Ode aan Liesbeth List (1941 - 2020) - Postzegelblog

Ode aan Liesbeth List (1941 – 2020)

3

Liesbeth List, de begaafde zangeres die altijd onzeker bleef, overleed op 25 maart 2020 op 78-jarige leeftijd. ‘Heb het leven lief’ was haar lijflied. Ze verrijkte ons met een schat aan onvergetelijke liedjes. Ze zong solo of samen met Ramses Shaffy. Verder was ze de ambassadrice van het Franse chanson. Op 31 december 2020 is op NPO2 om 22:15 uur de muziekspecial Liesbeth List live in Paradiso (2015) te zien. Liesbeth heeft nog geen postzegel maar wel een blog met haar belangrijkste zielsverwanten.

De beginjaren

Liesbeth List is geboren als Elisabeth (Elly) Dorathea Driessen in Bandoeng, Indonesië op 12 december 1941. Op één jarige leeftijd werd haar vader te werk gesteld in de ondergrondse mijnen en kwam ze samen met haar moeder in een Jappenkamp. Haar moeder werd als troostmeisje gedwongen om de Japanners te gerieven. Die kreeg daar depressies van en na de bevrijding, op 31 januari 1946, pleegde ze zelfmoord.

Japanse bezetting op Java (1943-1945).

Met haar vader kwam ze terug naar Nederland, waar hij hertrouwde. Het klikte niet tussen Elly en haar stiefmoeder. Tot haar zevende jaar slingerde ze heen en weer tussen de liefde van haar vader en de afkeer van haar stiefmoeder en werd ze uit huis geplaatst. Ze kwam terecht in een weeshuis, maar toen ontdekt werd dat ze nog een vader had, moest ze vertrekken. Toen haar stiefmoeder in 1948 op een vakantie op Vlieland vernam dat een bewoonster graag een kind wilde adopteren, werd ze daar achtergelaten. Ze kreeg de achternaam van haar pleegouders en ook haar voornaam veranderde. Elly Driessen groeide op als Liesbeth List. Haar pleegouders runden een hotel en later werd haar pleegvader er vuurtorenwachter. In dit gezin heeft zij naar eigen zeggen een gelukkige tijd gehad.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Als kind hield Liesbeth zich al bezig met literatuur, kunst en muziek. Op achttienjarige leeftijd vertrok ze naar Amsterdam om daar een opleiding aan de modevakschool te volgen en om geld te verdienden werd ze secretaresse op een architectenbureau. In haar vrije tijd kreeg ze zangles van de legendarische pedagoge Bep Ogterop. In haar begintijd als zangeres begon ze zich te verdiepen in de Franse chansons.

Doorbraak

Na een optreden in de AVRO televisietalentenjacht ‘Nieuwe Oogst’ krijgt Liesbeth haar eerste kans in de ‘Rob de Nijs Show’ en daarna gaat het snel met haar carrière. In een indrukwekkende loopbaan zijn ontmoetingen altijd cruciaal geweest. Allereerst was daar natuurlijk de ontmoeting met het multitalent Ramses Shaffy. Ramses en Liesbeth werkten vanaf 1964 samen in het inmiddels klassiek geworden theaterprogramma ‘Shaffy Chantant’. Ze was naar eigen zeggen ‘smoorverliefd’ op hem, maar hij viel op mannen. Ze hebben een band opgebouwd die een leven lang stand houdt. In 1965 nam ze deel aan het jaarlijkse Songfestival van Knokke, waar List veel succes oogstte en ook het buitenland interesse kreeg. In 1966 werd de internationale televisieshow ‘Liesbeth Internationaal’ in vele landen uitgezonden.

 

 

 

 

 

 

 

Het voorlopig hoogtepunt in haar carrière bereikte List eind jaren zestig, begin jaren zeventig. In 1967 bracht ze, op verzoek van de componist, het album ‘Liesbeth List zingt Theodorakis uit. Haar toenmalige platenmaatschappij wilde het eerst niet uitbrengen, maar deed het uiteindelijk toch en het album werd een enorm platensucces.

Daarna kwam haar grootste hit in 1969: het duet ‘Pastorale‘ met Ramses Shaffy. Pastorale is geschreven door Lennaert Nijgh op muziek van Boudewijn de Groot. De tekst van het lied beschrijft een gesprek tussen de zon (Shaffy) en de Aarde, in de vorm van een kind aan het strand (List). Shaffy is als zon arrogant (Kometen, manen en planeten, alles draait om mij /…/ Geen leven dat ik niet begon) en vurig. List is het kind, dat het liefst steeds volledig door de zon beschenen wil worden (‘k Wil liever branden neem me mee, wanneer je vanavond gaat slapen in zee) en het donker verfoeit (De nacht is te koud, de maan te grijs). Nijgh schreef het nummer in de psychedelische sfeer van de jaren 60 en als een parodie op de mystieke sfeer van Mozarts de Toverfluit. 

In de TOP2000 van 2020 staat ‘Pastorale’ op nummer 73:

https://www.youtube.com/watch?v=HlvBiBNYYOI

Een live versie van een latere optreden van Liesbeth, Ramses en Cor Bakker:

https://www.youtube.com/watch?v=ZNR85NbnH0U

Franse chansons

Wat is een chanson? Een chanson is simpelweg het Franse woord voor lied en is daarmee de benaming voor de populairste van Franse zangkunst. Het heeft vaak een poëtisch-verhalende vorm. In feite is de Nederlandse vertaling van het woord chanson: luisterlied. Een meester in deze genre was Jacques Brel (1929-1978).

 

 

 

 

 

 

 

Goud was er ook voor haar LP ‘Liesbeth List zingt Jacques Brel. Haar platenmaatschappij Phonogram zag het niet zitten dat Liesbeth nummers van Jacques Brel zou gaan zingen. Men zei: ‘er is er maar een die Brel mag zingen en dat is Brel zelf’. Na te dreigen weg te gaan bij Phonogram, werd er toestemming gegeven. De plaat werd een succes en Jacques Brel kwam persoonlijk de gouden plaat uitreiken.

Vanaf 1969, het moment dat Liesbeth met haar door Bob Rooyens geregisseerde televisieshow de persprijs won op het prestigieuze Gouden Roos Festival in Montreux, trok ze geregeld voor werk naar het buitenland. Halverwege de jaren zeventig werden haar activiteiten sterk internationaal gericht. Ze werkte samen met grote namen als Charles Aznavour en Gilbert Bécaud.

Daarna volgde nog een uitstapje naar de Verenigde Staten en Engeland met Engelstalige covers. Ze werkte samen met Rod McKuen.

Nederlands succes

In die jaren bracht ze vele albums en singles uit, waarvan Victoria, Te veel te vaak en Kinderen een kwartje hits werden. Ze was echter meer een albumartieste voor wie de teksten belangrijker waren dan snel succes. List ontving in die periode zeven gouden en twee platina platen.

In 1988 stond List weer in het theater met het programma ‘List NU’. Een programma met een breed repertoire. Twee jaar later werd dezelfde opzet gekozen voor het theaterprogramma ‘List & Omstreken’. Ze haalde met deze shows helaas maar half volle zalen en de kritieken waren op zijn zachts gezegd niet mals. Dit betekende dat ze zichzelf geen groot orkest meer kon veroorloven, maar optrad met een pianist.

Comeback en musicals

In 1994 zette Frank Boeijen haar, na een periode van afnemend succes, opnieuw op de kaart. Hij produceerde haar album ‘List’, dat een groot succes werd, vooral door haar vertolking van Boeijens ‘De verzoening’. Op de cd kwamen nummers van hemzelf, Henk Hofstede, Maarten Peters en Stef Bos. Met de CD’s ‘Noach’ en ‘Vergezicht’ bevestigde ze haar terugkeer, uitgebreide tournees volgden en het lied ‘Heb het leven lief‘ werd een klassieker:

https://www.youtube.com/watch?v=YMUc8WrxPss

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In 1999 vroeg producent Albert Verlinde haar voor de titelrol in de musical ‘Piaf’. Het werd een doorslaand succes en List was helemaal terug. In 2001-2002 stond Liesbeth in de theaters met het jubileumprogramma ‘Van Shaffy tot Piaf’, waarin zij terugblikte op haar 35-jarige carrière. Hierin bracht zij een ode aan haar vijf helden: Frank Boeijen, Jacques Brel, Édith Piaf, Ramses Shaffy en Mikis Theodorakis. Op 4 november 2002 wordt Liesbeth Koninklijk onderscheiden als ‘Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw’. Vanaf oktober 2009 was List opnieuw te zien in de musical rond Édith Piaf. Ze speelde hierin de oude Piaf. Voor beide versies kreeg ze een John Kraaijkamp Musical Award. Ruim 320.000 bezoekers zagen de voorstellingen.

150e verjaardag van het Legioen van Eer (1954) opgericht door Napoleon Bonaparte (1769-1821), vertegenwoordiging van het kamp van Boulogne. 

200e verjaardag van het Legioen van Eer (1802-2002), de hoogste Franse ere-onderscheiding.

In 2005 stond Liesbeth op de planken met  Albert Verlinde, Bastiaan Ragas, Beau van Erven Dorens en Antonie Kamerling in het programma ‘Dichter bij Liesbeth’. Na de premiere van deze show, op 3 oktober 2005, werd Liesbeth door de Ambassadeur van Frankrijk benoemd tot ‘Chevalier de la Légion d’Honneur‘ (Officier in het Legioen van Eer). Eerder werden onder andere Charles Aznavour, Steven Spielberg, schrijfster Hella Haasse en schilder Karel Appel in deze orde benoemd.

In het seizoen 2008/2009 kruipt Liesbeth opnieuw in de huid van Edith Piaf in ‘Piaf – de musical’. 2008 was een goed jaar voor Liesbeth. Naast Piaf was er in maart een grote Hommage aan Liesbeth List in de Meervaart in Amsterdam en verscheen in september het boek ‘Ik heb je lief’. Het boek bevat liedteksten, persoonlijke notities en diverse foto’s. In november is er de langverwachte release van de prachtige DVD box ‘Heb het leven lief’ – een overzicht van ruim veertig jaar Liesbeth List. 5 DVD’s met acht televisieshows, drie films en 67 fragmenten uit binnen- en buitenlandse tv-shows. De box is aangevuld met een schitterend fotoboek.

Op 12 januari 2012 maakte List in een interview bekend dat zij stopte met lange tournees. Haar jubileumtour ’40 jaar Liesbeth’ was meteen haar afscheidstournee van de grote podia. Naast incidentele optredens begon ze, samen met Annemarie Oster, in 2014 een kleine tournee langs kleine theaters met de voorstelling ‘Tandem’. Deze werd in het seizoen 2015-2016 vervolgd. Ook bracht ze in 2015 een nieuw album uit met de titel ‘Echo’, waarop nummers van Shaffy en die ze ooit met hem heeft gezongen, staan. Op 18 augustus 2017 gaf ze aan te stoppen met optreden, als gevolg van een vorm van dementie veroorzaakt door hersenletsel. Op 2 oktober 2017 ging ‘Liesbeth de musical’ in première, over haar eigen leven. Aan het eind van die maand kwam de biografie ‘Liesbeth List. De dochter van de vuurtorenwachter‘ uit.

Privéleven

List had van 1965 tot 1979 een relatie met schrijver Cees Nooteboom. Kort na de beëindiging van die relatie leerde ze restauranthouder Robert Braaksma kennen, met wie ze in januari 1985 in het huwelijk trad. Uit deze relatie werd dochter Elisah geboren. Op 1 december 2009 overlijdt Liesbeth haar vriend, soulmate en ontdekker Ramses Shaffy (1933-2009). 2010 is een zeer speciaal jaar voor Liesbeth. Op 2 juli wordt Lílah geboren, haar eerste kleinkind van dochter Elisah en haar man Marc. Op 17 april 2014 overleed onverwacht Liesbeth haar man, Robert Braaksma (64). Vader van Elisah en opa van Lílah. In augustus 2017 maakte ze bekend dat ze zich terugtrok uit het openbare leven. Het besluit had een medische achtergrond: Liesbeth List leed aan een vorm van dementie. List overleed op 25 maart 2020 op 78-jarige leeftijd in haar slaap in haar woonplaats Soest. 

Liesbeth List (1964). Foto: Nationaal Archief / Wikipedia.

Gebruikte bronnen

https://www.liesbethlist.nl/

https://nl.wikipedia.org/wiki/Liesbeth_List

 

Gratis online postzegelcatalogus

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
Thematisch Armenië Frankrijk Griekenland Groot Brittannië Japan Verenigde staten Boeken Vuurtorens



Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

Kijk dan bij Collect Club.

Beoordeel met 1 sterBeoordeel met 2 sterrenBeoordeel met 3 sterrenBeoordeel met 4 sterrenBeoordeel met 5 sterren (15 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)
Laden...
PrintSchrijf een reactie

Reacties (3) Schrijf een reactie

  • J.H.L. van den Bosch op 31 december 2020 om 10:28

    Een postzegel voor Liesbeth, nee liever een rookworst! Typisch PostNL…

  • Franc Rossi op 31 december 2020 om 12:55

    Geen postzegels van Liesbeth List en er dan toch zo’n mooi verhaal van maken. Toppie!!!
    Alvast een prettige jaarwisseling voor alle bloggers en bloglezers en gezondheid.

  • Arthur op 22 januari 2021 om 14:14

    Krijg een brok in mijn keel als ik dit allemaal over Liesbeth List lees. Had het geluk haar nog een keer in de Kon.Schouwburg gezien te hebben. De TV serie over Ramses en Liesbeth is van een buitengewone kwaliteit en liefdevol naar de personages gemaakt.

Schrijf een reactie

(registratie is niet nodig)