Op 13 juni 2022 zal de 19e editie van de feuilleton-emissie ‘Beleef de Natuur – Sint-Pietersberg mergellandschap’ (181e t/m 190e postzegel) uitgegeven worden. Op het postzegelvel zijn met behulp van de collage-techniek tien fotografische flora- en fauna-afbeeldingen geplaatst met meerdere overschrijdingen van de perforatie van de rand van het postze-gelveld. Op een aparte grafische laag staat een zestal transparante afbeeldingen.
Postzegelvel Beleef de Natuur – Sint-Pietersberg eerste dag van uitgifte op maandag 13 juni 2022.
Sint-Pietersberg met mergellandschap
Kleine pimpernel en baardvleermuis
1) Bloedwraak? Nee hoor. Kleine pimpernel of bloedkruid smaakt naar komkommer!
2) Als je niet uitkijkt, scheren baardvleermuizen rakelings langs je hoofd
Afgehakkelde-aurelia-rups en wilde marjolein
3) Als afgehakkelde-aurelia-rups zit je gebeiteld op een bosje brandnetels.
4) Men praat over pizzakruid, maar eens was wilde marjolein als worstenkruid in trek.
Das en vliegen-, wespen- en bijenorchis
5) Fanatieke jager? Da’s niet des das.
6) Vliegen-, wespen- en bijenorchis: het hele vliegend arsenaal is gestationeerd in Limburg.
Kalketrip en oehoe
7) Met zijn stekels geeft de kalketrip je hooguit een pijnervaring.
8) De oehoe is een onomatopee (klanknabootsing), maar daar zit hij niet mee.
Gevlekte aronskelk en boswitje
9) ‘t Is een valstrik die gevlekte aronskelk, maar hij doet geen vlieg kwaad.
10) Het boswitje lijkt een gesloten type: hij laat niet graag het achterste van zijn vleugels zien.
Transparante afbeeldingen
Orchis, geel zonneroosje en koninginnenpage.
Stengel geel zoonroosje, duifkruid en vruchten gevlekte aronskelk.
Afkeurenswaardige overeenkomsten
Tussen dit nieuwe postzegelvel ‘Sint Pietersberg – mergellandschap’ en dat van de zoogdieren (nvph 3711/20) bestaat een merkwaardige overeenkomst! Beide postzegelvellen schenken aandacht aan dezelfde dieren, namelijk de vleermuis (nvph 3712; myotis mystacinus) en de das (nvph 3719; meles meles).
Dezelfde benadering is ook toegepast op (wellicht zijn er nog meer):
* otter (nvph 3717) & otter (nvph 3918).
* ringslang (nvph 3608) & ringslang (nvph 3907).
* vos (nvph 3718) & vos (nvph 3831).
Het – naar mijn mening – kopieergedrag van Frank Janse weet hij in overtreffende trap in de BdN-emissie Haarzuilens aan te brengen door tweemaal de beuk op te voeren en daarbij gebruik te maken van dezelfde opname, maar daarvan verschillende gedeelten te gebruiken met een overlappend detail, waar twee beuken op voor- en achtergrond staan (nvph 3776 & nvph 3784). Met een andere fotografische invalshoek is in een mum van tijd ogenschijnlijk een geheel andere postzegelafbeelding in elkaar gespijkerd. Het gemak dient toch de mens!
Nog een geheel andere vorm van kopieergedrag heeft Janse ook in deze feuilleton-emissie weten toe te passen (zonder ingrijpen van ter zake doende PostNL-medewerkers) door dieren van dezelfde dierengroep met een nadere specificatie. Overigens geheel niet verwonderlijk dat er niet is ingegrepen in deze overdadige overvloed aan overeenkomstige postzegels zonder opvallende individualiteiten voor buitenstaanders. Het is voor velen immers onoverzichtelijk. Mijns inziens: ‘t Is één pot nat!
Enkele voorbeelden uit de talrijk vele:
* levenbarende hagedis (nvph 3601), zandhagedis (nvph 3901) & pootloze hagedis (nvph 3902).
* wolf (nvph 3713) & bijenwolf (nvph 3903).
* grutto (nvph 3826) & rosse grutto (nvph ***, Duin en Kruidberg).
* velduil (nvph 3815), ransuil (nvph 3820) & steenuil (nvph 3831).
* veldleeuwerik (nvph 3833) & strandleeuwerik (nvph 3858).
Kappen of continueren?
Ik vraag me toch af bij wat er nog op stapel staat betreffende deze beeld-inventariserende Beleef de Natuur-emissies bij PostNL, die in 2022 (met nog 10 exemplaren) en ook in 2023 (nog met 40 exemplaren) uitgebreid én afgerond zullen worden: “Ongetwijfeld zal dit – naar mijn idee – verwerpelijke kopieergedrag nog met vijf emissies voortgezet en uitgebreid worden totdat er tenslotte 240 Beleef de Natuur-postzegel-exemplaren zullen zijn verschenen.
Kan, mag en/of wil ‘postzegel-sparend-Nederland’ nog met zulke ‘postzegels’ opgezadeld worden? In voorgaande jaren is het emissiebeleid door onverwachte ontwikkelingen en omstandigheden wel eens uitgebreid. Het tegenovergestelde is uiteraard ook heel wel mogelijk dunkt me.”
Frank Janse vervult bij deze BdN-emissie slechts een doorgeef-luik-functie. Hij maakt als collectioneur per postzegel-onderwerp gebruik van foto’s uit het archief van ‘Buiten Beeld’, dat door honderdduizenden foto’s van toonaangevende natuurfotografen gevuld is. Hij komt hierbij dus geheel overeen met postzegelverzamelaars, die zich gespecialiseerd gericht bezighouden met beeldfilatelie.
Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Thematisch • Nederland • Nederland
Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?
Kijk dan bij Collect Club.
(5 stemmen, gemiddeld: 4,20 uit 5)
Laden...
Reacties (3) Schrijf een reactie
Met name de das vertoont wel veel overeenkomsten. Ik kan me voorstellen dat verzamelaars die een abonnement hierop hebben nu voor het dilemma staan van doorgaan of stoppen met deze serie. Als ik het overzicht van Bate zie, ben ik blij dat ik al jaren geen abonnement meer heb.
Ik schaf alleen aan wat ik leuk vind.
Copy-paste verdient het meest….
Ook in de postzegelarij geldt deze gevleugelde uitspraak blijkt wel weer.
Ik denk dat het beleid van PostNL aan het kopiëren meer schuld heeft dan de vormgever. Bij langlopende series, zoals Mooi Nederland en BdN, lijken de ontwerpen als twee druppels water op elkaar. Het eerste velletje is meestal wel een goed ontwerp, maar daarna valt er niet veel verrassends meer te beleven. Het kan haast niet anders dan dat de eenvormigheid van zo’n serie een eis is van PostNl.
Bij BdN was het eerste vel heel aardig met de extra laag, alle flora en fauna van het gebied als vloeiend geheel met elkaar verbonden, maar daarna werd het een herhaling van zetten.
Naast de eenvormigheidseis dienen zich bij BdN nog twee beperkende factoren aan:
1. De flora en fauna van het betreffende gebied, waarbij karakteristieke bewoners niet kunnen worden overgeslagen, denk aan de das en andere “dubbele”.
2. De samenhang in de kleurstelling van het vel, waardoor de fotokeuze nog meer beperkt wordt.
Dat de vormgever zich schikt naar de eenvormigheidseis is wel te snappen, er moet immers brood op de plank.
Conclusie: PostNL zou de ontwerper en beeldend kunstenaars meer vrij moeten laten in de benadering van de onderwerpen en de eenvormigheidseis moet van tafel.
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)