België loopt al enkele jaren ver vooruit op Nederland wat betreft het postaal in beeld brengen van het cultureel erfgoed dat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO staat. TNT Post heeft op dat punt nog niets gepresteerd, ondanks aandringen van verschillende zijden om nu eindelijk iets te doen aan het verbeelden van bij voorbeeld de Molens van Kinderdijk, de Stellingen van Amsterdam, Schokland, of de Beemster. Lees verder >> 

Meer dan zestig jaar geleden klopte Willy Vandersteen aan de deur van de directeur van het dagblad De Nieuwe Standaard om de ruwe schetsen van het verhaal Rikki en Wiske in Chocowakije te tonen. Vandersteen wou twee stripstroken tekenen die als dagelijks vervolgverhaal in de krant zouden verschijnen. Het plan lukte en de abonnees stroomden toe. Lees verder >> 

Bij veel gezinnen staat de skivakantie weer voor de deur. En al zal je er in Frankrijk, Zwitserland of Oostenrijk geen één tegenkomen, bij sneeuw moet ik vaak denken aan pinguïns. Eigenlijk een rare gedachte want pinguïns komen niet alleen op de Zuidpool voor. Ze leven ook in Zuid-Afrika, Zuid-Amerika, Australië, Nieuw Zeeland en zelfs op de Galápagoseilanden. De eilandengroep in de Stille Oceaan ter hoogte van de evenaar, waar schildpad Harriet vandaan kwam. Harriet konden we overigens afgelopen week weer regelmatig op televisie bewonderen, in verband met het Darwin-jaar. Lees verder >> 

België belicht Duits deel van het land. Lees verder >> 

België voerde op 1 oktober 2007 een nieuw frankeersysteem in voor binnenlandse post. De waarden in euro’s werden vervangen door cijfers in een cirkeltje. Concreet betekent dat de waarden als volgt worden aangeduid: een 1 (€ 0,52) voor een zending van 0-50 gram; een 2 (€ 1,04) voor een zending van 0-100 gram; een 3 (€ 1,56), voor 100-350 gram, 5 (€ 2,60) en een 7 (€ 3,64), 1 kg-2 kg. De structuur is daardoor doorzichtiger geworden en een voordeel is ook, aldus De Post, dat zegels onverkort geldig blijven na een tariefswijziging. Lees verder >> 

Wereldwijd postzegelnieuws gespot:

• Chinese maanjaar van de Os
• Louis Braïlle en Darwin
• 125e geboortedag van Theodoor Heuss
• Belgische eurozegels
• Aviation history

Lees verder >> 

Wereldwijd postzegelnieuws gespot:

• De twaalf gezichten van Marianne
• Historische gebouwen op de Liechtensteinse reeks
• Oude en nieuwe foto's op Belgische briefkaarten
• Mini's

Lees verder >> 

Wereldwijd postzegelnieuws gespot:

• Herdenking einde 1e Wereld Oorlog
• Muziek in B-groot centraal op This is Belgium 2008
• Mini-spotjes Lees verder >>

 

Een postzegel is in de eerste plaats een middel om een poststuk te frankeren om dit poststuk door de postdienst te laten vervoeren en bezorgen. Maar vele postadministraties, zo niet alle, beschouwen de postzegel zeker als een verzamelobject. Niet voor henzelf natuurlijk, maar voor de postzegelverzamelaar. Om de postzegel als verzamelobject nog aantrekkelijker te maken werd de zegel voorzien van een mooie brede rand, een soort schilderijlijstje, waarop alle mogelijke informatie op gedrukt kon worden. Ik heb eens gekeken wat zoal vóór de Tweede Wereldoorlog in West Europa op dit gebied is uitgegeven, dus tot en met 1939.   Lees verder >> 

België kan het maar moeilijk hebben. Als je drie talen als officiële talen erkent, wat moet er dan met de postzegels? De officiële talen zijn Frans, Nederlands en Duits. Deze talen worden uiteraard niet over het gehele land gesproken. Er zijn speciale taalwetten gemaakt die de taalgrenzen bepalen. België wordt in twee delen gesplitst door de taalgrens die globaal oost-west loopt. Ten noorden van die grens ligt het gebied waar Naderlands de officiële voertaal is, niet alleen als spreektaal op straat, maar bijvoorbeeld ook in het onderwijs, de rechterlijke macht en de gemeentelijke diensten. Ten zuiden van de grens wordt Frans gesproken, en ook hier geldt deze taal als formele taal voor het onderwijs, enzovoorts. Brussel is hierop weer een uitzondering, omdat heier de Nederlandse en de Franse taal dezelfde rechten hebben. En om het nog iets gecompliceerder te maken bevindt zich in oost België een gebied dat Duitstalig is. Lees verder >> 

André Buzin werd in 1946 in Dinant geboren en bracht zijn jeugd door in de rotsachtige en beboste Maasvallei. Tijdens zijn lange boswandelingen werd zijn liefde voor de natuur geboren. Hij volgde een opleiding in plastische en grafische kunsten waarna hij begon te schilderen en te graveren. Hij legde zich toe op de kunst van de "dinanderie" en ontdekte daarbij de fotografie. Hij maakte vele tochten om planten en dieren op de gevoelige plaat te vereeuwigen. Tegen het einde van de jaren '70 breidde hij zijn werk uit tot dat van dierenkunstenaar. Lees verder >>