Oprichting

The Rolling Stones (ook wel genoemd de Stones) zijn een Britse rock-‘n-rollband, die actief is sinds 1962. De band speelt, naast rock-‘n-roll en rock, ook stijlen als blues, country, hardrock, reggae en punk. Het is april 1962 wanneer Brain Jones, Mick Jagger, Keith Richards, Ian Stewart, Tony Chapman en Dick Taylor de band The Rolling Stones oprichten. Al snel worden ze een begrip in het Britse nachtleven. Aan het einde van dat jaar stapt Dick Taylor uit de band en wordt vervangen door Bill Wyman. De volgende wisseling in de formatie volgt enkele maanden later wanneer Tony Chapman ook de band verlaat. Charlie Watts volgt hem als drummer op. De laatst bekende bezetting van de band is Mick Jagger (1962 – heden), Keith Richards (1962 – heden), Ron Wood (1975 – heden), Charlie Watts (1963 – 2021). Op 24 augustus 2021 overleed Watts op 80-jarige leeftijd in een Londens ziekenhuis.

Het succes van de band blijft niet onopgemerkt en in 1963 volgt er een platencontract en wordt de eerste single uitgebracht. Come on, een cover van Chuck Berry, en de tweede single I Wanne Be Your Man (door John Lennon en Paul McCartney speciaal geschreven voor de band) worden direct een daverend succes. Beide haalden de Britse hitparades. Net als de eerste compositie van Jagger en Richards samen. Tell Me waarmee de band voor de zesde keer een single uitbrengt valt in de smaak bij het publiek. Het nummer bereikt de 24e plaats in de Amerikaanse hitlijsten.

 

 

 

 

 

 

 

Tournees

Gedurende 1963 en 1964 werden diverse intensieve Britse tournees afgewerkt. In 1964 gingen de Stones tweemaal naar de VS en deden ook verschillende optredens op het Europese vasteland. Het eerste concert daar was het legendarische optreden op 8 augustus 1964 in het Kurhaus in Scheveningen. In 1965 werden naast het Verenigd Koninkrijk, de VS en diverse Europese landen ook een aantal Aziatische landen aangedaan.

Een album kan met deze successen niet uitblijven. Het debuutalbum The Rolling Stones verschijnt in 1964. Niet veel later volgen er nog twee. Het Nederlandse publiek maakt voor het eerst live kennis met de band in de zomer van 1964. Lang duurde het optreden niet. De uitzinnige fans en de hard optredende politie zorgden ervoor dat de bandleden al na vijf nummers het podium in het Kurhaus in Scheveningen verlieten. Twee jaar later keerden The Stones terug naar Nederland. Het optreden in de Brabanthallen verliep toen zonder problemen. In de tussentijd brachten ze (I Can’t Get No) Satisfaction uit, één van de bekendste hits die de band ooit maakte.

Engeland (2022): The Rolling Stones met tourposters UK Tour 1971 and American Tour 1981 en Urban Jungle and Tour of the Americas.

Drugs en Rock’n Roll

In 1967 werden de bandleden voor het eerst in verband gebracht met drugs. Het gebruik van LSD deed in die tijd zijn intreden. Dat kwam de kwaliteit van de volgende nummers niet ten goede. Richards’ heroïneverslaving begon vermoedelijk rond de tijd dat het album ‘Their Satanic Majesties Request’ werd uitgebracht. Op dat moment zat dat het succes van de band niet in de weg. Op de dag van uitgave mochten ze namelijk al een gouden plaat in ontvangst nemen. Of dat nog niet genoeg was bracht het album de eerste tien dagen twee miljoen dollar in het laatje. ‘Beggars Banquet’ is de naam van het album dat in 1968 de hitlijsten bestormde en dat gezien wordt als één van de beste rockalbums uit de jaren zestig.

Singapore (2021); 50 years of Singapore’s fight against drugs.

Een zwarte periode volgde het jaar daarop. De overige bandleden ontsloegen Brian Jones. Het bandlid van het eerste uur kreeg geen Amerikaans visum en kon daardoor niet deelnemen aan de tournee op dat continent. Een aantal weken later werd er definitief afscheid genomen van Jones, nadat hij dood werd aangetroffen op de bodem van zijn zwembad. Ry Cooder was de eerste vervanger van Jones. Lang duurde de samenwerking niet aangezien Richards en Cooder niet door één deur konden. Mick Taylor was de volgende gitarist die werd aangetrokken.

Optredens van de Rolling Stones in Nederland

 

 

 

 

The Rolling Stones hebben meerdere keren opgetreden in grote stadions en zalen in Nederland o.a. Stadion Feijenoord (Rotterdam), Amsterdam ArenA (Amsterdam), Ahoy (Rotterdam) en Gelredome (Arnhem). Royal Mail heeft twaalf zegels uitgegeven waarvan afbeeldingen van individuele bandleden tijdens popconcerten.

Engeland (2022): The Rolling Stones.

Acht postzegels tonen de afbeeldingen van Mick Jagger, Keith Richards, Ronnie Wood en de vorig jaar overleden drummer Charlie Watts tijdens concerten die ze wereldwijd gaven – waaronder de gratis show in het Londense Hyde Park in juli 1969, twee dagen na de dood van Brian Jones. Ook afgebeeld zijn de concerten in New York in 1972, in Knebworth in 1976 en in Rotterdam in 1995. De andere vier zegels zijn bedrukt met twee groepsfoto’s en twee posters van hun tournees.

Keith Richards tijdens optreden in De Kuip (30 augustus 1995).

De Rotterdamse foto van The Stones op 30 augustus 1995 in De Kuip is gemaakt door de Amsterdamse fotograaf Frans Schellekens (1954-2019), en geselecteerd uit een verzameling van ruim 17.000 foto’s die Getty Images in de aanbieding heeft van de band. Wie Nederlandse afbeeldingen op buitenlandse zegels verzamelt, zal zeker deze zegel uit deze serie willen toevoegen aan haar of zijn verzameling.

Racisme en slavernij

Vorig jaar (2021) was het 50 jaar geleden dat het lied ‘Brown Sugar (1971)’ uitkwam. Brown Sugar is het openingsnummer en eerste single van het album ‘Sticky Fingers (1971)’. We kennen uit de Beatles periode de bekende songschrijvers Lennon en McCartney. Bij de Stones was het duo Jagger (tekst) en Richards (muziek) verantwoordelijk voor bijna alle liedjes. Brown Sugar is vooral het werk van Mick Jagger. Hij schreef het nummer tijdens de opnames van de film Ned Kelly (1969). Het werd wel al op het beruchte Altamont-concert gespeeld. Dieptepunt van Altamont was de gewelddadige dood van een jonge Afro-Amerikaanse concertganger, na een ruzie met een groep Hells Angels. Voor het eerst werd ‘Brown Sugar’ live gespeeld voor 300.000 mensen. De inspiratie voor het nummer kwam van de zwarte achtergrondzangeres Claudia Lennear. Het rocknummer kent serieuze ondertoon en is gebaseerd op slaven die vanuit Afrika in New Orleans terechtkwamen.

 

 

 

 

 

Gold Coast slave ship bound for cotton fields

Sold in a market down in New Orleans

Scarred old slaver knows he’s doing alright

Hear him whip the women just around midnight

en even later:

Brown Sugar, how come you taste so good?

Brown Sugar, just like a black girl should

Video Brown Sugar tijdens Havana Moon tour in Cuba (2016):

https://www.youtube.com/watch?v=T3wQeKgWeV8

De periode van 1968 tot 1972 beschouwen de liefhebbers van de Rolling Stones als de gouden eeuw van de band met de vier opeenvolgende topalbums: ‘Beggars Banquet’, ‘Let it Bleed’, ‘Sticky Fingers’ en ‘Exile on Main Street’. Songteksten stonden soms bol van geweld: ‘Street Fighting Man’, diabolische fantasieën (‘Sympathy for the Devil’) of verkrachting en moord (‘Midnight Rambler’).

Oostenrijk (2003): Rolling Stones (Forty Licks World Tour 2002 – 2003).

In 1978 had Jagger er geen probleem mee om de wereld in de titelsong van het album ‘Some Girls’ te vertellen dat ‘black girls just want tot get fucked all night‘. Openbaar protest kwam onder anderen van de zwarte dominee, burgerrechtenactivist en latere presidentskandidaat Jesse Jackson.

Poster Stamps Jesse Jackson for President ‘HOPE’.

Let it bleed

Uit de serie Classic Album Covers gaf Royal Mail in 2010 tien zegels uit van beeldbepalende artiesten. Voor The Rolling Stones werd de LP Let it bleed genomen.

Let It Bleed werd uitgebracht op 5 december 1969.  De LP bevat de hits ‘Gimme Shelter’ en ‘You Can’t Always Get What You Want’. Hoewel dit album aan het eind van de legendarische Stonestournee door de VS in 1969 verscheen, zijn het merendeel van de nummers al opgenomen toen Brian Jones nog lid van de Stones was. Jones is nog te horen op ‘Midnight Rambler’ en ‘You Got the Silver’. Jones was in de lente van 1969 ontslagen en daarna onder duistere omstandigheden verdronken. Zijn vervanger Mick Taylor speelt alleen mee op de nummers ‘Live with Me’ en ‘Country Honk’. Ook Ry Cooder is op een aantal nummers te horen. Hij kwam eerst in aanmerking voor de nieuwe plek in de band, maar kon het niet vinden met Keith Richards. In het nummer ‘You Can’t Always Get What You Want’ drumt Charlie Watts niet, maar producent en slagwerker Jimmy Miller. Gitarist Richards speelt bas op ‘Live with Me’.

De iconische hoes toont een gekke cake met lagen gemaakt van een band, een wijzerplaat, een filmbus en een pizza, bekleed met wit glazuur en doorspekt met snoepbollen. De beeldjes van Little Rolling Stones staan ​​bovenaan de taart, die op een platenspeler staat, met daaronder een gebarsten Rolling Stones-album. Kniediep in het glazuur, Keith Richards is het enige lid van de band dat nog niet is omgestoten.

Keith Richards huurde Robert Brownjohn in om de hoes van het album te ontwerpen, dat oorspronkelijk Automatic Changer zou heten. Ondanks de naamsverandering bleven de Stones bij het ontwerp van Brownjohn omdat ze het zo mooi vonden. Brownjohn huurde op zijn beurt Delia Smith in. Zij werd later een bekende Britse kookboekschrijver en televisieberoemdheid. Zoals geciteerd in de memoires van bassist Bill Wyman, Rolling with the Stones, herinnert Smith zich: ‘Ik werkte toen als huiseconoom voor een baan bij een voedselfotograaf die foto’s maakte voor reclamespots en tijdschriften. Ik zou alles koken wat ze nodig hadden. Op een dag zeiden ze dat ze een taart wilden voor een Rolling Stones platenhoes, het was gewoon een andere baan in die tijd. Ze wilden dat het heel over-the-top zou zijn en zo opzichtig als ik het kon maken.’

TOP2000 van 2021

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Thematisch • Groot Brittannië • Oostenrijk • Populaire Muziek

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(10 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...