Op 4 februari 1991 verscheen een serie van vier postzegels met de moeilijke naam: Anthropochora. Wat werd hiermee bedoeld? Op de eerste postzegel is een plant afgebeeld, de smalle weegbree. Deze kwam oorspronkelijk niet voor op de eilanden van de Faroer, maar is door de mens bij toeval meegenomen, wellicht als zaad, en is daarna ontkiemt. Op de tweede zegel de langbladige zuring, ook zo’n per ongeluk ingevoerde plant.

Dan twee diersoorten. Op de derde zegel van de serie is een distelloopkever afgebeeld. Ook niet inheems op de eilanden van de Faroer maar door de mens meegenomen. En dan de gewone regenworm. Meegenomen met schepen in de lading, wellicht strooisel of iets dergelijks en terechtgekomen in akkers door boeren aangelegd. Ontwerper van de postzegels was Bárdur Jákupsson.

De Europazegels van 1991 stonden in het teken van de Europese ruimtevaart. Een thema waarmee de Faroer eilanden heel weinig of niets mee van doen hadden. Toch heeft ontwerper Bárdur Jákupsson getracht om een beeld te creëren dat acceptabel was. Zoals de weerkaart en de aardbol op de postzegel van 370 øre, aangevuld met een satelliet. Op de tweede zegel een Vikingschip met zeelieden die naar de hemel kijken om hun koers via de sterrenbeelden te bepalen. Als sterrenbeelden zijn de Grote Beer en de Kleine Beer getekend met de Poolster.

Op dezelfde datum werden twee postzegels uitgegeven gewijd aan de stad Thorshavn wegens het 125-jarige bestaan van die stad. Op de eerste zegel is het stadhuis van Thorshavn afgebeeld. Het gebouw werd opgetrokken in 1894 met basaltstenen die plaatselijk werd gedolven. Tot 1955 diende het gebouw als school waarna het in de jaren ’70 werd gerestaureerd en ingericht ten behoeve van kantoren.

Ontwerper Bádur Jákupsson gebruikte de tweede postzegel om een stadsgezicht weer te geven van Thorshavn. In het midden de kathedraal uit 1788 en op de voorgrond de haven. Opvallend geel zijn de huizen op de kade van P/F Poul Hansen heilsøla, sinds 1927 de belangrijkste groothandel op de Faroer eilanden.

Enkele Scandinavische landen gaven in 1991 een of meer postzegels uit gewijd aan de bevordering van het toerisme. Ontwerper Ingi Joensen beeldde dat uit met Saksun op de postzegel van 370 øre en Vestmannabjørgini op de tweede zegel. Saksun is een dorp behorende tot de gemeente Sunda kommuna. Het dorp ligt op het eiland Streymoy en heeft slechts een dertigtal inwoners. De huizen zijn met grasplaggen bedekt. Bij laag water kan men de lagune (Pollurin) te voet oversteken. Net buiten het dorpje staat een kleine kerk. Deze kerk stond oorspronkelijk in Tjørnuvík maar is in 1858 afgebroken, over de bergen getransporteerd en in Saksun weer opgebouwd.

Een van de grote toeristische trekpleisters zijn de kliffen ten westen van het dorp Vestmanna gelegen aan de westkust van het eiland Streymoy. Deze kliffen, met de naam Vestmannabjørgini, kunnen het beste worden gezien vanuit een boot. Boottrips worden verzorgd door rederijtjes in het dorp Vestmanna. De kliffen bestaan uit hoge rotsen en diepe grotten. De grotten zijn door de golfslag ontstaan. Op de kliffen nestelen duizenden zeevogels zoals zeekoeten, papegaaiduikers, alken en aalscholvers. De hoogste berg op dit deel van het eiland heeft de naam Tosskorarhorn, is 644 meter hoog en kan worden beklommen onder leiding van een gids. Het is de hoogste berg van de Faroer archipel.

Twee postzegel met afbeeldingen van zeevogels in een postzegelboekje werden gelijk met de vorige twee zegels uitgegeven op 9 juni 1991. Op de eerste zegel is de noordse stern afgebeeld. Het is een trekvogel die broedt op het noordelijke halfrond en overwintert op het zuidelijke halfrond. Op de andere zegel zijn drieteenmeeuwen afgebeeld. Het is vooral een oceaanmeeuw en komt aan land om te broeden in nesten die tegen de kliffen aangebouwd zijn op uitstekende punten. De twee postzegels zijn uitsluitend in boekjes uitgegeven.

Een serie van vier stuks postzegels met afbeeldingen van schilderijen van  Sámal Joensen-Mikines verscheen op 7 oktober 1991. Hij is geboren in 1906 en overleed in 1979. Het schilderij laat een likskari zien, een begrafenis processie, dat hij vervaardigde in 1951. Hij werd geboren op het eiland Mykines en leerde schilderen van de Zweedse kunstenaar William Gislander. Het schilderij bevindt zich in particulier bezit.

Het tweede schilderij stelt Het Afscheid, Fráferdin, voor dat hij schilderde in 1955. Het schilderij hangt in het Nationaal Museum ‘Listasavn’ in Thorshavn. Het is een groot schilderij van 150 bij 100 centimeter.

Het derde schilderij is uit 1957 en is in particulier bezit. Het stelt Handanágardur voor in het dorp Mykines. Er wonen slechts een tiental mensen. In 1940 bedroeg het aantal inwoners 170. Het jaar 2012 was een dieptepunt voor dit dorp met slechts 11 inwoners.

Het laatste schilderij van Sámal Joensen-Mikines heet Vetrarmorgun ofwel Wintermorgen. Het werd door hem vervaardigd in 1958 en hangt in het Nationaal Museum ‘Listasavn’ in Thorshavn. Sámal Joensen-Mikines was de eerste erkende kunstschilder afkomstig van de Faroer eilanden en een van de belangrijkste artiesten van dat land. Zijn schilderijen komen in diverse musea voor maar ook in bankgebouwen en het Parlementsgebouw in Thorshavn. Het eerste schilderij van zijn hand dat werd afgebeeld op een postzegel is te zien op de uitgifte van 1975, de waarde van 500 øre. Later zouden nog meer postzegels verschijnen met zijn werken erop.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Faroer • Schilderkunst • Toerisme • Vogels

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(2 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...