Twee schrijvers zijn afgebeeld op de postzegel van 20c. Schrijvers die ik niet kende. Daarom ben ik de achtergrond gaan onderzoeken van het waarom ‘beroemd’. Charles Plisnier was advocaat, schrijver en dichter. Hij was de eerste buitenlander die in 1908 de Prix Concourt kreeg en was lid van de Koninklijke Belgische Academie voor de Franse taal en letterkunde.

Albrecht Rodenbach was in 1856 geboren in Roeselare. Hij was dichter, toneelschrijver en schrijver van liederen in de Vlaamse taal, zoals ‘Nu het lied der Vlaamse zonen’. Hij richtte met zijn Leuvense studiegenoten ‘Het Algemeen Vlaams Studentenverbond’ op. Op 24-jarige leeftijd stierf hij aan tuberculose.

Twee personen uit het onderwijs. Emiel Vliebergh was jurist en econoom. Hij werd hoogleraar aan de Universiteit van Leuven en doseerde in de Nederlandse taal. Hij werkte als juridisch adviseur voor de Belgische Boerenbond en werd in 1917 voorzitter daarvan. Hij was een van de voorvechters van de vernederlandsing van het onderwijs in Vlaanderen.

Maurice Wilmotte was taalkundige, publicist en hoogleraar aan de Universiteit van Luik. Hij was eveneens lid van de Koninklijke Belgische Academie voor de Franse taal en letterkunde. Hij maakte een studie van de Waalse dialecten en publiceerde daarover.

Dan twee personen die te maken hadden met onderwijs en de schrijvende pers. Paul Pastur was advocaat in Charleroi. Na de algemene stakingen van maart 1886 verdedigde hij 27 arbeiders die daaraan hadden deelgenomen bij de Luikse herdenking van de ‘Parijse Commune’. Hij had grote invloed op de invoering van volledig technisch onderwijs in Henegouwen.

Julius Hoste was een Vlaams auteur en in 1888 stichter van het liberale Vlaamsgezinde dagblad ‘Het Laatste Nieuws’ en van het weekblad ‘De Zweep’. Hij werkte als hoofdredacteur onder de schuilnaam Juliua van Thielt. Hij schreef enkele historische stukken voor de Koninklijke Vlaamse Schouwburg te Brussel. Hij was lid van de Vrijmetselarij en het Grootoosten van België.

Een zware term: Volksopvoeding. Daaraan zijn twee personen verbonden op de postzegel van 2F. Lodewijk de Raet had economie en statistiek gestudeerd en schreef daarover enkele verhandelingen. Hij ijverde voor verbeterd algemeen Vlaams onderwijs en uitgebreid technisch onderwijs. Hij was voorstander van nascholing voor volwassenen.

Jules Destrée gaf de stoot tot het oprichten van volkshogescholen in het Waalse gebied. Hij was advocaat, politicus, kunsthistoricus en schrijver. Als minister van Kunsten en Wetenschappen bevorderde hij de inrichting van openbare bibliotheken. Hij nam het initiatief tot de oprichting van de Belgische Academie voor Franse taal- en letterkunde.

Dan twee kunstenaars. Constatin Meunier was beeldhouwer, graficus en kunstschilder. Na een opleiding van bijna acht jaar als kunstschilder legde hij zich toe op de realistische schilderkunst. Met in het begin van zijn loopbaan religieuze thema’s en historische stukken. Toch is hij zich meer gaan bezighouden met beeldhouwen en vervaardigde werken zoals het ‘Monument van de Arbeid’ aan de Van Praetbrug te Laken.

Constant Permeke was een van mijn favorieten op het gebied van de expressionistische schilder- en beeldhouwkunst. Hij overleed op 4 januari 1952, een dag na mijn verjaardag. Hij vervaardigde vele werken die betrekking hadden op het zeeleven, zoals vissers en zeelieden. Na zijn overlijden werd zijn atelier in Oostende een museum waarin vele van zijn schilderstukken zijn te zien. Hij was een van de grootmeesters van de moderne schilderkunst. Permeke werd afgebeeld op een Belgisch bankbiljet van 1.000 frank. Voor mij een beroemdheid.

De laatste postzegel van de reeks was gewijd aan industriëlen. Lieven Gevaert was van jongs af aan geboeid door de fotografie. Met slechts eenvoudige hulpmiddelen deed hij enkele uitvindingen op dat gebied. Zijn kleine werkplaats groeide uit tot een groot industriecomplex, de N.V. Gevaert Photo-producten in Oude God bij Antwerpen. Hij was oprichter van het ‘Vlaams Economisch Verbond’. Inderdaad een beroemd persoon en onder andere bekend van de fotorolletjes.

Edouard Empain was een Belgische ingenieur, bankier en ondernemer. Hij was de bouwer van de eerste metrolijnen in Parijs en ontwierp de stadswijk Heliopolis in Caïro. Openbaar vervoer (of het gebrek daaraan) was zijn passie. Zo legde hij de tramlijn aan tussen Luik en Jemeppe-sur-Meuse. Door het grote succes werd ook een tramlijn aangelegd te Gent. Hij gaf ook de aanzet tot de huidige kusttramlijn tussen De Panne en Knokke. Een tramlijn die ik tijdens een vakantie aan zee (Nieuwpoort Bad) enkele keren heb gebruikt maar toen wist ik niet wie de bouwer daarvan was.

Door even te duiken in de achtergronden van personen die op postzegels zijn afgebeeld kan men heel veel leren over de historie van een land of gebied, een kunstrichting, geloof, industriële ontwikkeling en toekomst. Zoekt u ook wel eens uit waarom een bepaalde persoon ‘beroemd’ of ‘bekend’ is terwijl u de naam van deze persoon nog nooit eerder heeft gezien of gehoord?

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • België • Onderwijs

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(4 stemmen, gemiddeld: 4,25 uit 5)

Laden...