Soms komt men wel eens enveloppen tegen die er uitzien als een kunstwerkje, volgeplakt met postzegels. Dan denkt men gauw aan een zogenoemde ‘filatelistische frankering’ aangebracht door een verzamelaar naar een collega verzamelaar. Maar als zo’n brief, verzonden in 1951, afkomstig is van een gerenommeerd bedrijf en ook nog eens gericht aan een officiële instantie? Dan ga je toch even nadenken van: wat was hier aan de hand!
De brief met een gewicht van 18 gram was verzonden op 15 november 1951 vanuit Stockholm in Zweden naar Bandung in Indonesië. Aangetekend en per luchtpost
Verzonden door de directie van Telefoononderneming L.M. Ericsson naar de directeur van de Telegraaf en Telefoon Administratie van Indonesië. Totaal gefrankeerd met 3 kronen en 20 öre. Maar waarom van die oude postzegels en daarnaast een van de meest recente zegels van toen geplakt?
Ik begin links boven. De 5 öre oranje met afbeelding van Koning Gustav V werd uitgegeven op 1 april 1948. Daarnaast de 10 öre, ook uitgegeven op 1 april 1948 en de 15 öre van 25 april 1950. Deze laatste zegel is gedrukt van de tweede drukplaat, heel goed te herkennen aan het afwijkende type 1 in de waarde aanduiding. Vergelijk maar met het cijfer 1 van de 10 öre ernaast.
Daarnaast de 30 öre, uitgegeven op 8 april 1940 en de 45 öre van 26 juni 1940. Door de tand des tijds gaan verkleuringen optreden. Dit komt vooral door het houthoudende papier van de envelop waardoor zuurvorming optreedt, een euvel bij veel oudere enveloppen.
Helemaal rechtsboven op de envelop is een postzegel geplakt in de waarde van 1 kroon en 10 öre. Deze zegel werd uitgegeven op 1 april 1948, op dezelfde datum als de twee zegels van 5 en 10 öre met afbeelding van koning Gustav V.
Dan in het midden drie zegels met afbeelding van koning Gustav VI Adolf. De zegel van 20 öre werd uitgebracht op 6 juni 1951 evenals de zegels van 25 öre en 30 öre. Dus op het moment van frankering van de brief nieuw. Op dezelfde datum waren nog meer zegels in de serie uitgekomen in de waarden van 10 en 15 öre.
In het type met de drie kroontjes zoals de waarde van 1,10 kronen waren op 1 april 1948 nog twee zegels uitgekomen, een van 1,40 kronen en een van 1,75 kronen. Dus om tot 3,20 kronen te komen, het tarief en recht voor de frankering van de brief, had Ericsson ook deze twee zegels kunnen plakken met daarbij een zegel van 5 öre.
Verder een postzegel uit 1949. Ter gelegenheid van het Gymnastiek Festival en het daaraan verbonden Congres die in juli en augustus 1949 werden gehouden, werd op 27 juli 1949 een postzegel uitgegeven. Ook deze postzegel werd op de envelop geplakt. Had mooi als bijplakzegel kunnen dienen bij de twee zegels met de drie kroontjes.
En als laatste een postzegel die was verschenen op 30 augustus 1951 gewijd aan Christopher Polhem. De afbeelding op de postzegel is vervaardigd naar een schilderij van Johan Henrik Scheffel. Polhem was opgeleid als werktuigbouwkundige aan de Universiteit van Upasala en had ook gestudeerd aan de Universiteit van Harderwijk. Hij heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de economische en industriële ontwikkeling van Zweden. Vooral op het gebied van de mijnbouw. Hij was geboren op 18 december 1661 en is overleden op 30 augustus 1751. Maar een verklaring voor het plakken van zoveel zegels die zijn verschenen in de jaren 1940 tot en met 1951 is me een raadsel. Want met drie zegels had het ook gekund. Of was het een grote schoonmaak van het voorraadboek frankeerzegels van het bedrijf van Ericsson? Wat zou u doen met een dergelijke envelop?
Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Indonesië • Zweden
Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?
Kijk dan bij Collect Club.
(4 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)
Laden...
Reacties (4) Schrijf een reactie
De nette manier waarop de zegels op de enveloppe zijn aangebracht, wijst op het werk van een filatelist. Ook de mooie, zuivere stempels zijn ongetwijfeld op varag aWellicht kenden beide heren elkaar, en verzamelden ze allebei postzegels. Ook het feit dat de enveloppe bewaard is gebleven, wijst daarop.
Vorige commentaar ontvlood mijn computer nog voor ik klaar was … ☺
De nette manier waarop de zegels op de enveloppe zijn aangebracht, wijst op het werk van een filatelist. Ook de mooie, zuivere stempels zijn ongetwijfeld op vraag van de verzender zo aangebracht. Wellicht kenden beide heren elkaar, en verzamelden ze allebei postzegels. Ook het feit dat de enveloppe bewaard is gebleven, wijst daarop.
Hallo,
Heel verrast lees ik hier het verhaal van een brief van LM Ericsson aan mijn vader. Ik ben ergbenieuwd naar de geschiedenis van deze brief. Ik stel het erg op prijs als u daarover iets meer kunt vertellen. Uw response stel ik ten zeerste op prijs.
De envelop heb ik meer dan vier jaar geleden, direct na publicatie op de Blog, gegeven aan een postzegelverzamelaar in Arnhem die de zegels van Zweden verzamelde ‘op brief’. De verzamelaar is helaas twee jaar geleden overleden aan corona. Wat daarna met de envelop is gebeurd is mij niet bekend.
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)