In de jaren ’60 en ’70 van de vorige eeuw werd de filatelistische markt overspoeld met aanbiedingen van ‘misdrukken’ van postzegels van Indonesië. Als verzamelaar van Indonesische postzegels heb ik indertijd één serie met deze ‘misdrukken’ onder de loep genomen en de folders van de handelaren die deze aanboden, doorgelopen.
Een aantal van de betreffende ‘misdrukken’ van die ene serie, bestaande uit vier postzegels met afbeeldingen van zeeschelpen, uitgegeven op 20 december 1969, heb ik toen aangeschaft.
Van de waarde van 5 + 0,50 Rupiah vond ik drie ‘misdrukken’.
De waarde van 7,50 + 0,50 Rupiah trof ik vier maal als ‘misdruk’ aan, waarbij, erg opvallend, een verticaal paartje met twee verschillende ‘misdrukken’! Het is me een raadsel hoe een dergelijke ‘misdruk’ kon ontstaan. Of was hierbij misschien ‘manipulatie’ aan de orde? Mensen die verstand hebben van druktechnieken hebben wellicht een verklaring voor dit verschijnsel.
Van de 10 + 1 Rupiah heb ik geen ‘misdrukken’ gevonden. Wel twee van de 15 + 1,50 Rupiah. Vrijwel meteen nadat zo veel ‘misdrukken’ werden aangeboden werd van verschillende zijden gewaarschuwd voor deze producten, want dit werd aangemerkt als drukuitschot. Vellen bedrukt met allerlei stadia in het drukproces waarbij iets was misgegaan. Deze vellen hadden vernietigd moeten worden en zeker niet in de handel mogen worden gebracht. Toch is dat laatste gebeurd. Was hier opzet in het spel? Wilde men zich verrijken aan de argeloze verzamelaars? Maar wat moeten we nu met deze producten? Ik heb tot nu toe het woordje ‘misdrukken’ tussen aanhalingstekens gezet, want ik beschouw ze ook als drukuitschot. Ze worden nog altijd aangeboden door diverse handelaren en verzamelaars. Van vele Indonesische postzegels uit die tijd zijn exemplaren als ‘misdrukken’ verkrijgbaar geweest. Moeten we ze negeren? Of zijn ze, nu ze toch ‘op de filatelistische markt’ zijn, toch verzamelwaardig geworden?
Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Indonesië
Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?
Kijk dan bij Collect Club.
(3 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)
Laden...
Reacties (10) Schrijf een reactie
Uiteraard negeren. In dat land wil iedereen een graantje meepikken (mag van mij) en de chefs zitten in het complot (mag niet van mij).
Ben ooit reisleider geweest in dat prachtige land. Zonder extra’s loopt daar niets. In de salarissen werd rekening gehouden met de aanvulling door omkoping. Een vriend van mij, die bosbouw had gestudeerd in Wageningen, wilde een kopie hebben van een bepaald artikel dat in de bibliotheek van Bogor stond. Voor een paar dollars kon hij het originele boek meekrijgen, “no problem sir!” Dus, dat dit ook gebeurde bij postzegels verbaast me niets. Trouwens België was ook gekend vanwege allerlei drukuitschot dat de drukkerij via de achterdeur verliet.
De jongen die nu vanuit een Kanaaleiland o.a. in Westindische plakplaatjes handelt, had toen al een catalogus waarin het door hem te voorschijn getoverde drukuitschot werd aangeprezen. In het Maandblad heb ik toen een recensie geschreven… Het was niet moeilijk toen om in de drukkerij de Chambon allerlei kunstjes te laten uitvoeren mits je de mensen eromheen goed kon voeden!
Belgisch drukuitschot ging de achterdeur uit en werd – leve de privatisering – door een facilitair bedrijf niet versnipperd doch doorverkocht…
Hoelang dat geduurt heeft?? In Indonesia werd tot recent nog steeds bijgedrukt ziolang er vraag is van onze kant!
Als men gaat zoeken vind men nog meer. Cuba o.a heeft van alle/veel emissies “proof errors “of misdrukken.
Dit wordt voor veel geld , US$ 25,– per 4zegels aangeboden. Het willen hebben is leuk maar is het het waard ?
jaap Termes
Ook van een aantal ex-Britse koloniën vind je vaak ongetande zegels, proefdrukken, specimen-opdrukken, enz tegen uit de jaren 80. Deze zijn allemaal expres zo gedrukt in opdracht van het agentschap dat de zegels uitgaf, om nog meer geld uit de zakken van verzamelaars te kloppen. Al dit spul is nu niets extra’s waard in vergelijking met de gewone uitgaven.
Valt nog mee dat onze vriend van de belastingtechnisch-interessante Kanaaleilanden dit niet uitspookt met zijn plaatjeszegels. Geleerd van het verleden? Wat ik ooit via via gehoord heb is dat hij zelf achter de Indonesische misdrukken zat.
Wat mij wel opviel, toen ik in Indonesië was, dat er geen enkele bijzondere postzegel te krijgen was. De postzegels op het postkantoor van Bandoeng (overigens een prachtig oud Nederlands postkantoor, zoals wij het ook hadden in Heerlen) bestonden alleen maar uit de gewone gangbare zegels, zonder gom. Die moest je er zelf vanuit de gluton-pot, opsmeren.Ik had toen al een vermoeden dat alle bijzondere zegels nauwelijks in Indonesië zelf terecht kwamen. Zullen inderdaad wel van de Kanaaleilanden gekomen zijn.
Jos, in 1996 was ik ook in Bandoeng en heb het postkantoor bezocht gelegen aan de voormalige Groote Postweg, nu de Jalan Raya Pos. Aan een speciaal loket kon je daar veel verschillende bijzondere postzegels kopen, inderdaad niet aan de gewone loketten. Wellicht vanwege de internationale postzegeltentoonstelling die daar plaatsvond in het nieuwe gebouw van de Indonesische Post? Overigens was het bezoek aan het ‘postmuseum’ een enorme teleurstelling. Heel vochtig, roestige voorwerpen, verkleurde en beschadigde zegels, niet om aan te zien!
Het filatelie-loket was toen niet open/ niet aanwezig. Dat was in 84-85. Dat er geen gom op de zegels zat was omdat het inderdaad zo vochtig was dat gegomde zegels aan elkaar zouden plakken. Dus die roestige voorwerpen verbazen me niets.
leuk site om te leren
zegels nummer
ik heb ook twee hele mooi misdrukken van indonisie
twee prachtig exmplaren voor wie interressant vindt
mag je mij email sturen dan stuur ik fotos en wil graag jullie adviezen
groeten
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)