Wel, het is ook mogelijk in de beeldende kunst in één en dezelfde afbeelding een detail een geheel andere betekenis te geven. Er is dan sprake van ’beeldspeling’. Ping-pong Design heeft dit begrip toegepast in het velletje ‘Mooi NL-Woudrichem’. De huid van de zalm komt op de losse, geïsoleerde postzegel over als een woest bewegende watergolf van de Waal. Op ‘Mooi NL-Vlieland’ is door het ontwerperscollectief zelfs tweemaal ‘beeldspeling’ toegepast: de kop van de zeehond komt overeen met een duintop en de rug van het dier doet denken aan een duinhelling waar beide fietsers zich bevinden. Stuk voor stuk artistieke toppunten van ongekende vindingrijkheid en creativiteit!

Op de landtong waar Maas en Waal samenkomen, ligt de vestingstad Woudrichem (links verbeeld door het kanon op de kademuur). Waarschijnlijk al vanaf de 9e eeuw speelt de riviervisserij op zalm er een belangrijke rol. In de 14e eeuw neemt de betekenis van de marktplaats Woudrichem toe (de vis wordt rechts zelfs persoonlijk uit de wijde omgeving aangedragen) door de verlening van het visrecht (door Dirk Loef van Horne) aan alle ingezetenen en nakomelingen (gewone volk) van de stad. Links van de Gevangenpoort wordt dit recht verbeeld door een hengelende visser, gestoken in een geel regenpak met zuidwester. Hij is de laatste visser in de stad, die de conditie van de zalm in de gaten houdt. De riviervisserij is sterk afgenomen. De herinnering er aan wordt levend gehouden tijdens het jaarlijkse kampioenschap visbakken (geheel links verbeeld door een opgetogen persoon met gele klompen, zittend op een meerpaal).

Links van de middelste postzegel vaart de sociaal bewogen oud-burgemeester Peer Verhagen (“de roverhoofdman”, burgervader van 1903 tot 1925) in de Oude Vissershaven. Hij kwam op voor de rechten van de arme Woerkumse vissers in zijn gemeente. Bij de opening van de Andelse Sluis door koningin Wilhelmina organiseerde hij een stil protest tegen de inkrimping van het viswater. In een klein bootje voer hij naar het schip waar de koningin zich op bevond. Ook voor de rechtbank nam Verhagen het meermalen op voor zijn behoeftige bevolking.

De rivierdijk met een gemetselde kademuur beschermt de lommerrijke vesting Woudrichem, waarboven (op de postzegel) de stompe Martinustoren en Gevangenpoort zich fier verheffen. Beide markante gebouwen staan sterk vergroot op het velletje. Links van  de Gevangenpoort staan een veelvoorkomend karakteristiek Woudrichems huis en het ‘getrapgevelde’ huis van Jacoba van Beieren (1401 – 1433), die geheel rechts op het velletje naar huis fietst. Tussen de fietsende dame en de Martinustoren bevinden zich de korenmolen ‘Nooit Gedagt’ met daarop Jan Claessen (trompetter in het leger van stadhouder Willem II), de neo-classicistische Waterstaatskerk (gewijd aan de heilige Nepomucenus) met op het dak een achtkantige toren en het vroegere raadhuis met trapgevel. Geheel rechts zit een toeristisch echtpaar met een hond (op een bank op de dijk) te genieten van het rivierenlandschap. Op de rivieroever nabij het water zoekt een tweetal vakantiegangers (geheel rechts) verkoeling bij het water. De acrobatisch ingestelde kat (boven beide recreanten) heeft in het geheel geen weet van het muisje (rechtsonder).

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Nederland

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(Breng als eerste je stem uit.)

Loading...