De eerste serie van het nieuwe jaar bestond zoals gewoonlijk uit vier postzegels. Na de vlinders en de vissen van de twee jaren daarvoor, werden nu insecten afgebeeld. De serie verscheen op 6 februari 1995 en was ontworpen door Astrid Jóhanna Andreasen die ook de serie vissen van 1994 had vormgegeven. Overigens is de naam van de ontwerpster hier met dubbel ss op de postzegels vermeld. Foutje? Op de eerste zegel is de heidecicade afgebeeld. Het beestje is slechts 3 mm lang en leeft op heideplanten zoals erica en struikheide. Op de tweede zegel de streptanus sordidus waarvan ik geen Nederlandse naam heb kunnen vinden. De insect komt vooral voor op zure en andere graslanden. De lengte van het beestje is 3½ tot 4 mm.

De derde zegel is een exemplaar van de anoscopus flavostriatus ofwel een bladspringer. Dit insect kan tot 2 centimeter groot worden. Ze leven van plantensappen die ze met hun zuigsnuit opzuigen uit stengels en bladeren van jonge planten. Een andere bladspringer is afgebeeld op de vierde zegel, de macrosteles alpinus. Dit beestje werd, net als zijn voorgangers, voor het eerste beschreven door de Zweedse botanicus Johan Wilhelm Zetterstedt in 1828. In het Zoologisch Museum van de Universiteit van Lund zijn exemplaren van de afgebeelde insecten te vinden.

De inmiddels gebruikelijke uitgifte voor het toerisme vond plaats op 10 april 1995 met twee postzegels waarvan een gewijd aan Vatnsdalur. Niet te verwarren met de gelijknamige vallei in het noordelijke deel van IJsland, maar op het eiland Vágar. Het is een vallei ten oosten van Sørvágur en zuidoosten van Snældansfjall en niet zo ver van het vliegveld vandaan. Hier kan men mooie wandeltochten maken vanuit een hotel in Bøur of een ander dorp in de omgeving. Opvallend is het hartvormige meertje in de vallei.

De tweede postzegel geeft een beeld van het dorpje Fámjin op het eiland Suderoy. Het dorp heeft ongeveer 100 inwoners. In de zomermaanden wordt dit aantal vaak verdubbeld. Het dorp heeft een mooi witgeschilderd kerkje met een grijs leien dak. Het heeft een beschutte haven. Vanaf de bergen lopen kleine stroompjes richting zee, maar er zijn ook een kleine en grotere watervallen en stroomversnellingen. Voor de twee zegels werden foto’s gebruikt gemaakt door Rúni Brattaberg, een bas- en operazanger geboren in Vágur.

Op dezelfde dag, 10 april 1995, verschenen twee Europazegels met als onderwerp ‘Vrede en Vrijheid’. De zegels waren ontworpen door Bárdur Jákupsson. Op de eerste zegel beeldde hij ‘De nieuwe wereld – Lív en Lívtrasir’ uit. Op de tweede zegel ‘De nieuwe wereld – terugkeer van de Goden’. In de Scandinavische mythologie zijn Lív en Lívtrasir de laatste twee mensen die de ‘Ragnarök’, de vernietiging van de aarde, overleven en de nieuwe wereld gaan bevolken.

Een serie van drie postzegels werd gewijd aan de schilderkunst. De serie verscheen op 12 juni 1995 en was vormgegeven door Bádur Jákupsson. De eerste postzegel heeft als afbeelding het Nationaal museum voor de Kunst, Listasavn in Thorshavn. De sculptuur komt heel bekend voor en is eerder afgebeeld op een postzegel uit 1993. Een sculptuur met de naam Spejling, wat ‘Reflectie’ betekent en is vervaardigd door Hans Pauli Olsen.

Op de tweede postzegel een schilderij in 1974 vervaardigd door Frimod Joensen. Hij werd geboren op 2 mei 1915 (niet 1914 zoals op de postzegel is vermeld) in Sandur, een dorp op het eiland Sandoy. Het schilderij heeft een eenvoudige naam ‘kona’ wat vrouw betekent. Een zelfportret van hemzelf heeft hij gemaakt in 1967 waarbij hij met zijn schildersezel in het landschap staat.

Astrid Andreasen ontwierp twee postzegels met afbeeldingen van raven in de noordelijkste streken van Europa, ook op de Faroer eilanden. De twee postzegels werden uitgegeven op 12 juni 1995 en verschenen zowel in velletjes van 20 stuks als in een postzegelboekje. Op de eerste postzegel is een noordelijke raaf afgebeeld die volledig zwart is en nog volop voorkomt.

De tweede postzegel toont een raaf die naast zwart ook witte veren heeft en uitsluitend voorkwam op de Faroer eilanden. Ja, voorkwam, omdat deze raaf in begin 20^ste eeuw is uitgestorven. Op de raven werd jacht gemaakt omdat deze veel geld opleverden. De laatste zwart-witte raaf, zo is geregistreerd, werd geschoten op 2 november 1902 op het eiland Mykines.

In het postzegelboekje werden vijf van de ene en vijf van de andere zegels om-en-om opgenomen.

De drie postzegels uitgegeven op 12 september 1995 werden gegraveerd door Czesław Słania en hadden afbeeldingen met betrekking tot het dagelijks leven op de Faroer eilanden. Op de eerste zegel zijn vrouwen afgebeeld die gaan melken of al hebben gemolken.

De tweede zegel toont schapenscheerders en op de derde zegel is te zien hoe gevangen zeevis uit de vissersschepen wordt geladen en op de kade gebracht waar deze wordt gewogen en verhandeld.

Martin Mörck ontwierp de postzegel van 400 øre eveneens uitgegeven op 12 september 1995. Op de postzegel is de heilige Olaf afgebeeld, de Noorse koning die het christendom op de Faroer eilanden bracht. De bewoners van de eilanden vieren elk jaar op 29 juli een herdenkingsfeest met de naam Ólavsøka. Vele bewoners van de eilanden gaan dan in nationale klederdracht naar Thorshavn. Daar worden wedstrijden georganiseerd zoals bootraces en voetbal. En treden groepen op met volksdansen en muziek.

De laatste twee postzegels verschenen op 9 november 1995 en hadden afbeeldingen van de katholieke kerk van de heilige Maria. De kerk staat in Thorshavn in het enige park dat de Faroer kent. In 1931 werd op initiatief van twee priesters, Thomas King uit Schotland en E.G. Boekenoogen uit Nederland, een nieuwe kerk ingericht, eerst in een woning waarin Franciscaner zusters woonden die net op de eilanden waren gearriveerd. Daarna werd begonnen met de bouw van een nieuwe kerk die op 1 juni 1933 werd ingewijd. Op de tweede zegel is een deel van het grote gebrandschilderde raam met een Christusfiguur te zien achter het eenvoudige altaar.

Naast de postzegels in velletjes van 20 stuks werd ook een postzegelboekje verkrijgbaar gesteld waarin de twee postzegels, van ieder vijf stuks, zijn opgenomen. De katholieke kerk was zeer lang afwezig geweest op de eilanden. In 1931 woonden er ongeveer 70 mensen van zo’n 15 nationaliteiten die katholiek waren. Zij waren de eerste parochianen. Een katholieke school, de Sint Franciscus school, werd toen gelijktijdig in gebruik genomen. Een stukje Nederlands initiatief dat op de Faroer archipel is te vinden.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Faroer • Europa CEPT • Kerken • Religie • Schilderkunst • Voetbal • Vogels

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(3 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...