In het begin van de twintigste eeuw werd de heerschappij over het eiland Sark gevoerd door William Frederick Collings. Hij was de 20ste Seigneur van 1882 tot zijn overlijden op 20 juni 1927. Hij voerde een zeer streng bewind en was een felle tegenstander van inmenging door de kerk in zijn doen en laten. Op het eiland staat een Anglicaanse kerk gebouwd in 1820, St. Peter’s Church. Verder een kerk van de Methodisten, de ‘Ebenezer Chapel’, gebouwd in 1796 en ingrijpend verbouwd in april 1926. William schafte ook de burgermilitie af die zijn vader op het eiland had opgericht. Hij weigerde een aanbod te accepteren van een steenrijke Engelsman die het eiland wilde kopen om daarop een casino te vestigen. Vlak voor zijn overlijden schafte hij de belasting af, de ‘disme’ of tienden, die de bevolking aan hem jaarlijks verschuldigd was. Na zijn plotselinge overlijden werd hij opgevolgd door zijn dochter Sibyl die in 1929 getrouwd was met Robert Hathaway. Het was haar tweede huwelijk. Haar eerste man, Dudley Beaumont, was in 1918 overleden aan de Spaanse griep.

De op 13 januari 1884 geboren Sibyl had een goede opleiding genoten en sprak Frans, Normandisch, Duits en Serquiais, het Normandisch-Franse dialect dat uitsluitend op het eiland Sark wordt gesproken. Zodra zij de macht van haar vader had overgenomen als 21ste Seigneur, genoemd Dame van Sark, herstelde zij haar feodale rechten zoals het belastingsysteem, de disme. Verder begon zij meteen met het promoten van het eiland om toeristen te trekken met een grote publiciteitscampagne. Op de postzegel, uitgegeven in de serie ter gelegenheid van haar honderdste geboortedag op 7 februari 1984, is Sibyl afgebeeld als jonge dame met op de achtergrond het landgoed ‘La Seigneurie’, de residentie van de heersers van Sark. Zij was de derde ‘Dame of Sark’ na Susanne le Pelly die regeerde van 1730 tot 1733 en Marie Collings die Dame was in 1852 en 1853.

Als vignet op de eerstedagenvelop is het wapen van Sibyl Mary Hathaway opgenomen. Het randschrift luidt: ‘Erectus non elatus’ dat ‘Trots, maar niet arrogant’ betekent. De Franse lelies duiden op de oorspronkelijke afkomst van de familie de Carteret, Frankrijk. Het familiewapen is vele malen aangepast.

In de stempelafdruk op de envelop zijn twee leeuwen opgenomen die het wapen vormen van het eiland Sark. In de Engelse vlag, rood kruis op witte achtergrond zijn in het deel linksboven twee leeuwen in gele kleur met blauwe tongen en nagels op een rode achtergrond aangebracht. De vlag werd in 1938 in opdracht van Sibyl Hathaway ontworpen door Herbert Pitt. Sark kent geen eigen postzegels, doch wel vignetten die door verschillende veerdiensten zijn gebruikt.

Sibyl en haar man Robert woonden in ‘La Seigneurie’, een kasteelachtig landgoed met prachtige tuinen die kunnen worden bezocht. Sinds 2018 is ook het kasteel te bezoeken. Het staat in het noordelijke deel van het eiland omgeven door boompartijen. Op de postzegel in bovenstaand afgebeeld postzegelblokje is het oorspronkelijke wapen van ‘La Carteret’ opgenomen met de vier ruiten. Het wapen is te zien op de herinneringsplaquette die is aangebracht in St. Peter’s Church op het eiland Sark. Een opmerkelijk wapen met twee gevleugelde herten en boven op de helm een eekhoorn. De naam ‘La Carteret’ komt oorspronkelijk uit Normandië waar de familie bezittingen had in het arrondissement Valognes.

In de formele tuinen van ‘La Seigneurie’ bevindt zich een rosarium waar men de ‘Dame of Sark’ roos kan bewonderen. Deze floribunda roos kan men ook vinden in de ‘Queen Mary Garden’ in Regent’s Park in Londen. Het is een veelbloemige roos die in 1976 is geïntroduceerd. Aan het einde van de formele tuin kan men ook nog even ronddolen in een ‘maze’, een doolhof. De tuin wordt bezocht door vele toeristen die aankomen in de kleine haven van Creux. Op het luchtpostblad is de haven van Creux afgebeeld.

Door een klein tunneltje geboord door de rots betreedt men het eiland. Twee veerdiensten doen het eiland aan, een vanuit Guernsey St. Peter Port en de andere een vanuit Jersey Saint Helier. Deze veerdiensten doen thans de nieuwe aanlegplaats aan van Maseline Harbour, ten noorden van de haven van Creux. Op de postzegel uitgegeven op 25 augustus 1981 is de veerboot ‘Teresa of Sark’ afgebeeld. Dit schip werd op 24 maart 1972 in dienst genomen door ‘Isle of Sark Shipping Co. Ltd.’. In maart 1983 werd het schip verkocht aan Boscome & Weymouth Sea Cruises Ltd.’ en vanaf oktober 1994 gebruikt als vissersboot. Op de achtergrond de haven van Maseline met de ingang van het tweede tunneltje.

Omdat op Sark geen auto’s te vinden zijn komen de meeste toeristen per fiets of te voet. Dat is te doen op het eiland met een lengte van ongeveer 5½ kilometer en een breedte van 2½ kilometer. Men kan gebruik maken van een koetsje met paard of de tractor bus die toeristen kan vervoeren naar hun hotel of B&B adres. Op het eiland zijn op enkele plaatsen fietsen te huur. Het is niet toegestaan honden mee te nemen. De enige hond op het eiland Sark is eigendom van de Seigneur of Dame.

Indrukwekkend is de smalle landengte die het hoofdeiland Sark verbindt met het zuidelijke deel van het eiland, ‘La Coupée’. Deze is 90 meter lang, slechts enkele meters breed en is aan weerszijden 100 meter diep. Rond 1900 werden voor de veiligheid leuningen aangebracht en werd in 1945 een smalle betonnen weg aangelegd.

Vóór die tijd kropen kinderen op handen en knieën naar de overkant om niet over de rand te worden geblazen door de sterke zeewind. Het oversteken van ‘La Coupée’ op de fiets is vanwege de gevaarlijke windstoten verboden. De postzegel van 20p is uitgegeven op 18 september 1984. Rechtsonder op de zegel is het begin van de trap te zien die naar het kiezel- en zandstrandje de ‘Grande Greve’ leidt. Op de prentkaart is bijna hetzelfde beeld te zien als op de postzegel van 11p uitgegeven op 3 augustus 1976. In de verte linksboven op de postzegel een glimp van het eiland Brecqhou.

De heerschappij van Sibyl Mary Hathaway duurde 47 jaar en in die periode maakte zij vier Britse vorsten mee, de koningen George V, Edward VIII en George VI en als laatste koningin Elizabeth II. Maar ook de Tweede Wereldoorlog ging niet aan Sark voorbij. De ambtstermijn van Sibyl Hathaway als Seigneur of Dame werd onderbroken door de Duitse bezetting van de Kanaaleilanden van 3 juli 1940 tot 8 mei 1945. Terwijl vele inwoners van de andere Kanaaleilanden werden geëvacueerd, verklaarde Hathaway dat ze haar eiland niet zou verlaten, en overtuigde alle eilandbewoners om ook te blijven. De meeste van haar onderdanen hadden een bittere hekel aan haar voor de beslissing om tijdens de daaropvolgende vijf jaar van bezetting op Sark te blijven, maar bedankten haar na de oorlog toen ze zagen hoe het naburige eiland Alderney was verwoest door de enorme bunkers en kazematten en de plundering van huizen en gebouwen. Alle bewoners van Alderney waren toen geëvacueerd.

Sibyl Hathaway liet haar hoge ambtenaar, een hofmeester, de Duitse officieren in de haven verwelkomen en hen begeleiden naar haar residentie ‘La Seigneurie’, waar haar dienstmeid hen aankondigde alsof ze te gast waren. Robert Hathaway werd, omdat hij van Amerikaanse origine was, in februari 1943 naar het vasteland gedeporteerd en geïnterneerd in Oflag VII. Dat was een krijgsgevangenenkamp voor officieren, gelegen in Beieren in Duitsland. Hij verbleef daar voor de rest van de oorlog. De eilandbewoners leden tijdens de laatste maanden van de bezetting aan voedseltekorten. Sibyl Hathaway organiseerde een overval op Duitse graanvoorraden en redde veel gezinnen van de hongerdood met haar geheime aardappelvoorraad. Het eiland werd op 10 mei 1945 bevrijd.

Nadat Sibyl in 1954 opnieuw weduwe was geworden, regeerde ze alleen en werd ze in 1965 onderscheiden door koningin Elizabeth II en benoemd tot ‘Dame Commander of the Order of the British Empire’ ofwel OBE. Sibyl was, volgens haar, nu een ‘dubbele Dame’. Sommige eilandbewoners klaagden dat Sark het laatste overblijfsel van het feodalisme in Europa was, maar Dame Sibyl beweerde dat daarmee de landbouw moest worden aangemoedigd om het eiland zelfvoorzienend te maken.

© Alvin Steinkopf AP Newsfeatures

Sibyl Hathaway gebruikte het unieke feodale systeem van het eiland om toeristen te trekken en ze weigerde zaken toe te laten die de rust zou kunnen verpesten. Ze verbood dus bij de aanvang van haar bewind motorvoertuigen en vakantiekampen op het eiland toe te laten. Maar de ‘Chief Pleas’, het hoofd van het Parlement van het eiland Sark, weigerde een verordening goed te keuren die de verkoop van alcohol zou verbieden. Later werd het toegestaan om ten behoeve van toeristen campings en glampings aan te leggen waar de nacht kon worden doorgebracht in tentjes en aanwezige eenvoudige houten hutjes.

In een open rijtuig getrokken door een paard werd het koninklijke paar vervoerd naar de residentie van het eiland ‘La Seigneurie’. De postzegel van 11p werd uitgegeven op 14 oktober 1976. Langs de weg, de Harbour Hill naar het dorp en de residentie, stond bijna de gehele bevolking van het eiland van ongeveer 500 inwoners om het paar te zien. Het was de eerste keer dat een regerend vorst het eiland had bezocht.

Eerder, in 1949, hadden de toenmalige prinses Elizabeth en prins Philip het eiland bezocht om de nieuw aangelegde haven in Creux officieel te openen. Dame Sibyl Hathaway overleed op 14 juli 1974 op 90-jarige leeftijd aan een hartaanval en werd opgevolgd door haar kleinzoon uit haar eerste huwelijk, John Michael Beaumont. Sark bleef ook onder zijn bewind een ‘bastion van het feodalisme’ zoals Sibyl dat wel eens met trots had gezegd. Maar in 2008 kwam hieraan een einde toen op het eiland algemeen kiesrecht werd ingevoerd en een democratische regering werd ingesteld. Michael Beaumont bleef ‘opperheer’ in de regering maar verloor vele van zijn privileges. Hij overleed op 3 juli 2016 en werd opgevolgd door zijn oudste zoon Christopher.

Op het eiland Sark bevindt zich een postkantoor in de Gallery Stores. Hier worden naast de Britse postzegels alleen de postzegels van de postdienst van Guernsey verkocht. Het postkantoor staat aan een pleintje op de hoek van de straten Chasse-Marais, Mill Lane en The Avenue.

Op de achtergrond op het blokje is het postkantoor te zien met het typische ronde dak. Op de Europapostzegel uitgegeven op 27 februari 1990 is dat nog beter te zien. Voor het postkantoor staat een brievenbus, oorspronkelijk in blauwe kleur, die sinds 8 september 2012 in goudkleur is geverfd. De brievenbus is opgedragen aan Carl Hester voor zijn overwinningen in de paardendressuur. Carl werd geboren op 29 juni 1967 in Cambridgeshire, Engeland, en verhuisde met zijn moeder Brenda op vierjarige leeftijd naar het eiland Sark. In zijn jeugdige jaren reed hij eerst op ezels, daarna op pony’s en later op paarden. Een soort dubbelleven want de paarden werden ook gebruikt om de koetsjes te trekken voor toeristen, waaraan Carl volop meedeed. Hij was dol op de paarden en wilde graag verder gaan in de paardensport als jockey.

Carl ging als negentienjarige naar het ‘Fortune Center of Riding’ in Hampshire, een paardenrijschool voor jongeren met beperkingen. Hij vorderde snel in de paardendressuur en won in 1985 zijn eerste kampioenschap, het ‘Young Dressage National Rider Championship’. In 1990 nam hij deel aan de wereldkampioenschappen en in 1992 aan de Olympische Spelen in Barcelona in het Britse team. In 2011 won hij in het Rotterdamse Kralingse Bos bij de Europese kampioenschappen dressuur twee maal een zilveren medaille in de individuele dressuurnummers en goud in het Britse team. Hij behaalde in 2012 eveneens in het Britse team goud tijdens de Olympische Zomerspelen in Londen met zijn paard Uthopia. In het levensverhaal van hemzelf met de titel ‘Making it Happen’ vertelt Carl Hester het verhaal van zijn passie voor paarden en zijn inspanningen om een van ‘s-werelds grootste ruiters te worden. Een boek over zijn eerste jaren op Sark tot Olympisch goud in Londen 2012. Links van de goudkleurige brievenbus afgebeeld op het blokje staat een eenvoudig stenen bankje met de tekst: ‘In loving memory of Rosemary Aldridge 1932-2009’. Rosemary was vanaf 1 juli 1967 onderpostmeester van het eiland Sark. Daarvóór was zij met haar echtgenoot Murray eigenaar van ‘Beauvoir’, een tearoom met terras en Bed and Breakfast voor toeristen. Bent u wel eens op het eiland Sark geweest?

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Duitsland • Frankrijk • Groot Brittannië • Kerken • Paarden • Tweede wereldoorlog

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(3 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...