Na de introductie van het logo met de letter B in ovaal van de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen, de N.M.B.S. in mei 1941 in de vorm van opdrukken in rood of zwart (zie deel 1), werd besloten om nieuwe frankeerzegels niet meer te voorzien van een opdruk, maar met het logo als deel van het ontwerp. De eerste postzegel die op die wijze werden uitgevoerd was de zegel van 10c. in het type ‘Klein Staatswapen’. Lees verder >> 

De Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen, kortweg NMBS, werd opgericht in 1926. Het was de opvolger van het Bestuur der Staatsspoorwegen dat deel uitmaakte als afdeling binnen het Ministerie van Spoorwegen, Telegrafie en Posterijen. In 1929 werden de eerste postzegels ten behoeve van de frankering van dienstpoststukken in gebruik genomen. Lees verder >> 

Eduardus Camillus Anseele werd op 26 juli 1856 geboren te Gent als zoon van een schoenmaker. Edward, zoals zijn roepnaam was, werd al vroeg actief in de toen nog maar net ontstane sociale beweging. Als 21-jarige nam hij deel aan het socialistisch congres in 1877. Maar waarom werden voor hem postzegels uitgegeven?     Lees verder >> 

Een van de meest besproken, geroemde en verguisde bouwprojecten in de binnenstad van Brussel was de realisatie van de Noord-Zuidverbinding van de Belgische Spoorwegen. Dit gigantische project heeft vele hoofdbrekens gekost en heeft diep ingegrepen voor de bewoners die uit hun huizen moesten voor de bouw van de tunnel van bijna twee kilometer lang. Lees verder >> 

Naast Groot-Brittannië was België een van de belangrijkste leveranciers van stoomlocomotieven voor tal van buitenlandse staatsbedrijven en particuliere ondernemingen. Een grote producent was Cockerill te Seraing. Dit bedrijf leverde het eerste materiaal voor de Belgische Spoorwegen. John Cockerill was een Engelsman die in België een enorm staalbedrijf oprichtte. Lees verder >> 

De Welshpool & Llanfair Light Railway is een smalspoorlijn, die in Mid-Wales een historisch traject volgt en waar in 1896 met de bouw ervan werd gestart. De officiële opening vond in 1903 plaats. Het traject heeft een totale lengte van 13.7 km en staat in de volksmond beter bekend onder de naam W & L. Lees verder >> 

Oostenrijk kent zeker achttien reeksen, zoals auto’s, kerken, sacrale kunst, spoorwegen, en Oostenrijkers in Hollywood, maar de langst lopende reeks is wel Moderne Kunst, naar een idee van de beroemde kunstenaar Friedenreichs Hundertwasser (1928-2000). Lees verder >> 

In een dienstorder van het Staatsbedrijf der PTT werd in april 1905 bekend gemaakt dat vanaf die maand een nachtposttrein werd ingezet. Al vanaf 1844 hadden de Posterijen een contract met de Hollandsche IJzeren Spoorwegmaatschappij, de HIJSM, afgesloten, dat dagelijks één pakket met poststukken tussen ’s-Gravenhage en Amsterdam zou worden vervoerd, zowel heen als terug. Lees verder >> 

Collage combineert heden met verleden POSTZEGEL De postzegels ‘175 jaar Spoor in Nederland’ bestaan uit een collage van beelden van onder meer treinen, locomotieven, oude en nieuwe NS-logo's, stationsklokken en oude en nieuwe spoorwegstations. Elke individuele postzegel bestaat uit collages van twee, drie, vier tot soms vijf beelden. Het ontwerp is van Wout de Vringer. “De kijker krijgt bij een collage steeds opnieuw weer de mogelijkheid iets te ontdekken”, aldus De Vringer. Heden, verleden en dynamiek staan daarbij voor hem voorop. Dat blijkt uit de oudste afbeelding, een gravure van een stukje spoorlijn tussen Delft en Rotterdam uit 1847. Deze vormt een mooi contrast met de gebruikte foto’s van de twee nieuwe spoorwegstations van Rotterdam en Arnhem, die in 2014 geopend zijn. OVER HET ONTWERP  Het postzegelvel 175 jaar spoorwegen in Nederland bestaat uit een collage van beelden van onder meer treinen, locomotieven, emplacementen, NS-logo's, spoorseinen, stationsklokken, bestemmingsaanduidingen, een dienstregeling, treinkaartje, spoorbrug en oude en nieuwe spoorwegstations. Deze beelden zijn gelaagd aangebracht, bovenop gestileerde opnamen van de infrastructuur – zoals spoorrails, emplacementen, bovenleidingen, verbindingsschema's en spoortrajecten – in verschillende monochrome kleuren. De oudste afbeelding is een gravure van een stukje spoorlijn tussen Delft en Rotterdam uit 1847, terwijl het herdenkingsjaar aandacht krijgt door foto's van de twee nieuwe spoorwegstations die in 2014 zijn geopend in Arnhem en Rotterdam. De meeste beelden lopen door op andere postzegels, op de ernaast gelegen tabs en op de velranden. Daardoor bestaat elke individuele postzegel uit collages van twee, drie, vier tot soms vijf beelden. Op de velrand bovenaan is het jubileumlogo opgenomen, met de titel van het velletje en het logo van PostNL. De tabs links en rechts van de postzegels bieden plek aan korte beschrijvingen van de belangrijkste beelden. Voor de typografie is gebruikgemaakt van de BaldingerPro (2011) van André Baldinger. OVER DE ONTWERPER Wout de Vringer, de ontwerper van het postzegelvel 175 jaar spoorwegen in Nederland, heeft geen rijbewijs. De wereld van het spoor is hem daardoor niet vreemd. "Maar ook als ik altijd in de auto zou stappen, had ik deze postzegels maar al te graag gemaakt", zegt Wout. "Het was een fantastische opdracht. Dit wilde ik al heel lang. Vanaf het eerste telefoontje stond voor mij ook al vast hoe ik het zou maken. In een collageachtige stijl, met veel verleden en heden, veel dynamiek en vooral geen oubolligheid of verlangen naar vroeger. Het enige nostalgische onderdeel voor mijzelf is het logo van de Tienertoer. Ook ik heb zo Nederland via de trein leren ontdekken." De ontwerper kreeg alle vrijheid om zelf de beelden te kiezen. PostNL had wel als opdracht meegegeven dat zowel NS (vervoer van reizigers) als ProRail (beheer van het spoor) zich erin moest herkennen. "Dus enerzijds de treinen en alles wat daarbij hoort", aldus Wout, "en anderzijds de rails, de seinen, de stations, de emplacementen, enzovoort. Er zijn zo veel objecten waaruit je kunt kiezen. Er is zo veel mooi beeld van vroeger en nu. Zoals de ijzersterke logo's van NS, oud en nieuw. De stationsklokken, oud en nieuw. Datzelfde geldt voor de stationsgebouwen en de treinstellen. Van een gravure van de stoomtrein tot de allernieuwste Sprinter Lighttrain. Al die beelden heb ik gebruikt om een mooi gevuld velletje te maken." De aanpak van Wout de Vringer verraadt zijn voorliefde voor het werk van ontwerpers als Piet Zwart en de Russisch constructivisten, met hun bewondering voor techniek en het gebruik van de collagemethode. "Door steeds alleen delen van het originele materiaal weer te geven, voorkom je dat je een monotoon beeld krijgt met alleen een plaatje en een praatje. Dat vind ik te schools. Collages bieden de kijker de mogelijkheid steeds weer iets te ontdekken. Van de twee oude treintjes op het tegeltableau uit station Haarlem, de prachtige architectuurlijnen van de nieuwe stations in Arnhem en Rotterdam tot aan de postzegel op een postzegel: de herdenkingszegel van 100 jaar spoor in Nederland uit 1939 van Gé Röling." Voor het groeperen van alle beelden heeft Wout de Vringer de tijd genomen. "Met veel aanpassingen zodat alles zo esthetisch mogelijk op elkaar zou aansluiten, met de juiste balans. Zo komen het Inspectierijtuig en de Intercity van links het velletje binnenrijden en de Hondekop en de Sprinter Lighttrain van rechts. Ook de oude en nieuwe stationsklok verwijzen naar elkaar, net zoals de feitelijke en de schematische weergave van het emplacement. Natuurlijk is er ook naar de inhoud gekeken. De 2200-locomotief is bijvoorbeeld frontaal afgebeeld om te laten zien dat het hier om goederenvervoer gaat, terwijl de treinen voor het personenvervoer schuin zijn weergegeven." Verder zit er volgens Wout achter zijn ontwerp geen diepe filosofische gedachte of verborgen symboliek. "Ik heb vooral een mooi en dynamisch velletje willen maken. Lekker druk, maar niet chaotisch. Er zit wel een verwijzing in, maar die kwam onbedoeld tot stand. Vanwege het jubileumkarakter is de tariefsaanduiding in goud gedrukt. De typografie had ik eerst wisselend links en rechts geplaatst, maar daardoor zouden er problemen ontstaan met de combinatie van fosfor en goud. Dat was op te lossen door alle tariefsaanduidingen naar rechts te verschuiven. Nadat ik dat had gedaan, zag ik opeens dat de typografie over het velletje loopt alsof het spoorrails is. Mooi. Maar wel toeval." Wout de Vringer (1959) studeerde grafisch ontwerpen aan de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving Den Bosch, waar hij in 1984 afstudeerde. Na te hebben gewerkt voor verschillende ontwerpbureaus in Den Haag, begon hij samen met Ben Faydherbe in 1986 zijn eigen bureau onder de naam Faydherbe/De Vringer. Sinds 2012 werkt Wout de Vringer voor zichzelf, waarbij hij zich vooral richt op het ontwerpen van boeken voor verschillende uitgeverijen en van werk voor culturele instellingen zoals Museum van Bommel van Dam, Gemak en het Museon. Tot recente boeken van zijn hand behoren Nomad van Jeroen Toirkens met essay van Jelle Brandt Corstius (Lannoo, 2011), Mapping the Landscape (Museum van Bommel van Dam Venlo, 2012), She who takes fear from the Trees van Jaysha Obispo (Uitgeverij Komma, 2013), Solitude, in the wake of Willem Barentsz van Jeroen Toirkens en Petra Sjouwerman (Lannoo, 2013), The good, the bad and the roma van Peter van Beek met essay van Dirk Koppes (Uitgeverij Komma, 2013) en Bekeerd van Vanessa Vroon-Najem en Saskia Aukema (Uitgeverij Komma, 2014). 

De Eerste Wereldoorlog had in België heel veel schade berokkend. Bij de bevrijding in november 1918 had het land gebrek aan alle mogelijke zaken. Zo ook aan postzegels. In eerste instantie kon men als men een pakje, brief of kaart wilde verzenden, contant betalen aan het loket waarna op het poststuk een aanduiding ´port betaald´ werd aangebracht. Lees verder >> 

De postzegeluitgiften van Nederland voor het jaar 2014 vind je hier. Het volledige postzegel uitgifteprogramma van PostNL op een rij. Klik op de informatieknop voor alle informatie betreffende de emissie. Bezoek de website van PostNL's CollectClub voor de beschikbare postzegels Lees verder >> 

Op 4 oktober 1935 verscheen de al sinds 1924 in de Weimar Republiek bestaande jaarlijkse uitgifte van de zogenoemde ´Nothilfe´ zegels met toeslag. Het aantal zegels in de series breidde zich geleidelijk uit van vier exemplaren tot negen in 1934 (beroepen). Maar in 1935 werden het zelfs 10 zegels. Als motief had men voor 1935 klederdrachten gekozen. Afbeeldingen met alleen vrouwen in klederdracht. Had men te veel kritiek gekregen op de vorige uitgifte met alleen mannenberoepen? Lees verder >> 

Op 18 september 2012 verscheen het eerste deel over treinbrieven en spoorwegzegels op de Postzegelblog. Door de Tweede Wereldoorlog was het fenomeen ´treinbrief´ vanaf 1943 niet meer mogelijk. Maar na de oorlog, in 1951, werd deze dienstverlening weer hervat. Lees verder >> 

Als de laatste buslichting door de PTT was geweest kon iemand, die toch nog snel een brief wilde verzenden, deze afgeven aan het (bagage)loket van een station. Het meegeven van brieven aan treinen werd mogelijk vanaf 15 mei 1927. De PTT had daartoe een overeenkomst gesloten met de Nederlandsche Spoorwegen. Lees verder >> 

Jaarlijks rijden er wereldwijd tientallen treinen over zegels. Groot-Brittannië heeft daar 19 augustus zes aan toegevoegd, waarmee het feit wordt gemarkeerd dat vijftig jaar geleden de laatste stoomlocomotief van de Britse spoorwegen werd gebouwd, de 9F Class Evening Star. Lees verder >> 

Hieronder vind je vele thematische postzegelverenigingen. Staat jouw vereniging er nog niet bij? Vul dan dit formulier in. Lees verder >> 

Nederland maakt al sinds enkele jaren het uitgifteprogramma voor alleen het eerstkomende half jaar bekend. Veel landen doen echter niet zo geheimzinnig en presenteren altijd al in de herfst het uitgifteprogramma voor het hele komende jaar. Hierbij de opvallendste emissies uit enkele programma’s. Lees verder >> 

De Zweden zijn er trots op: het Göta kanaal. Dit kanaal wordt door hen het grootste Zweedse wonder genoemd. Het kanaal is een van de grootste projecten die ooit in Zweden is uitgevoerd. Het kanaal verbindt Sjötorp aan het Vänern meer en Mem aan de oostkust. Het heeft een lengte van 190 kilometer waarvan 87 kilometer uitgegraven is. Gebruik is gemaakt van de vele meren die Zweden rijk is, want 103 kilometer van het kanaal bestaat uit meren en meertjes. Om de hoogteverschillen te overwinnen zijn 58 sluizen aangelegd. De Zweedse post heeft er een postzegelboekje aan gewijd. Lees verder >> 

Na het overlijden van Prins-regent Leopold werd de troon in Beieren overgenomen door Koning Ludwig III, de zoon van Leopold. Vanaf 30 maart 1914 verschenen postzegels met de beeltenis van deze koning. De postzegels werden ontworpen door professor Walther Firle naar foto’s genomen door Graimer. Hij was voorgegaan door twee andere ontwerpers, maar de ontwerpen van deze twee (professor Otto Hupp en professor Peter Halm) waren afgekeurd. Lees verder >> 

Eind vorige eeuw werden we overspoeld met commerciële reclame in samenhang met postzegels. Met ‘we’ bedoel ik de postzegelverzamelaars van Zuid-Afrika. Postzegels met aanhangend vignet waarop reclame uitingen en vele postzegelblokjes met dezelfde soort teksten. Lees verder >>