De domkerk of kathedraal van Thorshavn is de op één na oudste kerk op de Faroer eilanden. De kerk staat in het oudste deel van Thorshavn, Tinganes genoemd wat Parlementspunt betekent en ligt op een schiereiland. In het jaar 825 vond hier voor het eerst een bijeenkomst plaats van de kolonisten, de Vikings uit Noorwegen om een bestuur te vormen. Het is een van de oudste ontmoetingsplaatsen van een parlement ter wereld. Het hoofdgebouw van de regering van de Faroer is hier ook te vinden. De kerk werd gebouwd in 1788, ingewijd in 1789 en behoort thans tot de Evangelisch-Lutherse nationale kerk. Het aantal mensen dat in Thorshavn woonde bedroeg toen 600. In 1865 was dat aantal gegroeid tot 900 inwoners.

In 1865 werd de kerk voor een groot deel herbouwd, maar dat veranderde weinig aan het uiterlijk van het gebouw. In 1935 werd het koor vier meter verlengd en er werd een nieuwe sacristie gebouwd. In het middenschip staan 44 kerkbanken opgesteld en in de galerij nog eens 14. In 1647 is een altaarstuk aan de noordelijke muur van het middenschip bevestigd, te zien op de postzegel van 500 øre. Het was geschonken door de koopman Hans Sevrensen. Het schilderij in het altaarstuk, het Laatste Avondmaal, werd vervaardigd door Peter Candid. De klok is in 1708 in de kerk gehangen en was afkomstig uit het schip ‘Noorse Leeuw’ dat op oudejaarsavond in 1707 bij Lambavik was vergaan aan de oostkust van het eiland Eysturoy. Het opschrift op de klok luidt:  het Deense Oost-Indische Compagnys schip Nordische Löwe.

Op 10 april 1989 verschenen twee Europazegels met het thema kinderspeelgoed. De ontwerpen werden vervaardigd door Bárdur Jákupsson en stellen een houten speelgoedbootje en een houten paardje voor.

Tegelijkertijd met de Europazegels werden twee postzegels uitgegeven met een man en een vrouw in de nationale klederdracht. De twee zegels laten klederdrachten zien die bij bepaalde feestelijkheden behoren. De kleding van de vrouw wordt stakkur genoemd en van de man sjóstúka. De man draagt een hoed met de benaming stavnhetta. De kleding van de vrouw wordt vooral gedragen tijdens bruiloften en wordt generaties lang doorgegeven. De jas van de man heeft vaak glazen knopen behalve de twee bovenste die van zilver zijn vervaardigd. De schoenen hebben zilveren gespen. De hoed behoort tot de kleding van de welgestelde boeren en andere personen met een hogere functie. De klederdracht van de vrouw komt vaker voor dan die van de man.

Een serie van vier postzegels kwam uit op 5 juni 1989 ter gelegenheid van de Derde Eilanden Spelen. Zij werden gehouden van 5 tot en met 13 juli 1989. De eerste Spelen vonden in 1985 plaats op het eiland Man. De tweede Spelen in 1987 op het eiland Guernsey. Het was de eerste keer dat de Faroer zo’n groot sportief evenement zou organiseren, waaraan 15 ‘eilanden’ deelnamen. Men verwachtte 800 tot 1.200 deelnemers en belangstellenden en een hotel om zoveel gasten onder te brengen bestond niet. Daarom werden daarvoor enkele scholen en sporthallen ingericht.

Het bleef niet beperkt tot Thorshavn, want de spelen vonden plaats in diverse andere plaatsen en dorpen. Zoals Toftir waar de atleten waren ondergebracht en wedstrijden zouden houden. Daar was een atletiekstadion gebouwd. In totaal werden 11 sporten beoefend. Boogschieten, atletiek, badminton, wielrennen, voetbal, turnen, judo, schieten, tafeltennis, zwemmen en volleybal. Roeien stond niet op het programma maar werd wel op een postzegel afgebeeld.

Het openingswoord vond plaats in het stadion van Thorshavn en werd verricht door de voorzitter van het organisatiecomité, Niels Nattestad. Daarna kreeg de Eerste Minister, Jógvan Sundstein het woord en verrichtte de officiële opening. Na de opening werd door allen een lied gezongen met de titel ‘The more we are together’ in zes verschillende talen terwijl men elkaars handen vasthield.

De sluitingsceremonie vond simultaan plaats op vier plaatsen waaronder Klaksvík waar de volgende spelen werden toegekend aan Åland in het jaar 1991, Toftir, Tvoroyri en Thorshavn. Daarna werd de vlag van de IGA Games gestreken en overhandigd aan de vertegenwoordiger van Åland, Dick Ekstrom. Ontwerper van de serie postzegels was Olivur vid Neyst.

De vogelrotsen op het eiland Suderoy zijn afgebeeld op de serie postzegels die verscheen op 2 oktober 1989. Ontwerper was Ragnar Axselsson die niet eerder postzegels voor de Faroer had ontworpen. Maar de gravures kwamen weer van de hand van Czesław Słania. Suderoy is het meest zuidelijke eiland van de Faroer en het vierde in grootte na Streymoy, Eysturoy en Vágar.

De rotsen aan de kusten van Suderoy en de Sandoyabanki zijn de belangrijkste broedplaatsen voor zeevogels. Zoals de gewone zeekoeten en de alken. Op de postzegel van 320 øre is een uitzicht op de rotsformatie Eggjarnar afgebeeld met in de verte Beinisvørd. De postzegel van 350 øre toont de rots met de naam Nes bij Hvalba. Ook de rots op de postzegel van 500 øre is herkenbaar aan de typische vorm, de Beinisvørd met een hoogte van 470 meter aan de westkust tussen de dorpen Lopra en Sumba. De rots op de zegel van 600 øre is goed herkenbaar als Ásmundarstakkur ten westen van Sandvík.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Faroer • Europa CEPT • Fietsen en wielrennen • Kerken • Klederdracht • Voetbal • Vogels

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(2 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...