De Vale of Rheidol Railway is een toeristisch smalspoorwegtraject van bijna 19 kilometer lengte en is gelegen in Zuid-Wales, om preciezer te zijn in het graafschap Ceredigion. Het was aanvankelijk bedoeld als uitsluitend goederenvervoer, doch later werd ook het personenvervoer toegestaan op dit traject. De bouwer was ingenieur James Szlumper. Tijdens het traject worden de volgende stationnetjes aangedaan: Aberystwyth, Llanbadarn, Glanrafon, Capel Bangor, Nantyronen, Aberffrwd, Rheidoll Fals, Rhiwfron en als eindstation Devil’s Bridge. Lood en hout waren de belangrijkste goederen die vervoerd werden vanaf augustus 1902 en vanaf eind december 1902 kwam het toerisme op gang en werd het personenvervoer de belangrijkste bron van inkomsten. Het gehele traject alsmede het aanwezige materieel werd eigendom van de Phyllis Rampton Narrow Gauge Railway Trust.
Gerelateerde artikelen
Aberystwyth was vroeger een havenplaats die voornamelijk werd gebruikt om het erts te verschepen dat gedolven werd in de lokale loodmijnen. Die plaats was ook het begin van de oude Cambrian Line naar Shrewsbury. Het traject lag vlak naast Cardigan Bay. De centrale en noordelijke gebieden van deze baai vormden een interessant onderwerp voor de legendarische “Cantre’r Gwaelod” waarover verschillende mythen de ronde gingen. In de Nationale Bibliotheek van Wales in Aberystwyth bevindt zich een manuscript dat geheel in het Welsh is geschreven en heeft als titel “Black Book of Carmarthen”. De naam van het boek verwijst naar de kleur van het omslag en naar de plaats waar het manuscript zou zijn ontstaan: de Priorij van Johannes de Evangelist in Carmarthen. Naar nu wordt aangenomen is het manuscript het werk van een enkele schrijver, die rond 1250 leefde en er in diverse perioden van zijn leven aan zou hebben gewerkt. Het manuscript bevat werken in verschillende genres: zowel Bijbelse als wereldlijke thema’s werden behandeld, doch het meest opvallend zijn de vermeldingen van legendarische figuren als Arthur en Merlijn.
Cardigan Bay is de grootste inham van de Ierse Zee aan de westelijke kust van Wales. Het heeft een groot aantal stranden en heeft een unieke flora en fauna: zo zijn er o.a. grijze zeehonden, bruinvissen en tuimelaars te zien. Het stadje Cardigan was in de 19e eeuw een prominente haven (vele malen groter dan die van Cardiff) en lag aan de monding van de rivier Teifi. In 1913 werd het traject overgenomen door de Cambrian Railways dat al diverse trajecten had in de zelfde regio. In 1922 werden die trajecten op hun beurt weer opgenomen in het Great Western Railway (GWR) als gevolg van de vernieuwde Spoorwegwet uit 1921. Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog werd er niet meer gereden op het traject, maar werd dat wel goed onderhouden. De heropening van de lijn vond plaats in juni 1946. Het traject werd inmiddels een onderdeel van de westelijke regio van British Railways. Dit was in kort bestek de geschiedenis van het historische lijntje, dat in de loop der jaren verschillende eigenaren heeft gekend. Op het ogenblik is het gehele traject geopend met de feestdagen en tijdens de zomervakanties en wordt gerund door vele enthousiaste vrijwilligers. Vanaf het eindpunt, Devil’s Bridge, is het slechts vier minuten lopen naar de gelijknamige watervallen. Nog meer bijzonderheden treft u aan op de website van Vale of Rheidol Railway. En als u een ritje wilt meemaken vanuit de luie stoel thuis, dan zijn er diverse filmpjes te vinden op internet (YouTube).
Hieronder een overzicht van de verschillende mooie treinbriefzegels en enveloppen.
Zoals u ziet moet er naast de frankering met de mooie treinbriefzegels ook gebruik worden gemaakt van gewone frankeerzegels. Immers, de Britse PTT heeft een bezorgplicht en daar dient ook voor te worden betaald.
In de volgende aflevering maakt u kennis met de Ravenglass & Eskdale Railway.
Reacties (1)
Mooi artikel, bedankt
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)