Het grasduinen in een voorraadje gestempelde oudere postzegels van België is meestal spannend. Want er zijn vele zogenoemde variëteiten te ontdekken. Komt een afwijking voor in de afdruk van de postzegel zelf, dan wordt dat een ‘plaatfout’ genoemd, ook al zijn het soms postzegels die helemaal niet met drukplaten maar met drukcilinders zijn geproduceerd. Maar hoe noemen we afwijkingen die in opdrukken voorkomen?
Ik heb me even beperkt tot de uitgifte van de drie postzegels die zijn verschenen op 5 maart 1921. Opdrukken van 20 centimes op de waarde van 5c. groen en de waarde van 15c. bruin. Op zoek naar de variëteit: ‘Punt onder linker “c” lager’. Zo staat het in de catalogus. Is daarvan in mijn stokboek iets te vinden? Aan de slag met een loep. Zo vond ik al snel een zegel met een klein rood vlekje boven het cijfer 0 van 20c. links. Een variëteit of niet? Ik beschouw het maar als een toevalligheid.
Verder gezocht en een zegel viel me op door de dicht gelopen letter ‘c’. Ook maar bij de toevalligheden gestoken.
Na ongeveer 15 zegels kwam ik eindelijk een exemplaar tegen waarbij de rode punt onder de letter ‘c’ inderdaad lager stond dan bij de andere zegels. Mooi! Gelijk apart gestoken. Dat geeft de burger moed wordt wel eens gezegd.
En toen ging het vlotter. Na bijna 40 zegels had ik er drie te pakken. Reden om voortaan toch maar beter naar deze zegels te kijken en te onderzoeken of variëteiten voorkomen.
Ik kwam ook nog een kopstaande opdruk tegen op internet. Een vervalsing of een echt exemplaar? Daar ben ik nog niet achter gekomen. Staat genoteerd in de catalogus met de opmerking, dat alleen exemplaren met een stempelafdruk van PERUWELZ bekend zijn van 16 juni en 17 juni 1921 op de bruine zegel van 20 centimes op 15 centimes. De bovenstaande zegel met kopstaande opdruk heeft een niet herkenbare stempelafdruk.
Bij de postzegel van 20 centimes op 10 centimes vond ik geen variëteiten. Maar er bestaat wel een opdruk waarbij de punt onder de rechter c van de opdruk ontbreekt, aldus de catalogus. Wat ik ook aantrof was een zegel waarbij het opdrukkruis is gespleten. Een toevalligheid dus.
En nog een zegel waarbij de linker onderpoot van het kruis was beschadigd.
Dan de postzegel van 20 centimes op 15 centimes met dezelfde opdrukvorm als die op de 5 centimes. Hier moet ook de variëteit ‘punt onder linker c lager’ voorkomen.
En inderdaad, ik vond tussen een dertigtal zegels vier exemplaren met de lager aangebrachte punt. Toch wel spannend zo’n zoektocht tussen je dubbele gestempelde postzegels van België. Gaat u ook wel eens op zoek naar variëteiten?
Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • België
Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?
Kijk dan bij Collect Club.
(4 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)
Laden...
Reacties (3) Schrijf een reactie
Cees, over variëteiten gesproken. Moet je eens gaan grasduinen in de inflatiezegels van Duitsland uit 1923. Of de ‘Bauten’ serie uit 1946. Daar blijf je mee bezig en dat is nu net ook de nekslag. Er komt geen einde aan. Eigenlijk zou je je moeten beperken tot een specialistisch gebied, lijkt me heerlijk als je dat kunt.
Tja Jos, die inflatiezegels ben ik ook wel eens aan begonnen maar snel weer opgehouden. Te veel verschillende waarden om te onderzoeken. Met deze serie van drie stuks was het best en is het nog steeds te doen, want ik heb er intussen weer een paar bij gevonden.
Inderdaad bijzonder prettig om in een hoop dubbels wat variëteiten te kunnen ontdekken. Maar ik ben het ook eens met wat Jos opmerkt over bv de Duitse “Bauten”-serie van kort na de oorlog. Verzamelaars die uitsluitend die serie verzamelen, hebben daarmee hun hele leven lang de filatelistische handen méér dan vol.
Dan toch maar liever die opdrukken op de reeks die in België werd uitgegeven voor de Olympische Spelen van Antwerpen in 1920. Er bestaat (bestond) een gespecialiseerde catalogus België, de “Balasse”. Eéntalig Franstalig, en in mijn editie (1940, 544 blz) vind ik voor alle 3 Olympiadezegels een kopstaande opdruk. Verder vermeldt Balasse nog “curiosités de surcharge” (rode lijnen in de marge, misplaatste of schuine opdruk, etc.), waarvan enkele met quotering. De “Balasse” is voor de specialist een goede aanvulling bij de OBP, en antiquarisch nog wel te vinden. Het boek bevat nogal wat afbeeldingen, maar enige kennis van het Frans helpt uiteraard om het ééntalig Franstalige werk ten volle te kunnen benutten.
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)