Fotografische postzegels met typografische bovenlaag

De in twee voorgaande artikelen geponeerde stelling, dat met gefotografeerde afbeeldingen op postzegels het aanmerkelijk moeilijker is je ideaal visueel te verwerkelijken dan met typografische afbeeldingen. Bijgaande 15 gelaagde fotografische kinderzegels hebben in de bovenste laag een typografische bewerking ondergaan, waar-door ze tóch de ideale uitstraling bezitten.

1955

De in de kleurige achtergrond uitgespaarde witte typografie (letters en lijnen) is duidelijk herkenbaar aanwezig.

1956

De in de kleurige achtergrond uitgespaarde witte typografie (alleen maar letters) valt ook duidelijk in het oog.

1957

De wel/niet in de achtergrond uitgespaarde typografie is wisselend per postzegel levendig zichtbaar.

Ook voor u onbekende invalshoeken?

1. Behalve maximumkaart-verzamelaars hebben de meeste postzegelverzamelaars zich er nooit in verdiept, waaraan de vijftien kinderportretten van de kinderzegels 1955, 1956 en 1957 zijn ontleend. Daarmee hangt ook meteen samen dat men ook totaal geen idee heeft in welke kleuren deze kinderen op de schilderijen zijn uitgevoerd, bovendien heeft men er geen weet van of het geschilderde borstportretten zijn geweest, of dat het postzegelportret aan een meerkoppig schilderij.
2. Een andere, voor velen weinig bekende invalshoek is het feit dat deze portretten in de onlogische volgorde van 17e, 16e en 19e/20e -eeuwse portretten zijn geschilderd met de ongelijke stijlkenmerken uit de kunstgeschiedenis: de barok (17e eeuw), renaissance (16e eeuw) en de nieuwe tijd (modernisme). De volgorde van verschijning is onlogisch: in 1955 aandacht voor de 17e eeuw, in 1956 pas de 16e eeuw. Conclusie? Vooraf is in 1955 geen meerjarenplan ontwikkeld voor kinderzegelemissies.
3. De staande uitdrukking ‘onbekend – onbemind’ heeft voor zover ik kan beoordelen nooit voor deze 15 kinderzegels gegolden. Hopelijk veroorzaakt bovenstaande kennis dat deze kinderzegels nog meer bemind zullen worden.

Kinderegels 1955

• 2 cent: Portret van Willem van Loon, schilder Dirck Dicksz. Santvoort (1610 -1680)
• 5 cent: Onbekende jongensportret, schilder Jacob Adriaansz. Backer (1608 – 1651)
• 7 cent: Portret van Magdalena de Moucheron (ca 1551 – na 1600), schilder vermoedelijk Cornelis de Zeeuw
• 10 cent: Portret van Philips Huygens (1633 – 1657), schilder Adriaan Hanneman (1601 – 1671)
• 25 cent: Portret Christiaan Huygens ( 1629 – 1695), schilder Adriaan Hanneman (1601 – 1671)

NVPH 666 – Willem van Loon

Dirck Dircksz. van Santvoort, CC BY-SA 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0>, via Wikimedia Commons

NVPH 667 – Jongensportret

Portret van een jongen -> Mauritshuis, Den Haag

De 2½ jarige Willem van Loon met rossig haar (in een ovaal gevat die ‘ondersteund’ wordt door zwierige lijnen) houdt een gouden hartvormig medaillon (met daaraan weer een kleiner hart) vast met het monogram WVL daarin gegraveerd. Willem is om het overlijden van een tante in zwarte rouwkleding gekleed.

NVPH 668 – Meisjesportret

De 12-jarige dochter Magdalena bespeelt en virginaal (klavecimbel), Een muziekinstrument is bij uitstek een statussymbool voor gegoede families. Aan de binnenkant van het muziekinstrument staat gedeeltelijk leesbaar ‘omnia dat Dominus non habet ergo minus’ (de heer geeft alles, daarom kom ik niets te kort).

Familie De Moucheron

De koopmansfamilie De Moucheron uit Frankrijk (Normandië) heeft in 1563 een groepsportret laten schilderen door Cornelis de Zeeuw (staat inmiddels nu te boek als Antwerpse School). Pierre de Moucheron en zijn vrouw Isabeau de Gerbier hadden negen zoons (links van de vader) en negen dochters (rechts van de moeder). Ze dra-gen dure kleding, de dochters hebben lange parelsnoeren on en dragen gouden en paarlenceintuurs. Boven ieders hoofd staat leeftijdscijfer. De tafel is rijkelijk gedekt met dure gerechten (pastei, gevogelte, olijven en fruit) opgediend in zilveren schalen.
Pierre was de eerste van een dynastie van kooplieden en reders. De familie was nauw betrokken bij de (oprichting van de) VOC.

NVPH 669 – Lodewijk Huygens

Op deze 10 cent kinderzegel is de naam Philips Huygens vermeld, terwijl het de 7-jarige Lodewijk Huygens had moeten zijn! Anderhalf jaar na de uitgifte komt men door een analyserende studie tot ontdekking dat er in 1914 bij de samenstelling van de Mauritshuis-catalogus een naamsverwisseling tussen Lodewijk en Philips heeft plaatsgevonden.

NVPH 670 – Christiaan Huygens

Familie Huygens

In het centrum staat het borstportret Constantijn Huygens senior (1596 – 1687) dichter & staatsman; boven dochter Suzanne (1637 – 1725) 3 jaar; Constantijn Huygens junior (1628 – 1697), roepnaam Tien, 11 jaar; Lodewijk Huygens (1631 – 1699), 6 of 7 jaar; Philips Huygens (1633 – 1657), roepnaam Flip & Christiaan Huygens (1629 – 1695) natuurkundige (slingeruurwerk, lichtbreking, Saturnus-ring).
Het viertal mollige, ingewikkeld gedraaide houdingen van putty’s met vruchten tussen de zes weelderig versierde, ovaalvormig ruimtelijke cartouches verbeeldt / symboliseert de vruchtbaarheid van het huwelijk van Constantijn en zijn vrouw Suzanne.
In het cartouche [onder] laat hij het ‘alleen-achter-blijven-met-de-kinderen’ duidelijk uitkomen in de Latijnse spreuk ‘Ecce heriditas Domini’(De erfenis mij door ‘s Heren gunst gebleven). Deze spreuk ‘illustreert’ een familietragedie. Huygens vrouw Suzanne van Baerle is op 10 mei 1637 enkele maanden na de geboorte van het jongste kind (dochter Suzanne) overleden! Enkele jaren na haar dood kon Constantijn er pas toe komen dit schilderij te laten schilderen in duistere academiekleuren van licht en donker grijsbruin met oker (wit voor kragen & kleding, zwart voor kleding, roze voor lippen en mutsversiering).

Deel 2

Volgende week deel 2 van: Van éénkleurige naar méér-kleurige kinderzegel-kinderen in 1955, 1956 & 1957.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Thematisch • Nederland • Nederland • Kinderpostzegels

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(2 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...