De serie orchideeën van 1989 werd door vele thematische postzegelverzamelaars beschouwd als een van de mooiste van Scandinavië in dat jaar uitgegeven. Wat zou de Finse postdienst voor 1989 in petto hebben voor de Åland eilanden? Het uitgifteprogramma gaf aan dat een serie vissen zou verschijnen, en weer een kerk. Zouden kerken een vaste jaarlijks terugkomende uitgifte worden?
Gerelateerde artikelen
Een serie van drie postzegels met afbeeldingen van vissen verscheen op 1 maart 1990. Op de eerste postzegel is de Baltische of Oostzeeharing afgebeeld. Deze haring komt niet alleen in de Oostzee voor maar ook in het noordelijke deel van de Atlantische Oceaan. De Oostzeeharing wordt in Scandinavië veel op tunnbröd gegeten. Dit is typisch Zweeds plat rechthoekig brood met een lichte anijssmaak.
Op de tweede zegel is een snoek afgebeeld, een zoetwater roofvis maar kan ook in brak water overleven. Deze vis komt vrijwel overal in Europa, Azië en Noord-Amerika voor.
De bot is een platvis die verwant is aan de schol. De vis komt voor in zout en brak water zoals in de Oostzee en het Kattegat en de mondingen van rivieren en riviertjes. De bot heeft een dofbruine, grijsachtige of dofgroene bovenkant, soms met oranje spikkels. De vis kan maximaal een halve meter lang worden.
Men keek wel een beetje vreemd op toen op 19 april 1990 een postzegel verscheen in de hoge waarde van 13 mk met als afbeelding een tapijt. Was dat een typisch product van de Åland eilanden? Nee, het karpet uit 1793 was vervaardigd in Finland. In de 9de en 10de eeuw werden tapijten door de Noormannen ingevoerd vanuit Rusland, het Ottomaanse en het Byzantijnse keizerrijk. De bewoners van Scandinavië gingen deze tapijten namaken. Vooral in Zweden, waar de tapijten genoemd werden naar het dorp Rya in het zuidwesten van dat land in de provincie Västra Götalands län. In Finland werd het Rya tapijt vanaf de 18de eeuw vervaardigd met afbeeldingen van dieren, bloemen en symbolen. De postzegel werd ontworpen door Kjell Ekström, geboren in 1961 op Åland en gespecialiseerd in waterverf schilderijen.
De kerk van Kumlinge wordt al in de Middeleeuwen genoemd als kapel behorende tot de moederkerk van Sund. In 1478 werd de kapel de hoofdkerk van een nieuwe parochie in Kumlinge. De kerk werd gewijd aan Sint Anna en ligt buiten het dorp. De binnenzijde van de kerk is rijk versierd met muurschilderingen aangebracht op het einde van de 15de eeuw. Zij verbeelden de jeugd van Christus tot scènes uit het Nieuwe Testament. De muurschilderingen waren eens overschilderd met witte verf. In 1961 is onder leiding van Veikko Kiljunen begonnen met een grootscheepse restauratie waarbij de witte verf werd verwijderd. Gelukkig waren de schilderingen op de gebogen plafonds nooit overgeschilderd en konden goed worden gerestaureerd zoals te zien is op de postzegel. De postzegel werd vormgegeven door de Ålandse kunstenaar Torbjörn Eckerman.
De kerk van Lumparland ligt midden in de parochie van het dorp op een hoge heuvel in Klemetsby. De kerk werd gewijd aan de heiligen Andreas en Brigitta en behoort tot de moederkerk van Lemland. De kerk, eerst een kapel, werd voor het eerst genoemd in 1544. Toen werd geschreven dat de klok die 25 kilogram woog, verloren was gegaan. De kapel raakte in verval en werd zelfs gebruikt als geitenstal. In 1659 was de kapel bijna veranderd in een ruïne en besloten werd om de kapel te verplaatsen. Alleen het oude altaar werd in de nieuwe kapel geplaatst die gereed kwam in 1666. Maar tijdens de Grote Noordelijke Oorlog die duurde van 1700 tot 1721 werd de kapel door Russische soldaten geplunderd en platgebrand. Na de oorlog werd een begin gemaakt met de bouw van een nieuwe kapel die in 1728 gereed kwam. De kapel werd in 1812 verbouwd en uitgebreid tot de huidige grootte. Pas in 1896 werd de kerk aan de buitenzijde wit geschilderd zoals deze te zien is op de postzegel. De postzegel werd ontworpen door Pirkko Vahtero en werd, samen met de andere postzegel met de muurschildering uitgegeven op 10 september 1990.
Reacties (0)
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)