Journalist-collega Hero Wit heeft vanwege mijn te verwachten afwezigheid met artikels op postzegelblog de actualiteit toch in stand willen houden. Hij heeft me met twee artikels ‘waargenomen’ op de blog met ‘In kort bestek (202) met ‘Aandacht op laatste natuureditie 2021 voor Landgoed Haarzuilens’ op 12 augustus 2021 en met ‘Het innovatieve vermogen van Nederland’ *) op 16 augustus 2021. Hero hartstikke bedankt voor jouw medewerking.
Een vlam van een brandende toorts bekroont het TU Delft-logo. Prometheus uit de Griekse mythologie stal het vuur van de goden en gaf het aan de mens. Prometheus (als eerste leermeester) leerde de mens met behulp van vuur metaal te bewerken.
Delftse postzegels van TH Delft & TU Delft
De invalshoek van mijn artikel ‘Beleef de Natuur met Haarzuilens-postzegels’ verschilt danig met die van Hero Wit. Voor de lezers is de verschillende benadering van het postzegelonderwerp bijster interessant.
Voor ‘Innovatief Nederland’ heb ik als alternatief:
- 125 jaar TH Delft (nvph 876; oplage 31.292.700 postzegels),
- 150 jaar TU Delft (nvph 1515; oplage 10.250.000 postzegels postzegels) gekozen.
Beide emissies hebben met de basis van de Delftse universiteit te maken, evenals de innovatieve experimenten / activiteiten, die op
- “Innovatief Nederland’ (oplage 95.000 vellen of 950.000 postzegels) zal nog nader worden belicht.
125 jaar Technische Hogeschool Delft (TH Delft)
PTT-Post heeft op 5 januari 1967 aan het 125-jarig bestaan van de Technische Hogeschool in Delft een jubileumpostzegel (nvph 876) ‘geschonken’ naar een ontwerp van Piet C. Cossee.
Volgens het Handboek Postwaarden Nederland (deelhoofdstuk B56) is er postzegelontwerptechnisch voor Cossee een korte tijd geweest deze postzegel te ontwerpen. Het uitgangspunt voor deze Delftse gelegenheidspostzegel is een foto van de nieuwe aula van het hoofdgebouw van de universiteit, die naar een ontwerp van architect en hoogleraar J. Bakema is gemaakt.
Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, CC BY-SA 4.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0>, via Wikimedia Commons
Door overschildering van de foto is al het overbodige en van de hoofdzaak afleidende delen weggewerkt met als gevolg dat de aparte vorm van de hoofdingang goed tot zijn recht komt op de postzegelafbeelding. Op de postzegel is de zijkant van de aula geplaatst.
150 jaar Technische Universiteit Delft (TU Delft)
Het 150-jarig bestaan van de Technische Universiteit in Delft werd op 7 januari 1992 met een bijzonder feestelijke postzegel (nvph 1515) bekroond. Grafisch ontwerper R.D.E. Oxenaar maakte daarvoor gebruik van de elementaire kleuren rood, geel en blauw (met zwart en wit op de achtergrond). Deze drie kleuren worden ook wel gekarakteriseerd met de term ‘primaire kleuren’. Deze drie ‘eerste’ kleuren (in combinatie met zwart en wit) zijn door menging alle denkbare kleuren te maken.
Modern technisch onderzoek
Grafisch ontwerper Oxenaar: “Om een samenvattend en visueel beeld te geven van een technische universiteit met 12 faculteiten vond ik niet eenvoudig.”
- Op de linker afbeelding staat het isolatiemateriaal (kabelmantel) om een hoogspanningskabel (veelal ondergronds aanwezig). Deze mantel kan op den duur aangetast worden door een kleine kortsluiting (elektrische ‘boom’ als deelontlading), die beschadiging veroorzaakt. In de afbeelding (links) is zo’n ‘boom’ in het isolatiemateriaal perspex zichtbaar. Als het isolatiemateriaal door de vele ‘booms’ volledig is aangetast, ontstaat kortsluiting. Deze onderzoekmethode is inzichtelijk door B. van Heusden op de TH Delft ontwikkeld.
- Een oscilloscoop (rechts) is een meetinstrument uit de elektrotechniek dat cyclische variaties / trillingen in een elektrische grootheid op een langwerpig scherm zichtbaar kan maken. Onder dit scherm bevindt zich (deels zichtbaar) de bedieningsapparatuur.
- In het midden (geheel op de voorgrond) van de gelaagde postzegel is een deel van een chip (omgeven door een driehoek) zichtbaar.
- De driehoek (met rondom de drie elementaire kleuren) symboliseert als ‘schakel-contact’ tussen de drie hierboven onderbouwde beelden. Ze hebben met het fundamenteel onderzoek te maken: universitair onderwijs (rood), maatschappij (geel) en industrie (blauw).
Metafoor
De vergelijking van het universitair-technische onderzoek, dat abstract samengevat wordt middels het elementair kleurige driehoeksverband, dient in overdrachtelijk zin opgevat, uitgelegd en geïnterpreteerd te worden. Ook hierbij is sprake van het taalkundige begrip van een metaforische vergelijking, dat ook ‘beeldschrift-technisch’ is uitgevoerd.
Analyseren? Oppervlakkig kijken
Ik verwacht dat weinig verzamelaars zich ooit de vraag hebben gesteld bij deze TU Delft-postzegel: “Wat stelt deze postzegelafbeelding voor? Wat is de duiding van de verschillende afbeeldingen en wat is de relatie tussen die deelafbeeldingen?” Velen zullen deze postzegel als ‘onbegrepen item’ in hun verzamelingen (ter completering) hebben opgenomen. Naar ik hoop kijkt u na lezing van bovenstaande analyse met iets meer begrip en achting naar de abstracte verbeelding van de universitair-technische activiteiten in Delft.
*)
Overeenkomst tussen tekening en innovatie
Luci van Engelen & Erwin Suvaal van CVIII Ontwerpers hebben complexe technisch-wetenschappelijke ideeën van de TU Delft levendig, lichtvoetig en versimpeld gevisualiseerd in tekeningen. Hierdoor komt het essentiële van de nieuwe uitvinding voor een buitenstaander redelijk begrijpbaar over. Gelijk bij het ‘lezen’ van een strip is de ‘kijker’ er interactief-creatief met de nodige fantasie en op een opgewekt vrolijke wijze bij betrokken.
Er bestaat een grote overeenkomst tussen de gepopulariseerde tekening en de afgebeelde / verbeelde innovatie. In deze parallelle vergelijking wordt het taalkundige begrip metafoor via de tekentechniek visueel verduidelijkend in beeld gebracht.
Bron logo: TUDelft, CC BY-SA 4.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0>, via Wikimedia Commons
Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Nederland • Nederland
Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?
Kijk dan bij Collect Club.
(1 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)
Laden...
Reacties (13) Schrijf een reactie
De oplage cijfers die Bate noemt:
TH Delft 1967: 31.000.000 zegels
TU Delft 1992: 10.000.000 zegels
en nu in 2021: 95.000 velletjes
Toch wel confronterend als je dit zo ziet.
Velletjes met 10 verschillende zegels, zijn dus 950.000 zegels, maar in werkelijkheid slechts 95.000 zegels van elke uitvoering. Dat geeft een nog scherper beeld van de teruggang in het aantal postzegels dat in theorie kan worden gebruikt. Maar heel veel zegels zullen de brief of kaart als frankeermiddel niet bereiken en verdwijnen in postzegelverzamelingen. Echt gebruikte postzegels met een duidelijk leesbare stempelafdruk zijn zeldzamer dan postfris. Zal dat ooit tot uitdrukking worden gebracht in de postzegelcatalogi?
Dank je wel voor bovenstaande reacties met onderbouwingen.
De notering van de oplagecijfers uit 1967, 1992 en 2021 heb ik als inleiding voor een binnenkort verschijnend artikel opgevoerd om daarin aan te tonen dat PostNL met het postzegel-emissiebeleid op gevarieerde manieren steeds meer buiten de maatschappij, het werkelijke leven én de behoefte + vraag komt te staan. Inderdaad we zitten in een evoluerende tijdsperiode met talrijke veranderingen en bijstellingen.
Ik vind de oplage van 95.000 vellen (950.000 zegels) nog vrij hoog in vergelijking met het aantal inwoners van 17,5 miljoen. Dat is 1 zegel per 18,4 inwoners.
In de meeste landen zou bij een soortgelijke uitgifte het aantal zegels per inwoners véél lager liggen.
‘k Vind de reacties met de op- en aanmerkingen buitengewoon interessant. Ze geven me aanleiding erover na te denken. De onderbouwing van een komend artikel kan er gevarieerder en meer omvattend door worden.
Ik houd me aanbevolen voor meer overdenkingen die met de ‘dwaaltocht’ van PostNL in het ‘hier-en-nu’ hebben te maken. Bij voorbaat dank voor uw medewerking.
Ik vraag mij af hoeveel van die 95.000 vellen PostNL zal verkopen.
Jammer dat ze de verkoopcijfers nooit meer bekent maken of van wat ik gehoord heb weigeren bekent te maken!
Hoeveel van deze vellen worden gebruikt voor fdc’s, mapjes, jaarcollecties en jaarboeken?
Hoeveel gaan er naar abonnementen en handelaren?
Hoeveel gaan er de reguliere verkoop in via de verkooppunten in winkels, de PostNL-website en de Collect Club?
Verkoopt PostNL de hele voorraad tot en met het laatste vel, of wordt het restant na een bepaalde periode uit het assortiment gehaald en vernietigd?
Vele vragen waarvan ik denk dat PostNL daar nooit antwoord op zal geven.
Bate ik ben benieuwd wat je in een volgend artikel te melden hebt. Ik denk dat het meeste al in eerdere artikelen aan de orde is geweest. Daarom ben ik extra benieuwd of je nog wat nieuws heb toe te voegen. Daarnaast vraag ik me af wat je met het schrijven van dergelijke artikelen wilt bereiken.
– Willem, de lezers bewustmaken dat de filatelie door de commercieel ingestelde PostNL steeds meer kunstmatig in ‘leven’ wordt gehouden door de uitgave van talrijk veel ‘niet-meer-functioneel-gebruikte-postzegel-emissies’.
– Er blijkt nog steeds en binnen- en buitenland ene in aantal achteruitgaande groep oudere verzamelaars te zijn, die deze emissies traditioneel nog centraal bestellen of kopen in Bruna-winkels.
– Het aantrekkelijke van de filatelie ligt nu in het verleden. Vandaar dat ik meermalen ‘levendige & inzichtgevende’ achtergrondinfo g
op
voer
van oudere emissies.
Bate, denk je dat de verzamelaar hiervan niet bewust is? En zo niet, wat wil je dan met die bewustwording bereiken?
In de tijd dat er nog ‘echte’ postkantoren waren, inclusief hulpkantoren en poststations, was het verplicht om bij het verschijnen van een nieuwe postzegeluitgifte in het brieftarief (zonder toeslag) deze als eerste te verkopen aan klanten tenzij de klant specifiek vroeg om de zogenoemde ‘permanente’ postzegels, dus met een afbeelding van het staatshoofd. Dat was de reden dat de oplagen van die bijzondere postzegels zo hoog waren. Nu is het andersom en zijn bij de huidige ‘postkantoren’ alleen de ‘permanente’ postzegels te koop en moet de klant voor de aanschaf van nieuwe bijzondere postzegels naar een door PostNL aangewezen verkooppunt of ‘online’ bestellen.
Geachte reageerders,
Hartstikke bedankt voor jullie onderbouwde reacties. Ik houd me ten zeerste aanbevolen voor nog meer info daarover.
PostNL timmert ‘anti-innovatief’ aan de weg door talloze causale verbanden van oorzaak en gevolg. Voor en achter de schermen voltrekken zich zichtbaar en onzichtbaar na 1980 veranderingen. Puntsgewijze structurering daarvan geeft beeld en inzicht waar de filatelie is beland en wat ons op termijn nog staat te gebeuren als de afgelopen drie of vier decennia nader worden geïnventariseerd.
We bevinden ons op dit moment in de eindfase van de filatelie. Bemoeien met de ins en outs van de historische filatelie van ons land is DÉ redding van de filatelie!
We bevinden ons in de eindfase van de filatelie, stelt Bate. Ik ben het daar niet mee eens. De filatelie zal altijd blijven bestaan, alleen anders. Meer individueler, net zo als bij andere hobby’s. Minder aandacht voor oplage aantallen. Meer specialistisch en minder algemeen, waardoor er (veel?) minder verzamelaars zullen zijn.
We bevinden ons helemaal niet in de eindfase van de filatelie. We bevinden ons in een nieuw filatelistisch tijdperk.
Zoals Willem al zegt wordt het individueler. De “jongere” generatie verzamelaars met een drukke baan en een gezinnetje thuis gaan niet naar beurzen en al helemaal niet naar clubs. Alles doen ze online vanuit huis.
Verder zorgt het moderne materiaal ook voor dit nieuwe tijdperk. Materiaal dat steeds schaarser wordt vanwege steeds minder postzegelgebruik en steeds lagere oplagen.
Een oplage van 95.000 vellen in Nederland was 20 jaar geleden nog ondenkbaar. 10 jaar geleden lagen de oplagen rond de 250.000. In 2030 zal het wel 40.000 of 30.000 zijn. Als PostNL dan tenminste nog zegels uitgeeft. IJsland is er al mee gestopt en de PTT’s in veel andere landen vinden het ook niet rendabel meer. Sommige landen hebben al jaren niets meer uitgegeven of beperken zich tot maar een handjevol zegels per jaar.
Oplagen van 10.000 of minder zijn in sommige landen al jaren de norm!
Gestempeld zijn de meeste zegels niet meer (99% nooit meer) te krijgen. De meeste verzamelaars willen deze zegels nu postfris. Nieuwtjeshandelaren op internet doen goede zaken, een full time baan voor sommigen.
Afgelopen maand vond ik bij mij op de club een gestempelde zegel uit Laos uit 2018. Oplage slechts 1000 stuks! Is dit moderne rotzooi volgens de oudere traditionele verzamelaar?
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)