« In kort bestek… (293) ’ s Werelds eerste kerstzegel viert 125-jarig bestaan

Home » Themaverzameling » Denkend aan Zwitserland: van Andermatt via Chur naar Arosa

Denkend aan Zwitserland: van Andermatt via Chur naar Arosa

20 december 2023, 18:31 uur - Randy Koo

De trein van Janny en André gaat via een prachtige route naar de oudste stad van Zwitserland: Chur. Daar passeren ze de spectaculaire Rheinschlucht; de Grand Canyon van Zwitserland. Een adembenemende treinreis brengt Janny en André naar de wintersportplaats Arosa. Daar sluit het duo aan bij een repetitie van alpenhoornblazers en maakt Janny echte Zwitserse kaasfondue. Meer dan 1 miljoen kijkers zijn dolblij het duo weer te zien. Uitgezonden op 10 december 2023.

Post Views: 667

Reizen met Panorama treinen

Het duo Janny en André reist met de cameraman en regisseur door Zwitserland in de 1e klas coupés van de Zwitserse spoorwegen. Bijvoorbeeld met de Glacier- Express en Bernina Express. De Glacier-Express is een sneltrein in Zwitserland die sinds 1930 de plaatsen St. Moritz, Chur, Disentis, Andermatt, Brig en Zermatt verbindt. De smalspoortrein rijdt via de sporen van de Rhätische Bahn en de Matterhorn Gotthard Bahn (een fusie uit 2003 van de Furka-Oberalp-Bahn en de Brig-Visp-Zermatt-Bahn) en wordt ook wel de langzaamste sneltrein ter wereld genoemd.

Nederland (2022): Glacier Express

De naam van de trein komt van de Rhônegletsjer, waar de trein tot 1981 langsreed. Sinds 1982 is het tracé waaraan deze gletsjer ligt, de Furkapas, gesloten en rijdt de trein door de Furka-Basistunnel. Een verbinding in de winter is hierdoor ook mogelijk. Het beroemde dorpje Gletsch, aan de Furkapas, kan alleen nog met treinen van de toeristische spoorweg Dampfbahn Furka-Bergstrecke worden aangedaan. De Glacier Express heeft een zuiver toeristische functie en geldt als een van de paradepaardjes van Zwitserland.

Chur (Graubünden)

Chur is de hoofdstad van het Zwitserse kanton Graubünden en de oudste stad van Zwitserland. Graubünden is het oostelijkste en grootste kanton van Zwitserland. Het is het enige officieel drietalige kanton: Duits, Reto-Romaans en Italiaans zijn er de officiële talen. Ook voor Zwitserse begrippen is het zeer bergachtig en het kanton is bekend door de kronkelige spoorlijnen van de Rhätische Bahn.

Zwitserland (1989): Numisbrief, 100 jahre Rhätische Bahn (1889-1989).

Graubünden is cultureel gezien de meest diverse regio van Zwitserland. Het heeft een sterke bergcultuur wat zich kenmerkt door de geïsoleerde plattelandsgemeenschappen waarbij men zich afzondert van de andere gemeenschappen.

Chur heeft ruim 37.000 inwoners en ligt op een hoogte van 593 meter boven NAP. Chur was waarschijnlijk al 9000 jaar voor Christus door boeren bewoond. Daarmee is het de oudste nederzetting van Zwitserland. In de Romeinse tijd heette het Curia. Chur is een belangrijk knooppunt voor het verkeer in Oost-Zwitserland. Op het station kan men overstappen van normaalspoor op het smalspoor van de Rhätische Bahn. Deze spoorwegmaatschappij zetelt in Chur.

Poster Rhätische Bahn uit 1911.

Het oude aantrekkelijke stadsbeeld wordt gedomineerd door het bisschoppelijke paleis (18de eeuw) en de kathedraal, waarvan de bouw begon in de 12de eeuw en eindigde in de 13de eeuw. De kathedraal herbergt een kerkschat. Door Chur stroomt het riviertje de Plessur dat uit Arosa komt. Net buiten Chur komt dit riviertje uit in de Rijn. In Chur zijn onder andere een kantonnale school, een aantal theaters, een theologische hogeschool, een kantonnaal ziekenhuis en een school voor toerisme te vinden. Ook het Rätisches Museum bevindt zich in Chur, over de Reto-Romaanse cultuur.

In 1919 reden de eerste Zwitserse postbussen door de bergen. 100 jaar geleden reden de gele bussen voor het eerst de lijnen Chur-Laax en Brig-Domodossola over de Simplon. Sindsdien worden de routes gebruikt door de lokale bevolking en toeristen. Om deze reden heeft de Zwitserse Post postzegel van 85c met postautomotieven uitgegeven. De postbus voor de kathedraal en het bisschoppelijk kasteel in Chur doet denken aan menig ansichtkaart. Vanaf nu rijden Chur en de postbus van Graubünden door heel Zwitserland en in het buitenland.

Alpenhoorn

Onderweg in de trein richting Arosa ontmoeten ze een alpenhoorn blazer. In Arosa mogen ze samen even blazen met de alpenhoorn in de groep. De alpenhoorn is een labrofoon, bestaande uit een rechte, enkele meters lange houten natuurhoorn met conische boring, met een houten komvormig mondstuk. Traditioneel werd de Alphoorn gemaakt uit één enkel stuk, of hoogstens uit twee delen, van het hout van een rode dennenboom. Soms buigden de bomen in de winter door het gewicht van de sneeuw, en dit zorgde ervoor dat ze aan de uiteinden een groter en gebogen mondstuk hadden. Moderne alpenhoorns worden soms gemaakt uit drie afzonderlijke delen die aan elkaar kunnen worden bevestigd: dit is om ze gemakkelijker met de auto te kunnen vervoeren, of zelfs om ze met de hand te dragen, en tegenwoordig worden ze vaker gemaakt van het hout van een sparboom of dennenboom.

De alpenhoorn wordt gebruikt door bergbewoners in de Zwitserse Alpen. Soortgelijke houten hoorns werden gebruikt voor communicatie in de meeste berggebieden van Europa, van de Alpen tot aan de Karpaten.

Arosa

Eindelijk bereiken ze Arosa waar ze de Alpenhoorn blazersgroep ontmoeten. Ze mogen meedoen met hen om een deuntje te blazen. Arosa is een gemeente in het kanton Graubünden in Zwitserland. Het is een ski- en vakantieoord ten oosten van Chur.

Arosa ligt aan het eind van het dal van Schanfigg op een hoogte van 1742 tot 1775 m. De plaats bevindt zich aan de voet van de Weisshorn aan de Obersee, een klein meer. De plaats bezit een bekend skigebied. Het skigebied behoort met 60 kilometer pisten en 13 liften tot de middelgrote skigebieden van Zwitserland. De hoogte van het skigebied varieert van 1800 meter bij het dalstation in het dorp tot 2653 meter op de Weisshorn.

De eerste bekende nederzettingen bestonden in de 13e eeuw. Na 1300 vestigden Duits sprekende Walser zich in het dal en verdreven de oorspronkelijke, Rhaetoromaans sprekende bevolking. In de daarop volgende eeuwen leefde de bevolking van Arosa voornamelijk van de landbouw en weideteelt in het alpine landschap.

Doordat geen directe verbinding bestond door het smalle dal naar Chur, was Arosa voornamelijk georiënteerd op Davos, waartoe het administratief gezien ook behoorde. De bevolking zonk in 1851 tot slechts 51 inwoners. Dit veranderde echter drastisch toen Arosa werd ontdekt als “Kurort” door de Duitse arts Dr. Otto Herwig. Al in 1888 werd een eerste sanatorium geopend en vanaf 1900 zorgde de wintersport voor een tweede opleving. In 1938 werd de eerste skilift in bedrijf genomen en in 1956 begon de kabelbaan naar de Weisshorn. De inwoners van Arosa leven tegenwoordig voornamelijk van het toerisme.

Kazen kopen

Er wordt in een kaaswinkel kaas gekocht voor het kaasfondue. Er zijn circa 700 verschillende soorten kazen te koop, van de bekende Appenzeller tot en met Emmentaler (met gaten).