De serie postzegels met geologische afbeeldingen kreeg een vervolg in 1994. Maar ook de Europazegel deed zijn intrede. Zowel Finland als Åland waren lid van de CEPT en daarom had Åland Posten natuurlijk ook het recht om met het algemene thema van die organisatie mee te liften. Er bestonden immers vele postzegelverzamelaars die de Europazegels van de aangesloten landen verzamelden.
Gerelateerde artikelen
Een serie van drie postzegels met afbeeldingen van rotsformaties werd op 1 februari 1994 uitgegeven. De postzegels waren ontworpen door Charles Hemmingsson, die ook de zegels van het jaar daarvoor had vormgegeven. Gezien de warade van 0,10 mk konden de serie van 1993 en deze serie als permanente postzegels worden beschouwd.
Op de eerste postzegel is een keien- of stenenveld te zien. Deze velden zijn ontstaan in de ijstijd door de werking van gletsjers. De vooruitschuivende ijsmassa’s namen grote stenen en rotsen mee die door wrijving steeds kleiner werden en soms vele kilometers verder werden afgezet. Dit wordt wel gletsjerpuin of morene genoemd. Op de tweede postzegel is een drumlin afgebeeld. Het is een langgerekte heuvel die werd gevormd door een gletsjer. De lengterichting van de heuvel liep parallel met de richting die de gletsjer aflegde. Op de derde zegel een rundhäll, een grote door gletsjers afgesleten rots die veel voorkomt in de Åland archipel.
Een postzegelboekje met vlinderpostzegels verscheen op 1 maart 1994. Het was wat vreemd dat deze uitgifte werd gedaan vanwege het 10-jarige bestaan van de postzegel met de landsnaam Åland. Het postzegelboekje en de daarin voorkomende postzegels was ontworpen door Jim Boistrup.
In het boekje bevonden zich twee maal vier postzegels in twee blokjes aan elkaar.
De eerste zegel toont een veldparelmoervlinder. Deze vlinder houdt van bloemrijke graslanden. De vlinder wordt ook wel Glanville Fritillary genoemd. De vlinder komt in het westelijke deel van de Åland archipel gevonden maar behoort tot de bedreigde soorten.
De eikenpage komt, zoals de naam al aangeeft op eikenbomen en struiken voor. Het leefgebied beslaat geheel Europa en daarbuiten. De vlinder kan moeilijk worden waargenomen omdat zij zich hoog in de toppen van de eiken bevinden waar ze zich voeden met honingdauw.
De zwarte apollovlinder is een dagvlinder uit de familie van de grote pages en kan wel een vleugellengte krijgen van vier centimeter. De vlinder komt op de eilanden vrij algemeen voor. Zij leven van de nectar van verschillende soorten helmbloemen.
De kommavlinder behoort tot de familie van de dikkopjes. De vlinder wordt zo genoemd vanwege de kommavormige vlekken aan de onderkant van de vleugels. Ze komen vooral voor op distels. In het najaar worden eitjes gelegd op buntgras en schapengras. De vlinder staat als bedreigd geboekt.
Twee Europazegels met het thema ‘grote ontdekkingen’ werden uitgegeven op 5 mei 1994. Ontwerper was Kurt Simons. Op de eerste postzegel werd de Finse internist Erik Adolf von Willebrand geëerd als ontdekker van de oorzaak van een stollingsziekte in het bloed die later naar hem is vernoemd. Hij constateerde de ziekte bij een 5-jarig meisje uit Åland. Haar familie stond bekend vanwege de vele overlijden aan het doodbloeden. Na onderzoek bleek, dat 23 meisjes van de familie leden aan de ziekte en dat 66 personen geïnfecteerd waren.
Op de tweede zegel is Erik Jorpes vermeld. Hij is geboren in juli 1894 te Överboda in Kökar, Åland. Hij was een fysicus en biochemicus die het medicijn Heparine samenstelde als bloedverdunner voor de behandeling van bloedstolsels. Hij haalde de stof uit lever (de Griekse benaming voor lever is hepar) vandaar de naam van het medicijn.
Op 16 augustus 1994 werd een serie van drie postzegels uitgegeven met afbeeldingen van voorwerpen en een landschap uit het Stenen Tijdperk. De eerste bewoners van de Åland archipel vestigden zich ongeveer 6.000 jaar geleden. Op de eerste zegel zijn aardewerk potten en potscherven te zien uit de steentijd. Op de tweede zegel enkele vuurstenen voorwerpen, de eerste vormen van gereedschap. In het dorp Långbergsöda is een reconstructie te zien van een nederzetting uit de steentijd, afgebeeld op de derde postzegel. Het ontwerp van de postzegels was van Anna-Maaret Pitkänen-Darmark en ze werden gegraveerd door Czes?aw S?ania.
Als laatste van het jaar 1994 weer een postzegel met een afbeelding van een kerk, ditmaal de kerk van Sund. Uitgiftedatum was 7 oktober 1994 en ontwerpster, zoals gebruikelijk, Pirkko Vahtero. De kerk van Sund is de grootste middeleeuwse kerk op de Åland eilanden. De kerk, gewijd aan de heilige Johannes de Doper, werd gebouwd naast een grafveld uit de IJzertijd. Het gebouw is opgetrokken in rode graniet. In het middenschip staan drie pilaren die het dak ondersteunen. De binnenmuren werden voorzien van muurschilderingen, waaronder de Calvarieberg. Verder schilderingen van heiligen waaronder de heilige Catharina van Alexandrië. Door oorlogshandelingen werd de kerk ernstig beschadigd tussen 1714 en 1723. De kerk werd gerestaureerd maar werd in 1921 getroffen door een grote brand. Ook deze schade werd ongedaan gemaakt. Thans is de kerk weer in volle glorie te bewonderen. Heeft u ook belangstelling voor kerken en hun geschiedenis?
Reacties (0)
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)