Het is eenvoudiger om het sterfjaar van Sir Isaac Newton te herdenken dan het geboortejaar. Omdat toen twee kalenders werden gebruikt, de Juliaanse kalender en de Gregoriaanse kalender. Hij werd geboren op 25 december 1642 volgens de Juliaanse kalender; op 4 januari 1643 volgens de Gregoriaanse kalender. Hij overleed op 20 maart 1727 volgens de Juliaanse kalender; op 31 maart 1727 volgens de Gregoriaanse kalender.
De Juliaanse kalender, ingevoerd door Julius Caesar, werd steeds meer vervangen door de Gregoriaanse kalender, wat in feite een correctie was op de eerste. Daarom wordt heden ten dage alleen nog de Gregoriaanse kalender gebruikt, genoemd naar Paus Gregorius XIII die deze in 1582 afkondigde. Volgens deze kalender is Newton op 4 januari 1643 geboren in een Manor te Woolsthorpe-by-Colsterworth, een dorpje in de buurt van de stad Grantham in het graafschap Lincolnshire.
Vele verzamelaars dachten dat minstens een postzegel in de serie van vier stuks, ontworpen door Sarah Godwin en uitgegeven op 24 maart 1987, een portret zou laten zien van Sir Isaac Newton. Zoals de zegel van Monaco waarop een portret is afgebeeld afgeleid van een schilderij vervaardigd door Godfrey Kneller in 1689. Het schilderij is in bezit van de 10th Earl of Portsmouth en hangt in Farleigh House in het graafschap Hampshire. Overigens is de zwaartekrachtformule die in de afbeelding is opgenomen, niet helemaal juist. Boven de streep: m1 m2.
Het geboortehuis van Newton was in 1642 een boerenhoeve en schapenfokkerij. In 1666 keerde hij terug van de universiteit van Cambridge in verband met een uitbraak van de pest. En hier deed hij onder de appelboom zijn inspiratie op. Thans is het huis in beheer van de National Trust en kan worden bezocht. De kamer waar Newton werd geboren is te zien, het raam linksboven.
Een hardnekkig verhaal, beter gezegd anekdote, herinnert aan de wijze waarop Newton zijn idee opdeed in de boomgaard bij zijn geboortehuis in Woolsthorpe. Hij zag een appel uit de boom waaronder hij zat, op de grond vallen. Daarop bedacht hij dat als de zwaartekracht van de aarde zover reikte, deze de maan in haar baan hield. Nog altijd staat een appelboom, meer een appelstronk, in de boomgaard waar hij heeft gezeten, een verre nazaat van de oorspronkelijke boom.
De tekst heeft betrekking op zijn boek: ‘De wiskundige beginselen van de natuurfilosofie’. Het werk, ‘Principia Mathematica’, waaraan hij twee jaar heeft geschreven, werd gepubliceerd op 5 juli 1687. De wiskundige formule heeft betrekking op het vinden van de middelpuntzoekende kracht op een lichaam dat een cirkel beschrijft. Achter zijn naam is op de postzegel het jaar 1642 vermeld als geboortejaar, dus volgens de oude Juliaanse kalender.
Dan de tweede postzegel. Hierop is afgebeeld de zon met een zonnevlam en enkele protuberansen. De zonnevlam kan storingen veroorzaken in bijvoorbeeld het radioverkeer op aarde en in elektriciteitscentrales. De planeten zijn weergegeven in een ellipsvormige baan. Newton wees de oorzaken van een elliptische baan van een planeet aan die waren aangetoond door Johannes Kepler. Kepler gaf al in1609 aan dat de banen ellipsvormig moesten zijn en geen zuivere cirkel zoals eerst was aangenomen. In 1618 had Kepler zijn bevindingen gebaseerd op waarnemingen gepubliceerd in zijn boek ‘Harmonice Mundi’.
In 1684 vroeg Edmund Halley aan Newton wat de baan van een lichaam zou zijn als er op het lichaam een centraal gerichte kracht zou werken die omgekeerd evenredig is met het kwadraat van de afstand. Een ellips, antwoordde Newton zonder aarzeling. Na berekeningen kon Newton zijn gravitatie wet die de ellipsvorm bewees, publiceren in 1687. Het schema op de postzegel is een gezamenlijk resultaat van Kepler en Newton. In het stempel van het British Philatelic Bureau is de ellips met planeten opgenomen.
De regenboog was voor Newton mede aanleiding om onderzoek te doen naar het ontstaan van de kleuren die hij zag verschijnen. Hij was de eerste die begreep dat het te maken had met de breking van wit in de kleuren rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet. Hij bootste de regenboogkleuren, het kleurenspectrum, na met een bolle fles gevuld met water waardoor hij licht liet schijnen, later met behulp van een glazen prisma. Newton publiceerde zijn vinding in 1672. Door twee prisma’s te gebruiken toonde hij aan dat wit licht gebroken werd in kleuren en met het tweede prisma bracht hij de kleuren weer samen tot wit licht. Dat beschreef hij in zijn boek ‘Optics’ uitgegeven in 1704. Bij zijn geboortehuis in Woolsthorpe staat een gebouw, het ‘Science Centre’ waarin allerlei proeven die Newton deed, door de bezoekers zelf kunnen worden herhaald. Inclusief de breking van het licht in een kleurenspectrum door middel van een prisma.
Het derde boek van Newton, eigenlijk deel III van zijn boek ‘Principia’ kreeg de titel ‘On The System Of The World’ en werd uitgegeven na zijn overlijden. Zijn stelling was dat, als een projectiel in de juiste hoek en met de juiste snelheid wordt gelanceerd, deze in een ellipsvormige baan om de aarde zou blijven draaien. De basis voor de huidige ruimtevaart. Vandaar de afbeelding van een kunstmatige satelliet die om de aarde draait.
Het grootste deel van zijn leven bracht Newton door in het Trinity College in Cambridge. Hij verbleef hier, eerst als student vanaf 1661 met een onderbreking in 1666 vanwege de uitbraak van de pest, tot 1696. Hij was ‘Fellow’ geworden in 1667. Het schilderij afgebeeld in het vignet van de envelop is vervaardigd door Sir Godfrey Kneller in 1702 en hangt sinds 1936 in de National Portrait Gallery in Londen. Hij had de functie van muntmeester bij de Royal Mint van 1700 tot 1727. In 1705 werd Newton geridderd door Queen Anne en mocht zich Sir noemen.
Newton stierf in zijn slaap in Kensington, Londen, op 20 maart 1727 volgens de Juliaanse kalender, 31 maart 1727 volgens de Gregoriaanse kalender. Hij werd begraven in de abdij van Westminster. De graftombe is afgebeeld op de oude in Frankrijk gedrukte prentkaart. Het monument is vervaardigd van wit en grijs marmer en werd ontworpen door architect William Kent. Beeldhouwer was Michael Rysbrack. Het monument werd onthuld in 1731.
Er bestaan vele standbeelden en borstbeelden van Sir Isaac Newton. Men kan ze onder andere vinden in Leicester Square Gardens in Londen, aan het Victoria Embankment in Londen en in het Trinity College in Cambridge. Ook in Wenen kan men een standbeeld van hem vinden. Het aardigste standbeeld staat in India in het South India Science Centre. Het is vervaardigd van fiber. Newton zit onder een appelboom en vangt een neervallende appel op.
Het meest imponerende standbeeld staat in Grantham, vlak bij zijn geboorteplaats. Newton ging hier naar school, de King’s School, van zijn twaalfde tot zeventiende jaar. Het standbeeld staat tegenover het Isaac Newton Shopping Centre en met zijn rug naar de Guildhall. Door beeldhouwer William Theed werd het standbeeld ontworpen en het werd gegoten in brons afkomstig van een buitgemaakt Russisch kanon uit de Krim oorlog. In het Grantham Museum, naast de Guildhall, is een vaste tentoonstelling gewijd aan Sir Isaac Newton. Maar ook aan Lady Margaret Thatcher, voormalig conservatief premier en de Dambusters. In Grantham werd het gedurfde plan bedacht om de Duitse dammen in het Ruhrgebied tijdens de Tweede Wereldoorlog te bombarderen en vernietigen. De toegang tot het museum is gratis. We hebben het enkele malen bezocht tijdens onze vakantie in Lincolnshire.
Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Frankrijk • Groot Brittannië • Monaco • Boeken • Schilderkunst • Tweede wereldoorlog
Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?
Kijk dan bij Collect Club.
(5 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)
Laden...
Reacties (12) Schrijf een reactie
Mooi stukje over één van mijn favoriete wetenschappers (die privé overigens een bijzonder onaangenaam mens schijnt te zijn geweest, maar zo zijn er helaas wel meer).
Héél kleine opmerking: Cees schrijft “Overigens is de zwaartekrachtformule die in de afbeelding is opgenomen, niet helemaal juist.” In de formule op de postzegel staat mm’. Of je nu schrijft mm’, of m.m’, of m×m’, of m1m2, of m1.m2, of m1×m2, dat is uiteraard allemaal hetzelfde (alleen moeten de cijfers 1 en 2 als subscript, maar dat lukt hier blijkbaar niet). Het is gewoon naargelang je de massa’s m en m’ noemt, resp. m1 en m2. De formule is dus wel degelijk correct. Misschien heeft de ontwerper en/of graveur van de zegel (Jumelet) gekozen voor mm’ omdat hij van mening was dat het gedeelte onder de breukstreep zou zijn verdwenen in de lijnen van de afbeelding indien hij de massa’s boven de breukstreep met subscript had genoteerd.
Nu we toch spijkers op laag water aan het zoeken zijn … eigenlijk staat er wél een “spelfout” in de tekst, en zelfs wel twee ! Het woord “énoncé” (uiteenzetting, exposé) spel je met 2 keer accent aigu. In hoofdletters dus: ÉNONCÉ. En kijk eens wat er staat!! Nu wil ik graag onmiddellijk toegeven dat het water hier wel héél erg laag is, want dat accent wordt bij een hoofdletter vaak niet geschreven, wellicht ook al omdat nogal wat mensen niet weten hoe je dat ding op die hoofdletter krijgt. Speciaal voor hen: hou [alt] ingedrukt en tik [144]. Et voilà ! Accent grave? [alt]+[212]. É en È. En zo is er nog een hele lijst van die “speciallekes”, vooral nuttig voor wie bij gelegenheid al eens in een andere taal moet schrijven dan het Nederlands.
Interessant en duidelijk artikel.
@PATRICK LAVA: Wat bent u altijd negatief kritisch met uw opmerkingen op artikelen van mij, Cees en Bate met name over de spelling. We zijn allemaal verzamelaars die in hun vrije kostbare tijd enthousiast schrijven over een bepaald onderwerp. Die expertise willen we overbrengen op andere verzamelaars en geïnteresseerden.
Ik wacht op het eerste artikel in deze blog over uw favoriete onderwerp. Van mijn Nederlandse leraar heb ik deze gezegde onthouden: De beste stuurlui staan aan wal.
De formule voor zwaartekracht heb ik indertijd zo geleerd tijdens mijn HBS periode. Dan is het toch niet zo vreemd om daarover een opmerking te maken? Ook op internet is deze formule te vinden. Overigens, waar staat in ‘mijn’ tekst het woord énoncé?
@Randy en Cees,
Het is een trieste zaak dat ik dit soort, volkomen de bal misslaande reacties moet lezen, en dan ook nog eens tijd moet besteden aan een rechtzetting.
Ik begin met Randy.
Jongeman, ik ben NOOIT negatief kritisch. Ik ventileer mijn mening. Ik geef aanvullende informatie. Ik wijs op kleine onnauwkeurigheden. Dat is heel iets anders. En die bedenkingen van mij zijn altijd vervat in humor. Dat is ook het geval in mijn commentaar hierboven. De intelligente lezer heeft dit door. Heb je mijn tekst helemaal gelezen? Ik denk van niet. Want dit stukje van Cees wordt door mij net een mooi stukje genoemd. Wat betreft Bate, wie is het die de onterecht negatieve beoordelingen van zijn stukjes bij herhaling heeft aangeklaagd? Juist. Patrick Lava. Ik dus, voor het geval je mijn naam zou hebben vergeten. Jouw negatieve, afbrekende kritiek op mijn beschouwingen raakt gewoon kant noch wal. Als je het niet kunt hebben dat mensen reageren op een tekst (die niet eens van jou is), dan moet je overwegen zelf maar de pen op te bergen.
En dan Cees.
Van jou verwachtte ik beter. In mijn beschouwing hierboven heb ik het over jouw opmerking dat de formule op de postzegel fout is. Die opmerking van jou is incorrect, en de reden daarvoor heb ik hierboven uitvoerig uiteengezet. Het is overigens slechts een onbeduidende misstap (maar hoe dan ook een misstap), en dat heb ik overduidelijk aangegeven, ja toch? En het Franse woordje énoncé? Dat staat in de tekst op de postzegel en dat is uiteraard ook wat ik bedoelde met “tekst”. Dat had je kunnen weten indien je die postzegel van Monaco wat beter had bekeken.
Van een stukjesschrijver mag worden verondersteld dat hij of zij blij is met een reactie. Dat is ook de bedoeling hier op postzegelblog, en daar werk ik graag aan mee. Dan hebben jullie tenminste één iemand die probeert intelligente, inhoudelijke respons te geven. Maar dat je verdikkeme van mensen waarvan je mag verwachten dat ze een tekst met verstand en begrip kunnen lezen, dit soort onnadenkende reacties terugkrijgt, blijkbaar enkel en alleen ingegeven door volkomen onterecht gekwetste schrijversijdelheid (door wat anders?), is een trieste zaak. Als docent geef ik jullie hier allebei, Cees en Randy, een dikke onvoldoende voor begrijpend lezen.
@PATRICK LAVA: Ik dacht al u werkt(e) in het onderwijs. Wat een lange beschouwing over onze artikelen met onjuistheden. U geeft geen antwoord op mijn vraag wanneer u uw eerste artikel schrijft voor de blog. U weet het toch altijd beter en dan kunt u ook een bijdrage leveren over een interessant onderwerp ? Als ex-organisatieadviseur voor de overheid heb ik nog een advies aan u: lees onze blogs niet meer dan kunt u ook niet ergeren aan onjuistheden of taalfouten. Dan hebben we voor beiden dus u en de blogauteurs een win-win situatie bereikt. Eens ?
@MENEER KOO
Man, wat kun jij onheus uit de hoek komen, zeg. Ik ben dus niet alleen meer altijd negatief kritisch, nu ben ik ook al iemand die het altijd beter weet, die zich ergert aan onjuistheden of taalfouten (hoe weet jij dat eigenlijk dat ik mij daaraan zou ergeren?), en dan krijg ik nog een sneertje erbij over mijn functie als docent. Vind je het echt zo prettig om mensen persoonlijk aan te vallen op volkomen onterechte gronden, meneer Koo? Wanneer jij giftig wordt, dan doet het er blijkbaar niet meer toe of wat je zegt juist is of niet, nietwaar meneer Koo.
Maar goed. Om te beginnen, meneer Koo, moet jij eens even je ongelijk erkennen. Ik heb de tijd genomen om mijn commentaren en andere reacties van de laatste 2 jaar te herlezen en ik nodig iedereen die aan mijn oprechtheid twijfelt uit om hetzelfde te doen. Ik heb in mijn reacties niets, maar dan ook niets gevonden dat – zoals jij het stelt “altijd negatief kritisch” zou zijn, integendeel. Mijn reacties zijn steeds constructieve bijdragen aan het gesprek tussen de auteur en de lezers. Blijkbaar heb jij het niet eens nodig gevonden om te verifiëren wat ik zeg in mijn vorige antwoord op je onterechte beschuldiging.
Maar meneer Koo, iedereen die kan lezen, dus ook jij, kan die uitspraak van mij zelf nakijken op waarheid. Bij Cees heb ik ruim 60 reacties, Bij Bate ook nogal wat, maar op stukjes van jou slechts 4. Twee keer heb ik op een opvallende fout van jou gewezen (niet omdat ik mij aan die inhoudelijke fouten erger, meneer Koo, maar integendeel om jou een dienst te bewijzen door je daarmee de kans te geven de lapsus uit je tekst te verwijderen); één keer een compliment gegeven over mooie postzegels; één keer zelf een vraag gesteld. Maar NOOIT negatief kritisch, noch bij jou, noch bij een andere stukjesschrijver.
Wat ik dus doe is net datgene wat de bedoeling is van deze blog, en waar bijvoorbeeld Cees in bijna al zijn stukjes expliciet om vraagt: even reageren, bijkomende informatie geven, het gesprek met de auteur en met de andere lezers aangaan, en – héél vaak – de auteur complimenteren met zijn of haar tekst. Daarom is het eigenlijk gewoon ronduit verbijsterend dat jij nu net mij gaat aanvallen, omdat ik volgens jou dus “altijd negatief kritisch” zou zijn. Vanwaar die persoonlijke aanval, meneer Koo? Wat is het aan mij dat jou ergert, meneer Koo? Ik zeg jou dit, meneer Koo: wanneer jij iemand persoonlijk aanvalt, en dan nog op volkomen illusoire gronden, dan ben JIJ degene die zwaar in de fout gaat.
En daarom stel ik voor dat jij eerst je ongelijk erkent waar het die volkomen onterechte beschuldigingen aan mijn adres betreft als zou ik “altijd negatief kritisch” zijn, en daarna uiteraard je excuses aanbiedt. Over je verdere gebazel in je nieuwe reactie wil ik het dan niet eens meer hebben. Pas daarna, na jouw excuses, praten we (misschien) verder. En als jij blijft weigeren om als een volwassen mens te reageren, dan houdt dit gesprek hier meteen op.
Tot slot: wat betreft eventuele bijdragen van mijn hand aan deze blog: dat is hier niet aan de orde. Ik moet er bovendien bij vermelden dat jouw onheuse reacties en dwaze persoonlijke aanvallen niet van dien aard zijn om mij daartoe veel lust te geven.
@MENEER KOO
Ik heb mijn antwoord van gisteravond laat op je onzinnige verwijten en aanvallen op mijn persoon nog eens herlezen. Het wordt hoog tijd, meneer Koo, dat jij die beschuldigingen van jou nu maar eens met feitelijke voorbeelden staaft. Als je dat niet kunt, meneer Koo, dan weet je wat je te doen staat.
Van mijn kant ook even een kleine reactie. Ik ben altijd blij met opbouwende kritiek en het wijzen op misvattingen. Daar leer ik ook van en inderdaad, ik vraag soms ook om een reactie. Mijn opmerking was dan ook bedoeld om duidelijk te maken dat ik die zwaartekracht formule indertijd anders heb geleerd, la, meer dan 60 jaar geleden. En de postzegel van Monaco, daar had ik even niet aan gedacht. Voor mij is deze kwestie afgesloten.
@Cees
Bedankt voor je reactie, Cees. Ook wat mij betreft is dit onbeduidende misverstand tussen jou en mij hiermee uit de wereld.
Nu is het alleen nog even wachten op meneer Koo. Want ik ben toch echt niet van plan om zijn dwaze aantijgingen zomaar over me heen te laten gaan.
Heb de discussies van de laatste dagen op dit blog met verbazing gevolgd. Wat zult u allen een enorme grote schoenmaat hebben met zulke lange teentjes….
Wie de schoen past…..
Waar zijn we mee bezig.
Het gaat toch om het verhaal achter de postzegel. We begrijpen het verhaal toch. Hou op met dat gemuggenzift een streepje hier een streepje daar. Ik weet zeker dat ik ook hier taalfouten in heb. Dus als je wilt zoeken maar.
Cees een mooi en interessant verhaal.
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)