Waarom is er geen Nederlandse Eurovision Songfestival 2021 postzegel?

PostNL heeft twee jaar de tijd gehad om een Nederlandse Eurovison Songfestival 2021 postzegel te ontwerpen. Door corona was de 2020 editie uitgesteld. Helaas is PostNL niet zo creatief en denkt ook niet commercieel (alleen via de persoonlijke zegels omnibussen) om voor de 65e editie van het Eurovision Songfestival een velletje uit te geven. Deze postzegels waren vooral interessant voor buitenlandse filatelisten en songfestivalfans. Vijfmaal won Nederland het songfestival:

• 1957: Corry Brokken – Net als toen.
• 1959: Teddy Scholten – ’n Beetje.
• 1969: Lenny Kuhr – De troubadour.
• 1975: Teach-In – Ding-a-dong.
• 2019: Duncan Laurence – Arcade.

Het velletje volgens de standaard van PostNL had uit zes zegels kunnen bestaan: de foto’s van de vijf winnaars tegen het decor van de stad waar het werd gehouden elk op een zegel en een zesde zegel met het logo van Rotterdam – Open Up. Voilà, het was nog nooit zo makkelijk geweest om een velletje postzegels te ontwerpen. Israël heeft in 2019 wel zegels uitgegeven, zie de items hieronder en de persoonlijke zegels.

Kijkcijfers edities 2019 en 2020

Israël 2019

De live-uitzendingen van het Eurovisie Songfestival 2019 hebben in totaal 182 miljoen kijkers op televisie getrokken. Via YouTube keken 40 miljoen unieke gebruikers naar filmpjes van het festival, maakt de European Broadcasting Union bekend via Twitter. Vanuit 225 verschillende landen en gebieden werd naar het YouTube-kanaal van het Eurovisie Songfestival gekeken. Bijna drie kwart van deze gebruikers is jonger dan 25 jaar. Op televisie bestond het publiek van de finale voor 45 procent uit de leeftijdscategorie van 15 tot 24 jaar oud.

Israël (2019): Dare to dream persoonlijke zegels.

De EBU weet te melden dat 73 procent van televisiekijkend Nederland de overwinning van Duncan Laurence heeft gezien. In IJsland lag het percentage televisiekijkers dat op het Songfestival afstemde zelfs op 98 procent. Duncan Laurence wist op 18 mei het Eurovisie Songfestival te winnen met zijn lied Arcade. Het was de eerste overwinning van Nederland in 44 jaar.

Duncan Laurence at the 2019 Eurovision Song Contest Grand Final Dress Rehearsal. Foto: Wikipedia / Martin Fjellanger.

Duncan Laurence – de route naar de winst: https://www.youtube.com/watch?v=TwPwh5yg8VE

Rotterdam 2020

In plaats van een grote Eurovisie Songfestival Finale vanuit Rotterdam, een alternatieve show getiteld Eurovision: Europe Shine a Light. De show werd uitgezonden in maar liefst 41 landen.  Live vanuit het Mediapark in Hilversum werden de 41 artiesten die dit jaar met het Eurovisie Songfestival zouden meedoen, in de spotlight gezet. Daarnaast waren in deze speciale show optredens te zien van vele andere Eurovisie-artiesten. De presentatie was in handen van Chantal Janzen, Edsilia Rombley en Jan Smit.

Nederland (2005): Mooi Nederland – Rotterdam.

1964: Anneke Grönloh

Het Eurovisie  Songfestival 1964 was het negende Eurovisie Songfestival en vond plaats op 21 maart 1964 in Kopenhagen. Van de 18 deelnemende landen won Italië met het nummer Non ho l’età, uitgevoerd door Gigliola Cinquetti. Anneke Grönloh deed mee met het liedje ‘Jij bent mijn leven’. Ze was, daar als Indonesische, de eerste artieste van niet-Europese komaf. Het liedje eindigde met 2 punten op de 10e plaats.

Anneke Grönloh op de linkerzegel samen met Andy Tielman.

Op 10 augustus 2012 werden in een Indonesisch restaurant in Den Haag de eerste velletjes Grenzeloos Nederland & Indonesië uitgereikt aan Anneke Grönloh door Annerie Lekkerkerker, directeur retail & consumentenmarkt PostNL. Zangeres Anneke Grönloh was indertijd het tieneridool van vele jongeren. Ze heeft gezongen met onder andere The Blue Diamonds.

Op de drie velletjes wordt aandacht besteed aan personen en onderwerpen op het gebied van de Architectuur, Literatuur en Podiumkunsten. In de randafbeeldingen worden bijzondere zaken belicht uit de Nederlands-Indische en Indonesische tijd. De afgebeelde personen zijn: bij de architectuur Hendrik Petrus Berlage en Missigit en Charles Prosper Wolff Schoemaker; bij de literatuur Hella Haasse en Jan Boon; bij de podiumkunsten is dit Andy Tielman , waarmee Anneke Grönloh is afgebeeld op de postzegel van Andy Tielman. Verder op de andere postzegel de Kantjil en wajang-voorstelling.

1975: Teach-In

In 1975 ging Teach-In met het nummer Ding-a-dong naar Zweden, waar het als eerste van alle nummers mocht optreden. Tijdens de puntentelling stond Nederland in het begin bovenaan maar het werd later, net als in 1959, ingehaald door het Verenigd Koninkrijk en stond lange tijd tweede. Het werd uiteindelijk een nek-aan-nek-race tussen Nederland en het Verenigd Koninkrijk. Toen er nog drie landen hun punten moesten doorgeven, stonden Nederland en het Verenigd Koninkrijk op bijna evenveel punten (respectievelijk 127 tegenover 120 punten). Zowel Spanje als Zweden gaven hun 12 punten aan Nederland en toen Italië als laatste land hun punten moest doorgeven, stond Nederland op 151 punten tegenover het Verenigd Koninkrijk met 135 punten. Hiermee won Nederland het Eurovisiesongfestival voor de vierde keer, en 1975 was bijna 45 jaar lang de laatste editie dat Nederland won.

De inhoud van het lied verschilt sterk tussen de Nederlandse en de Engelse versie. In de Nederlandstalige versie slaat de klok in het refrein daadwerkelijk op de tijd die verstrijkt. Het nummer verhaalt over een (liefdes)relatie waarin de partner nachtenlang wegblijft, terwijl de ik-persoon op hem of haar wacht (‘urenlang al die nachten, bleef ik op je wachten, eerst van tikke-tak en toen ding-dang-dong’). De Engelstalige tekst is daarentegen weinigzeggend. Festivalkenner Kennedy O’Connor beschreef dit onomwonden als volgt: ‘De tekst van het liedje was tamelijk belachelijk, met een refrein waarin de luisteraar wordt aangemoedigd om elk uur een bloem te plukken en daarbij te ‘ding-a-dongen, zelfs als je geliefde er van-door, door, door is‘.’ De melodie vond hij daarentegen buitengewoon aanstekelijk.

Songfestivals zonder Nederland

Nederland heeft praktisch altijd meegedaan aan het Eurovisiesongfestival. Slechts vier keer was Nederland er niet bij. In 1985 en 1991 nam Nederland niet deel aan het Eurovisiesongfestival omdat het evenement werd gehouden op 4 mei (viel samen met de Nationale Dodenherdenking). In 1995 en 2002 moest Nederland noodgedwongen thuisblijven vanwege een te lage score in het jaar ervoor. Vanaf 2004 werden halve finales ingevoerd omdat te veel landen meedoen. Wel kan ieder land elk jaar meedoen. Van 2005 tot en met 2012 en in 2015 bereikte Nederland de finale niet.

Twee dieptepunten

2010: Sineke

In 2010 deed Sineke (1992) mee aan het Nationaal Songfestival waar alle deelnemers een versie van het door Pierre Kartner geschreven lied ‘Ik ben verliefd (Sha-la-lie)‘ uitvoerden. Sieneke won nadat ze door Kartner als winnaar aangewezen werd toen zowel het jury-oordeel als de stemmen van het publiek niet de doorslag gaven. Ze was halve finalist voor het Songfestival in Oslo, waar zij de finale niet haalde. Hiermee was ze de zesde Nederlandse deelnemer op rij die zich niet wist te plaatsen voor de finale. Tijdens de halve finale werd ze 14e van de 17 deelnemers met 29 punten.

Sineke werd bekend door haar optreden met de draaiorgel (typisch Nederlands) op de achtergrond. Een echte draaiorgel was te zwaar voor de glazen vloer. Alleen de voorkant werd op het podium neergezet. Let op de twee dansende mensen voor de draaiorgel. Erg origineel.

Sineke in Oslo: https://www.youtube.com/watch?v=_vQUnjMMHXw

2012: Joan Franka

Joan Franka (1990) werd als een van de zes deelnemers geselecteerd uit 491 opgegeven liedjes voor het Nationaal Songfestival 2012. Met het nummer ‘You and me‘ met de eer dankzij de grote steun van het tv-publiek. Hierdoor mocht zij Nederland vertegenwoordigen op het Songfestival in Bakoe. Ter ondersteuning van de tekst van ‘You and me’ trad ze op in een indianentooi. Tijdens het songfestival op 24 mei kreeg ze 31 punten van de vakjury en 51 punten van het publiek. Hiermee behaalde ze een vijftiende plaats, wat te weinig was om door te dringen bij de beste tien voor de finale. De punten van het publiek alleen zouden wel voldoende zijn geweest voor een finaleplaats.

 

 

 

 

 

 

 

 

Joan Franka in Bakoe: https://www.youtube.com/watch?v=B5doCf0Pm9g

Nederland weer in de finales

In de jaren 2005 tot en met 2012 bereikte Nederland de finale niet. Het waren ook liedjes, die de finaleplaats niet verdienden. De populariteit van het songfestival was inmiddels gedaald tot een dieptepunt. In 2009 werd na een onderzoek duidelijk dat 67 procent van de Nederlanders niet wilde dat hun land in 2010 nog deel zou nemen aan het Eurovisiesongfestival. Toen Nederland zich in 2012 voor de achtste keer op rij niet wist te kwalificeren, kwamen uit polls van lokale omroepen het resultaat dat ook hier de meerderheid er voor was dat Nederland moest stoppen met het songfestival. Een belangrijke, veelgehoorde reden in Nederland waarom het land zich de afgelopen jaren niet wist te kwalificeren, was dat Oost-Europese landen altijd elkaar punten geven en hun punten baseren op de relatie met een land i.p.v. een nummer.

2013: Anouk

De negatieve reeks resultaten werd beëindigd door zangeres Anouk met het lied Birds in de finale bracht. Het is een ballade voor de 58e editie van het Songfestival dat werd gehouden in Malmö (Zweden). Daar eindigde zij met 114 punten op een 9e plaats. Hiermee bracht Anouk een omkeer teweeg in de publieke opinie over het Eurovisiesongfestival. Sinds 2004 waren de Nederlandse inzendingen hier niet meer in geslaagd. Het nummer staat op Anouks achtste album Sad Singalong Songs. 

Anouk in Malmö: https://www.youtube.com/watch?v=n5iazXvMw5o

Opmerkelijke artiesten

1974: ABBA

Nadat ABBA tijdens de Zweedse nationale voorronde van het songfestival in 1973 derde was geworden met het nummer Ring Ring, probeerden ze het in 1974 opnieuw. Aanvankelijk wilden ze Hasta Mañana insturen, maar omdat in dit lied Agnetha Fältskog de leadzang had werd er toch voor Waterloo gekozen waarin beide zangeressen evenwaardig waren. Het nummer gaat over een vrouw, die zich over wil geven aan de liefde, zoals Napoleon zich overgaf tijdens de Slag bij Waterloo in 1815.

Nederland (2015): 200 jaar Slag bij Waterloo.

België (2015): 200 jaar Slag bij Waterloo.

De single werd in december 1973 in hun vertrouwde studio in Stockholm opgenomen en op 12 maart 1974 officieel voorgesteld. De Zweedse versie behaalde de tweede plaats in de Zweedse hitlijsten. Achteraf zouden Andersson en Ulvaeus toegeven dat ze zich bij het nummer hebben laten inspireren door de hit See my baby jive van Wizzard.  Waterloo is een van de weinige ABBA-nummers met glamrock- en jazzinvloeden; de latere nummers hadden allemaal meer disco-invloeden.

Pas vanaf 1971 mochten er behalve solisten en duo’s ook groepen meedoen aan het songfestival. Drie jaar later ging de allereerste groepswinst naar ABBA. In glitterkostuums en op zilveren plateauzolen behaalde de Zweedse popgroep de overwinning met het liedje Waterloo. Waterloo werd een megahit en staat nog altijd bekend als de beste songfestivalhit ooit.

 

 

 

 

 

 

 

ABBA in Brighton: https://www.youtube.com/watch?v=EwLiLoEnD-8

1988: Céline Dion

In 1988 deed Céline Dion (1968) namens Zwitserland mee met het Songfestival, dat ze won met het liedje Ne Partez Pas Sans Moi. Door de overwinning werd Dion bekend in Europa. Vanaf 1988 werd er gewerkt aan Dions eerste Engelstalige album Unison dat in 1990 uitkwam. Platenlabel Sony Music had het doel voor ogen dat Dion in de VS zou doorbreken met het Engelse repertoire. Het bleek te lukken. De single Where Does My Heart Beat Now behaalde de top 5 van de Amerikaanse Billboard Hot 100 en het album behaalde de platinastatus.

Haar deelname aan de openingsceremonie van de Olympische Spelen 1996 in Atlanta werd door 3,5 miljard mensen op tv gevolgd. Eind 1997 verscheen het volgende Engelstalige album Let’s Talk About Love, waarvan opnames plaatsvonden in Londen, Los Angeles en New York. My Heart Will Go On, een andere single en tevens de titelsong van speelfilm Titanic groeide uit tot een ongekend succes. Hij wordt gezien als Dions bestverkochte single ooit. Overal ter wereld stond het lied in no time op nummer 1 en het nummer leverde Dion talloze onderscheidingen op, waaronder een Academy Award en enkele Grammy’s. Ze verkocht wereldwijd 31 miljoen exemplaren van dit album, en het is Celines 2e bestverkopende album in haar carrière. In Nederland was My Heart Will Go On in 1998 de bestverkochte single van het jaar.

Editie 2021: Rotterdam – Open Up

39 landen in plaats van 41 landen

In de editie van 2020 deden 41 landen mee met het Songfestival. Volgens de regels van de EBU mochten alle landen weer nieuwe liedjes inbrengen eventueel met dezelfde artiest(en) die zouden meedoen met de editie van 2020. De omroep AMPTV uit Armenië heeft aan de EBU laten weten dat het zich terug zal trekken en niet mee zal doen dit jaar, volgens de omroep hadden ze door alle gebeurtenissen van de afgelopen tijd niet voldoende tijd om een goede deelnemer te vinden. Eind september in 2020 raakte Azerbeidzjan verwikkeld in een oorlog met Armenië om Nagorno-Karabach. Azerbeidzjan wist een groot deel van haar grondgebied te heroveren tijdens de gevechten. Op 10 november 2020 werd een akkoord bereikt met Rusland en Armenië over een nieuwe wapenstilstand. Azerbeidzjan mocht de controle houden over heroverde gebieden en Armenië moest zich terugtrekken uit de bezette gebieden rond Nagorno-Karabach.

Azerbeidzjan (2011): winnaars Ell & Nikki met Running scared.

Wit-Rusland (Belarus) mag dit jaar niet deelnemen aan het songfestival. Het eerste lied ‘Ya Nauchu Tebya (I’ll Teach You)’ werd begin maart 2021 al door de EBU afgewezen omdat het teveel politiek beladen was. Wit-Rusland kreeg daarna de kans om een nieuw lied te selecteren, maar ook deze voldeed niet aan de regels van de EBU. Nu de termijn om liedjes in te zenden is verstreken wordt Wit-Rusland automatisch uitgesloten van deelname. In Belarus is de situatie na de presidentsverkiezingen instabiel.

Jeangu Macrooy

Jeangu Macrooy (1993) is een Surinaamse zanger en songwriter. Macrooy zou tijdens het Songfestival 2020 Nederland vertegenwoordigen met het nummer Grow. Hij werd evenwel meteen geselecteerd voor deelname aan het Songfestival 2021 met het nummer ‘Birth of a new age’. Het lied bevat behalve Engels ook regels in het Sranantongo, een in Suriname gesproken creooltaal.

Regels uit het lied:

‘Yu no man broko mi, mi na afu sensi’ is een bekende Surinaamse wijsheid, die vrij vertaald betekent: ‘Ik ben niet kapot te krijgen, ook al denk je dat ik minderwaardig ben’.

‘Mi na afu sensi’ betekent ‘Ik ben een halve cent; en verwijst naar het kleinste betaalmiddel in de koloniale tijd. Dus ook al ben ik nog zo weinig waard, klein krijgen zul je me niet.

Suriname (1983): Surinaams geld.

Jeangu Macrooy video clip: https://www.youtube.com/watch?v=osE3fnQ5LkA

Vanaf metro station Rotterdam Zuidplein richting Ahoy zie je aan de rechterkant een muurschildering van Jeangu Macrooy. Het portret is gemaakt door de Rotterdamse kunstenaar Tymon de Laat. Het portret van Jeangu Macrooy schittert op de muur naast supermarkt Dirk, recht tegenover Ahoy, de plek waar het songfestival losbarst. Op de achtergrond zijn de gele letters van de Rotterdamse evenementenhal te zien. Het kunstwerk is minimaal een jaar te bewonderen op Rotterdam-Zuid. Het is echt een heel mooi aandenken straks als alles voorbij is aan mijn songfestivalavontuur.

Jeangu Macrooy als muurschildering vlak bij Ahoy. Foto: R. Koo.

Tijdens de finale eindigde Jeangu Macrooy op plek 23 met 11 punten.

DJ Afrojack

Nederland (2014): Vijf Nederlandse DJ’s. Afrojack staat op zegel 3 (boven) en 1 (onder).

Een primeur in de geschiedenis van het Songfestival: een online Eurovision Village, de ontmoetingsplaats voor fans in plaats van de fysieke plek de ‘Binnenrotte’. Te bezoeken van 15 tot en met 23 mei 2021. DJ Afrojack zal een optreden verzorgen in the Village. Ook zal Johnny Logan (Ierland) een optreden verzorgen.

Rotterdam feestelijk aangekleed

Voor het station Rotterdam Centraal staat een mega microfoon in 3D als hoofdprijs voor de winnaar van het Eurovisie Songfestival 2021.

We zijn in de stemming met de NS-muzikanten voor station Rotterdam centraal. Foto: R. Koo.

Voor het depot van museum Boijmans van Beuningen wordt ook reclame gemaakt met een aftelklok en de logo’s en sponsors van het songfestival.

Depot van museum Boijmans op dinsdag 18 mei 2021. Foto: R. Koo.

Een lint van oude Eurovisie Songfestival teksten staat vanaf station Rotterdam Centraal tot en met Ahoy. Op de Erasmusbrug zie je dit plaatje:

Erasmusbrug. Foto: R. Koo.

Meer info:

Eurovisie Songfestival 2019:

https://www.postzegelblog.nl/2019/05/16/eurovisie-songfestival-2019-tel-aviv-dare-to-dream/

Official site Eurovision Song Contest: https://eurovision.tv/

Rotterdam – Open Up: https://www.openuptorotterdam.eu/

Digitale Eurovision Village: https://www.eurovisionvillage.com/

Rotterdam Festivals stadsprogramma:

https://www.rotterdamfestivals.nl/verzameld/stadsprogramma-eurovisie-songfestival/

Nederlandse site songfestival: https://songfestival.nl/

Nederlandse songfestivalweblog: https://www.songfestivalweblog.nl/

Literair-journalistieke site Songfestival: https://eurostory.nl/

Nederlandse fanclub songfestival: https://ogae.nl/

Jeangu Macrooy: https://www.jeangumacrooy.com/

Wikipedia pagina: https://nl.wikipedia.org/wiki/Eurovisiesongfestival

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Thematisch • Duitsland • Israël • Nederland • Verenigde staten • Napoleon

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(12 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...