 augustus met twee zegels (70c en $ 2,10) die de jaarlijkse migratie van de rode krab (Gecarciodea natalis)  in beeld brengen. De migratie is een van de spectaculairste natuurverschijnselen ter wereld. Aan het begin van de regentijd, meestal oktober-november, trekken ontelbare aantallen krabben vanuit het regenwoud naar de zee om te paren. Lees verder >> 

De Eerste Wereldoorlog had in België heel veel schade berokkend. Bij de bevrijding in november 1918 had het land gebrek aan alle mogelijke zaken. Zo ook aan postzegels. In eerste instantie kon men als men een pakje, brief of kaart wilde verzenden, contant betalen aan het loket waarna op het poststuk een aanduiding ´port betaald´ werd aangebracht. Lees verder >> 

Informatie Grenzeloos Nederland: Japan POSTZEGEL Over de hele wereld verspreid zijn er landen waarmee Nederland al eeuwenlang historische banden onderhoudt. Deze bijzondere relaties vormen sinds 2008 het onderwerp van de serie Grenzeloos Nederland van PostNL. Achtereenvolgens waren de Nederlandse Antillen en Aruba (2008), Brazilië (2009), Suriname (2010), Zuid-Afrika (2011), Indonesië (2012) en België (2013) aan de beurt. Op de nieuwste postzegelvelletjes Grenzeloos Nederland komt dit jaar de verhouding tussen Nederland en Japan aan bod. De drie postzegelvelletjes staan in het teken van de invloeden over en weer op het gebied van cultuur, kennis en handel. De velletjes bevatten dezelfde zes unieke postzegels, alleen de positie op het vel en de inhoud van de velrand verschillen. De zes postzegels met het tarief Internationaal 1 zijn bestemd voor het verzenden van priority-post wereldwijd tot 20 gram. PostNL brengt Grenzeloos Nederland uit naast Mooi Nederland, een al langer bestaande serie die de lokale geschiedenis en culturele rijkdom van interessante Nederlandse steden en dorpen in het zonnetje zet. De serie Grenzeloos Nederland laat ons land achter zich, gaat op ontdekkingsreis en geeft een nieuwe visie op bekende en minder bekende historische banden met telkens weer een ander land. Daarmee presenteren de postzegels verrassende wetenswaardigheden over deze landen én over Nederland. ONTWERP Er zijn drie postzegelvelletjes Grenzeloos Nederland: Japan uitgebracht, elk met een eigen thema: cultuur, kennis en handel. Ieder velletje bevat dezelfde zes verschillende postzegels, twee per thema. De cultuurpostzegels beelden twee schilderijen af waarin de invloed van Japan duidelijk zichtbaar is: De courtisane van Vincent van Gogh uit 1887 en De rode kimono van George Breitner uit 1893. De postzegels over de uitwisseling van kennis portretteren twee wetenschappers: de Japanse hollandoloog Ōtsuki Gentaku (1757-1827) die alles over Nederland wist en Philipp Franz von Siebold uit Beieren (1796-1866) die vanuit Japan grote etnografische en natuurhistorische collecties naar Nederland stuurde. Op de postzegels over de handelsbetrekkingen staan afbeeldingen over de unieke rol van Nederland in Japan als gevolg van de landing in 1600 door het schip de Liefde in Japan, wat later uitmondde in 2,5 eeuw exclusieve economische betrekkingen met als belangrijkste schakel het eilandje Deshima in de baai van Nagasaki. Op elk van de zes postzegels staat een uitsnede van de desbetreffende afbeelding letterlijk centraal. Het beeld is gekaderd in een origamimodel, het resultaat van de bekende Japanse papiervouwtechniek. Onder de afbeeldingen door loopt een ruitjesstructuur met daarbinnen herhalingen van de origamimodellen op kleiner formaat. Deze lopen over het beeld heen en zijn in goud gedrukt. Op de tab naast elke postzegel staat het priority-logo, met daar weer naast een korte beschrijving van de afbeelding. Op de velrand bovenaan is de naam van het postzegelvel aangebracht, zowel in het Nederlands (Latijns alfabet) als in het Japans (kanjikarakters), gescheiden door het logo van PostNL. Op de velrand onderaan worden per thema grotere uitsnedes van de afbeeldingen herhaald. Links van de afbeeldingen op deze velrand staat opnieuw de naam van het postzegelvel, met een korte uitleg van het thema. De Nederlandse teksten zijn, zoals dat in het Japans schrift gebruikelijk is, van boven naar onderen te lezen. Dat geldt ook voor de typografie op de postzegels zelf. Rechtsonder op de velrand staan opnieuw de twee origamimodellen die bij het desbetreffende thema horen. Het gebruikte lettertype is de Museo Sans van Jos Buivenga (2008), een frisse, hedendaagse letter die het ontwerpbureau heeft gekozen omdat deze goed past binnen een heldere vormgeving met veel wit en leesbaar blijft in kleine corpsen. ONTWERPER De drie postzegelvelletjes Grenzeloos Nederland: Japan zijn ontworpen door Haico Beukers en Marga Scholma van het ontwerpbureau Beukers Scholma uit Haarlem. In het verleden heeft Beukers Scholma vaker postzegels gemaakt, waaronder de prijswinnende – en eerste zelfklevende – zakenpostzegel uit 1997. "Dit is natuurlijk een ontzettend leuk onderwerp door de unieke relatie tussen Japan en Nederland", zegt Marga Scholma. "Met deze opdracht waren we ook gelukkig vanwege de belangrijke redactionele component. We kregen veel vrijheid om uit te zoeken wat we wilden laten zien en hoe we dat zouden doen. Dat ligt ons wel. Eerst hebben we ons natuurlijk grondig in het onderwerp verdiept. Bijvoorbeeld door in Leiden het Japanmuseum SieboldHuis, het KITLV en het Rijksmuseum Volkenkunde te bezoeken. Ook zijn we gaan praten met experts als Dick Raatgever van het SieboldHuis en Jeroen ter Brugge van het Maritiem Museum Rotterdam. We hebben heel veel boeken over Japan gelezen. In de boekenkast vonden we overigens nog een oud boekje over origami dat van Haico's vader is geweest. Naslagwerken op tafel en veel kennis opzuigen, als een spons. En dan aan de slag. Zo werken we graag." In de serie Grenzeloos Nederland staan dit jaar de betrekkingen tussen Nederland en Japan centraal. "De relatie tussen die twee landen", zegt Haico Beukers, "heeft tijdens onze zoektocht naar thema's en afbeeldingen altijd als toetssteen gediend. Is de optelsom meer dan 1 plus 1? Kun je werkelijk spreken over beïnvloeding? Daar zijn we heel kritisch op geweest. Vandaar dat er veel ideeën onderweg zijn gesneuveld, zowel voor de inhoud als het ontwerp." Na hun verkenningstocht kwamen Haico en Marga uit op de drie thema's cultuur, kennis en kunst, met per postzegel een afbeelding. Haico: "Sommige keuzes lagen voor de hand. Als het om kennisuitwisseling gaat, kun je niet om Von Siebold heen. Die man is in zijn eentje verantwoordelijk geweest om de Japanse cultuur en natuur naar Nederland te brengen, terwijl hij andersom allesbepalend was bij het introduceren van de westerse wetenschap in Japan. Voor de tweede kennispostzegel was het wat moeilijker, tot we Ōtsuki Gentaku vonden die in Japan als een van de belangrijkste hollandologen geldt. Voor de handelsbetrekkingen hebben we al snel gekozen voor het schip de Liefde waarmee in 1600 alles begon, met daarnaast een tekening van Deshima. Dat eilandje was voor de Hollanders eeuwenlang de poort naar Japan. Bij de kunst kwamen we uit op relatief onbekende schilderijen van bekende kunstenaars, maar wel met een verschil. Terwijl Van Gogh zich liet inspireren door de Japanse kunst, gaf Breitner een weergave van hoe populair de Japanse mode in die tijd in Europa was, nadat het land medio 19e eeuw zijn grenzen opende. Zo heeft elke afbeelding zijn eigen keuzegeschiedenis." Het boekje over origami kwam goed van pas om de vormen van deze Japanse papiervouwtechniek in het ontwerp te verwerken. Voor elk van de zes postzegels maakten Haico en Marga bij de desbetreffende afbeelding een bijpassend origamimodel: de bloem voor De courtisane van Van Gogh (ook als knipoog naar de Irissen en de Zonnebloemen), de kimono voor De rode kimono van Breitner, het hart voor het schip de Liefde, het bootje voor het eiland Deshima, de wijze uil voor de wetenschapper Gentaku en de vis voor Von Siebold die veel Japanse vissen naar Nederland stuurde. "Het patroon met de kleine origami’s in goud is gebruikt", zegt Marga, "om de postzegels op het vel met elkaar te verbinden, letterlijk over de perforaties heen. Dat wordt versterkt door de ruitjesstructuur waarin ze zijn gevat. Je kunt daarin het vierkante stuk papier herkennen waarmee elke origami begint. In het ontwerp overheersen de traditionele Japanse kleuren zwart en rood. Een vijfde drukgang is gebruikt om de kleine origami's in de kleur goud te drukken. Daarmee wilden we een verdere verfijning doorvoeren, als verwijzing naar het belang dat in de Japanse cultuur aan esthetiek wordt gehecht." In het ontwerp van de postzegels keren de uitgangspunten terug die Haico en Marga altijd voor hun werk hanteren: eenvoud, helderheid en begrijpelijkheid. "We hebben geprobeerd", zegt Haico, "om kleurrijke en krachtige postzegels te maken vanuit een zo duidelijk mogelijk ontwerp. Dat zie je bijvoorbeeld terug in die mooie pure vormen uit de origamikunst. Datzelfde hebben we gedaan voor de tekst – geen lange verhalen, want tegenwoordig is alles snel op internet te vinden voor degene die meer wil weten. We zijn erg blij met het resultaat. Het is gegaan zoals vaak bij onze ontwerpen. Eerst wil je van alles over het onderwerp weten en schiet je verschillende kanten op. En als je eenmaal weet wat je wilt, dan gaat het snel." Over de ontwerpers Haico Beukers (1960) en Marga Scholma (1966) werken sinds 1997 samen als partners binnen Beukers Scholma, gevestigd in Haarlem. Het ontwerpbureau werkt voornamelijk ten behoeve van architectuur en stedenbouw en voor de culturele sector, maar ook voor gemeentelijke instellingen en het bedrijfsleven. Tot de klantenkring behoren organisaties als nai010 uitgevers, de Anne Frank Stichting, de Nieuwe Kerk Amsterdam, historisch onderzoeksbureau Stad en Bedrijf, de Dienst Ruimtelijke Ordening Gemeente Amsterdam, stedenbouwkundig bureau SteenhuisMeurs en architectenbureau Heren 5. Haico Beukers studeerde van 1977 tot 1983 grafisch ontwerpen aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, Marga Scholma volgde dezelfde studierichting van 1985 tot 1990, maar dan aan de Academie Minerva in Groningen. Tussen hun afstuderen en de start van hun eigen bureau deden zij beiden ervaring op bij andere bureaus, respectievelijk als partner en als senior designer. Beiden zijn actief in het veld als juryleden voor verschillende prijzen op het gebied van ontwerpen en architectuur en zij adviseren regelmatig studenten van Academie Minerva in Groningen en op VROAAM van de BNO. Haico was docent/rijksgecommitteerde op verschillende hogescholen in Nederland. Van 1992 tot 1997 was hij voorzitter individuele leden en ontwerpbureaus van de Beroepsorganisatie Nederlandse Ontwerpers (BNO). Het bureau Beukers Scholma ontwierp al eerder postzegels voor PostNL, waaronder Panorama Mesdag (1995), Honderd voor uw zaken (1997), Splitsing KPN (1998) en Nationale Weken van de Kaart (2003). Ook werd het ontwerp van de port-betaald-zegels met de tulp en van de baliestroken door hen gemaakt. EXTRA INFO Over Nederland-Japan In 1600 was Japan grotendeels afgesloten van de buitenwereld toen het Nederlandse schip de Liefde de Japanse kust bereikte. Vanaf 1609 vestigden Nederlanders zich permanent in Japan nadat de shogun Tokugawa handelsrechten aan hen had verleend. Deshima, een kunstmatig eilandje in de haven van Nagasaki en Nederlandse handelspost van 1641-1859, vormde het venster op de westerse wereld. Japanners beschouwen de westerse kennis die via de Nederlanders Japan binnenkwam als instrumenteel bij het moderniseren van het land na de openstelling van het land midden 19e eeuw. Nederlands was daardoor ook de taal van de Japanse wetenschappers in die tijd. In Nederland is de band met Japan permanent vertegenwoordigd in de vorm van het Japanmuseum SieboldHuis in Leiden, dat met steun van Nederlandse ministerie van Economische Zaken, het Japanse ministerie van Buitenlandse Zaken, de gemeente Leiden en het Nederlandse en Japanse bedrijfsleven tot stand is gekomen en gerestaureerd. Het museum toont naast de vaste collectie van de arts en wetenschapper Von Siebold korte tentoonstellingen over speciale onderwerpen gerelateerd aan Japan. Bovenstaande tekst is ontleend aan de websites rijksoverheid.nl en sieboldhuis.org. VERKOOP/GELDIGHEID De postzegels zijn, zolang de voorraad strekt, verkrijgbaar bij de Bruna-winkels, de Collect Club in Groningen en via de Onlinewinkel op www.postnl.nl/collectclub. De geldigheidstermijn is onbepaald. WAARDE Vanaf 1 juli 2010 staat er geen euroaanduiding op de postzegels meer, maar een cijfer. Op deze postzegels staat Internationaal 1, bedoeld voor post tot 20 gram met bestemmingen wereldwijd. TECHNISCHE GEGEVENS Zegelformaat : 36 x 25 mm Tanding : 14 ½ : 14 ½ Papier : normaal met fosforopdruk Gomming : synthetisch Druktechniek : offset Oplaag : vel A: 155.000 Vel B en C: 33.000 Drukkerij : Cartor Security Printing, FrankrijkZegelformaat Soort postzegel : 3 velletjes met elk 6 verschillende postzegels Artikelnummer : 340961 Drukkleuren postzegel : geel, magenta, cyaan, zwart en goud Afbeeldingen: Vel A: Handel Waarde Internationaal 1 : De Liefde, het allereerste Nederlandse schip dat in 1600 in Japan aankomt. Collectie maritiem Museum Rotterdam Waarde Internationaal 1 : Deshima, van 1641 tot 1859 de enige westerse handelspost in Japan. Collectie Maritiem Museum Rotterdam Vel B: Wetenschap Waarde Internationaal 1 : Ostsuki Gentaku (1757-1827), een van de belangrijkste Japanse Hollandologen. Collectie Waseda University Library Tokio Waarde Internationaal 1 : Philipp Franz von Siebold (1796-1866), arts en onderzoeker van Japanse flora en fauna. Collectie Erfgoed Leiden en Omstreken Vel C: Kunst Waarde Internationaal 1 : Vincent van Gogh, De Courtisane (1887), naar Keisai Eisen Collectie Van Gogh Museum Amsterdam Waarde Internationaal 1 : George Hendrik Breitner, De rode kimono (1893), met model Geesje Kwak. Collectie Stedelijk Museum Amsterdam © 2014 Koninklijke PostNL BV