De eerste editie van de Tour de France vond plaats in 1903 georganiseerd door Henri Desgrange, hoofdredacteur van het Franse tijdschrift L’auto. De eerste Tourdirecteur was journalist Georges Lefèvre die het idee had overgeno-men van wielrenner Jean Marie Corre, die in 1895 een lichtgewicht fiets van aluminium testte over een aantal parcours in Frankrijk. In 1953 gaf de Franse Post een postzegel uit ter herdenking van 50 jaar Tour de France.

Winnaar van de eerste editie van de Tour was Maurice Garin, afgebeeld op de foto, en duidelijk herkenbaar op de Franse postzegel aan de linkerzijde als renner met de grote snor. De postdienst van Antigua & Barbuda gaf in 2003 een blokje uit ter gelegenheid van 100 jaar Tour de France. Op de postzegel met het jaartal 1903, de eerste editie van de Tour, staat vermeld César Garin. Hij is echter een broer van Maurice Garin, wel wielrenner, maar geen Tourwinnaar! Hij werd tweede in de vijfde etappe van de Tour de France van 1904.

De tweede editie van de Tour kende al een incident. Deze werd gewonnen door Maurice Garin maar vier maanden na het einde van de Tour werd ontdekt, dat Garin en nog drie andere renners die na hem finishten, het parcours niet volledig hadden afgelegd. De vier zouden een deel van het parcours per openbaar vervoer hebben ‘gereden’, met een auto zijn meegereden of aan een auto hebben gehangen. Zij werden daarop gediskwalificeerd en de renner die als vijfde de streep had gepasseerd, werd tot winnaar uitgeroepen. Dat was Henri Cornet, toen 19 jaar, 11 maanden en 20 dagen oud en nog altijd de jongste tourwinnaar ooit.

Ter gelegenheid van de 100ste verjaardag van de Tour de France werd in 2003 door de Franse La Poste een blokje uitgegeven met daarin tien postzegels van € 0,50 en vijf vignetten met afbeeldingen van eerdere Tourwinnaars. Op vijf postzegels is de eerste Tourwinnaar Maurice Garin afgebeeld. Op de vignetten de Tourwinnaars Jacques Anquetil, Bernard Hinault, Lance Armstrong, Eddy Merckx en Miguel Indurain.

Terug naar Dublin. De eerste etappe had een lengte van 180,5 kilometer met start en finish in de stad Dublin. Deze etappe werd gewonnen door de Belg Tom Steels. De tweede etappe werd ook in Ierland afgelegd en besloeg 205,5 kilometer van Enniscorthy naar Cork. Daarbij passeerde men het stadje Carrick-on-Suir, geboorteplaats van Sean Kelly, viervoudig winnaar van het puntenklassement van de Tour, de groene trui.  Boardman viel na een valpartij uit en moest zijn gele leiderstrui en groene punten trui overdragen. De etappe werd gewonnen door de Tsjech Ján Svorada. De renners werden vanuit Cork per vliegtuig overgebracht naar Frankrijk, de tourkaravaan stak met veerboten over. Hier werd de derde etappe verreden vanuit Roscoff naar Lorient, een afstand van 169 kilometer, met Erik Zabel in het geel en Tom Steels in het groene tricot.

Regelmatig vonden dopingcontroles plaats bij individuele renners maar gedurende de gehele Tour werd niemand betrapt. De mogelijkheden om doping te ontdekken waren niet zo uitgebreid als nu. Maar er waren sterke vermoedens dat renners toch een soort doping gebruikten die niet werd ontdekt door de toen gebruikte testen. Verschillende politieonderzoeken vonden plaats en renners werden ondervraagd door ambtenaren van justitie. Hotelkamers werden doorzocht en volgauto’s van ploegleiders werden gecontroleerd. Na de rustdag gehouden na de elfde etappe werd weer een grootschalig onderzoek verricht door de politie die renners fouilleerden en hotelkamers doorzocht. Er volgden lange ondervragingen van TVM renners en arrestaties van de ploegleider, arts en soigneur van de ploeg. Daarop volgden bekentenissen en enkele renners uit de ploegen van Festina en TVM moesten zich terugtrekken. Als reactie tegen het optreden van de politie besloot het peloton tijdens de twaalfde en zeventiende etappe een sit-down te organiseren uit solidariteit.

Tijdens de zestiende etappe werd Rodolfo Massi door de politie uit de Tour genomen en gearresteerd op verdenking van het gebruik van corticosteroïden die waren gevonden in zijn hotelkamer. Massi reed toen in de bolletjestrui van het bergklassement. Uit protest tegen de politieonderzoeken en ondervragingen brak een pelotonstaking uit waarbij vier Spaanse ploegen en een Italiaanse ploeg zich onder protest uit de zeventiende etappe terugtrokken en de Tour verlieten.

Dat een grootschalig onderzoek naar doping plaatsvond was geen verrassing. Drie dagen voordat de proloog in Dublin werd verreden was in de auto van de masseur van Team Festina een grote hoeveelheid injectiespuiten, verdovende middelen en andere versterkende middelen aangetroffen. Bij een inval in het hoofdkwartier van Festina in Frankrijk vond de politie een document met een drugsprogramma voor de Festina renners. Omdat de Tour in Ierland was begonnen wachtte de politie toen met verdere acties tot de renners in Frankrijk waren gearriveerd. Daarna volgden de onderzoeken en arrestaties.

De Tour directeuren besloten de uitslag van de zeventiende etappe ongeldig te verklaren omdat het peloton de overgebleven zes renners van de TVM ploeg bij de finish had laten voorgaan. Alle renners van TVM werden betrapt op het gebruik van epo. Erytropoëtine (epo) is een hormoon dat door de nieren van nature wordt aangemaakt. Het werkt in op het beenmerg waar het de productie van rode bloedcellen stimuleert waardoor meer zuurstof door het bloed getransporteerd kan worden. Het hormoon kan ook synthetisch worden vervaardigd en toegediend. Dan spreekt men van doping. Bij een nieuwe test uitgevoerd in 2004 van 60 monsters afgenomen in 1998 bleek, dat de monsters van nog eens 44 renners een positief resultaat opleverden en van slechts negen renners negatief.

Aan de Tour van 1998 deden 12 Belgische renners mee en 11 Nederlandse renners. Etappezeges waren voor de Belg Tom Steels (eerste, twaalfde, achttiende en laatste etappe), Jeroen Blijlevens (vierde etappe) en Léon van Bon (negende etappe). Slechts één Franse renner won een etappe. Dat was Jacky Durand met de achtste etappe.

De Ierse postdienst, An Post, gaf op 2 juni 1998 een serie van vier postzegels uit in een strip waardoor een zogenoemde beelddoorloper ontstond waarin de bolletjestrui voor het bergklassement, de witte trui voor het jongerenklassement, de groene trui voor het puntenklassement en de gele trui voor het algemeen klassement mooi zijn verbeeld. De renners waren in 1998 nog niet verplicht een valhelm te dragen maar na het overlijden door een ongeluk van de Kazak Andrei Kivilec in de wedstrijd Parijs-Nice in 2003, werd dit verplicht voor alle profwielrenners.

De laatste etappe van Melun naar Parijs,de  Champs Elysées met de beroemde Arc de Triomphe, werd gewonnen door Tom Steels. De gele trui werd gewonnen door Marco Pantani terwijl Michael Bogaard vijfde werd in het Algemeen Klassement met een achterstand op de winnaar van 11 minuten en 26 seconden. Van de 189 renners had slechts 96 man de eindstreep behaald. Het was een van de donkerste bladzijden uit de geschiedenis van de Tour de France, die ook wel de ‘Le Tour Dopage’ of ‘Le Tour Noir’ wordt genoemd. Herinnert u zich deze 85ste editie van de Tour nog?

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Frankrijk • Fietsen en wielrennen

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(9 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...