Opmerkelijke Veluwe-emissie: faunavervalsing - Postzegelblog

Opmerkelijke Veluwe-emissie: faunavervalsing

4

Over postzegels vallen soms ook opmerkelijke bijzonderheden te vermelden, zoals dat bijvoorbeeld het geval is geweest met de Veluwe-emissie in 2004 (nvph 2282/83). Toen de vellen in de winkel lagen, kwam men er pas achter dat er van de acht afgebeelde dieren er maar drie werkelijk op de Veluwe leven!

De sprookjesachtige illustraties (gravures) zijn o.a. afkomstig uit het Duitse, achtdelig zoölogische standaardwerk Brehms Tierleben (1900). U heeft ongetwijfeld al ontdekt dat een aantal dieren spiegelbeeldig op de postzegels zijn afgebeeld. Vijf dieren zijn in het geheel niet op de Veluwe te vinden (rood aandachtspunt).
•    Een krulbaardzwijn werd de plaatsvervanger van het wilde zwijn;
•    Een witvleugelspecht verving de grote bonte specht;
•    Een vierhoorn antiloop werd de plaatsvervanger van de ree,
•    Een steppevos of korsal verving de vos;
•    Een argalischaap staat voor een moeflon, die niet op de Veluwe voorkomt.
Het ontwerpersduo Linda Swaap & Rutger Vos: “De gravures passen volgens ons goed bij de sfeer en karakter van de Veluwe. We waren erg gecharmeerd  van de kwaliteit en uitstraling van de illustraties, die erg goed pasten bij ons ontwerp.”

TPG Post motiveert de miskleun: “We hebben gekozen voor mooie plaatjes en niet zozeer voor de natuurgetrouwe weergave. Het gaat om het universele karakter van de dieren. Iedereen kan meteen zien dat het om een ree, hert, vos, specht of zwijn gaat. Het type is niet van belang geweest, het gaat om de soort!”

Ik vraag me bij deze vormgevingsvrijheid wel af: “Waarom niet ruiterlijk de blunder toegeven? ’t Getuigt van karakter.”

Eekhoorns, gaaien en edelherten leven wél op de Veluwe (groen aandachtspunt). De pers heeft de faunavervalsing of vormgevingsvrijheid destijds breed uitgemeten. Vincent Bijlo verwerkte op 24 juli 2004 in het Utrechts Nieuwsblad de ‘misstap’ zelfs in een fabel. Dieren spreken op een originele manier hun ongenoegen uit over de Veluwe-postzegelemissie.

Samenstelling van Veluwe-velletje

De ruimtelijke en uitgestrektheid van de Veluwe, die met drie doorzichtige coulissen verbeeld wordt, is door samenvoeging gravures en fotografische afbeeldingen ontstaan.

De acht dieren bevinden zich voor, achter, tussen en/of te midden van doorzichtige driekleurige coulissen op de voorgrond (boomstammem o.a. van de berk), middenpartij (gebladerte in de boomtoppen) en/of achtergrond (bosrandbegroeiing). Dit ruimtescheppende, doorzichtige en uitgestrekte landschap (door de collagetechniek samengesteld) komt aantrekkelijk over.

De fabel van de beestenwoede op de Veluwe

De dieren op de Veluwe hebben het helemaal gehad met TPG Post. In een afgelopen zaterdag verschenen persbericht laten ze weten op geen enkele wijze te willen meewerken aan wat voor activiteiten van de post dan ook. Het levendige postverkeer tussen de dieren onderling is inmiddels al uitbesteed aan West-Falenpost, de Duitse brievengigant, die sinds kort ook de flessenpost verzorgt. Aanleiding van deze rigoureuze maatregel is de nieuwe serie postzegels van TPG Post.

Op een zaterdag inderhaast georganiseerde persconferentie te Otterlo voerde een bonte specht het woord namens de vier getroffen diersoorten. “De directie van TPG Post heeft zich niet gerealiseerd hoe schokkend en pijnlijk het is wat ze heeft aangericht,” verklaarde de specht. Hij doelde daarmee op het feit dat op de zegels vier diersoorten staan, die niet op de Veluwe voorkomen. Er staat geen bonte specht op, maar een witvleugelspecht. Geen vos, maar een maikong, geen wild zwijn, maar een Maleisische baardzwijn en geen ree, maar een Indiase vierhoornantiloop.

“Wij zijn”, vervolgde de specht, “blijkbaar niet mooi genoeg voor de zegels. Wij zijn het niet waard om een brief of een kaartje te sieren. Wij zijn blijkbaar Untertiere. We zullen dan ook, en dat spijt me verschrikkelijk om te moeten zeggen, een aanklacht tegen de post indienen. We kunnen de wereld niet vaak genoeg waarschuwen waartoe dit oprukkende fascistische gedachtegoed kan leiden. Ik hoef slechts twee jaartallen te noemen om dit te onderstrepen. Ik zal het niet doen, u weet zelf heek goed dat ik 1940 en 1945 bedoel.”

Een nauwelijks verstaanbare vos voegde daar met een door tranen gesmoorde stem aan toe dat het zich ‘de jood van het dierenrijk’ voelde. Een wild zwijn greep de microfoon en beet de verzamelde pers toe dat zelfs de islamitische wereld varkens beter behandelt dan TPG Post.

De bonte specht roffelde de dieren met zijn snavel tot de orde. “U begrijpt”, zei hij, “dat de emoties in deze zaak zeer hoog oplopen. Namens de reeën, die zich niet in staat voelen het woord te voeren, laat ik u weten dat ze zich ernstig in hun wiek geschoten voelen. Je mag een ree nooit vervangen door een antiloop. De ree is helemaal niet antilopen. Als hij dat zou zijn, zouden alle wildroosters met onmiddellijke ingang verwijderd kunnen worden.”

Met die opmerking oogstte de specht veel bijval van de in groten getale aanwezige andere, niet getroffen diersoorten, die de Veluwe bevolken. Een ovationeel solidariteitsapplaus was zijn deel. De muggen klapten hun vleugeltjes blauw en de duizendpoten stampten zo hard ze konden op de vochtige bosgrond. “Als”, riep de boze specht boven het rumoer uit, “TPG Post niet besluit deze zeer kwetsende zegels uit de handel te nemen, dan tik ik persoonlijk alle brievenbussen kapot.”

“En ik bijt de postbode dood”, riep de vos. “De echte zwijnen dragen uniformen”, loeide het wilde zwijn. En de reeën zeiden niets, die liepen maar wat door het bos. Ze waren erg terneergeslagen. Sommige hoopten zelfs dat er snel een prins met een geweer zou komen om ze uit hun leiden te verlossen. De journalisten stonden op van hun boomstronken en liepen naar hun auto’s. Ze waren zeer onder de indruk van de solidariteit tussen de dieren. Een solidariteit, die je in de mensenwereld nauwelijks nog aantreft.

Gelijk een parabel?

Deze fabel, die een postzegelemissie op een bepaald niet alledaagse manier bekritiseert, geeft de postzegels een onverwacht levendige meerwaarde, maar ook een hogere attentiewaarde. Deze postzegels steken met kop en schouder boven het maaiveld uit. Het ‘uitzonderlijke’ rondom beide Veluwe-velletjes maakt ze tot ‘aansprekende’, spraakmakende en opvallende postzegels.

Gratis online postzegelcatalogus

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
Nederland Herten



Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

Kijk dan bij Collect Club.

Beoordeel met 1 sterBeoordeel met 2 sterrenBeoordeel met 3 sterrenBeoordeel met 4 sterrenBeoordeel met 5 sterren (2 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)
Laden...
PrintSchrijf een reactie

Bate Hylkema schrijft vanaf 1980 artikelen over filatelie en woont in het Friese Beetsterzwaag.

Reacties (4) Schrijf een reactie

  • aadb op 6 januari 2013 om 11:28

    @Weer zo,n mooi voorbeeld van zegels waarbij het complete beeld vernietigd wordt bij het uitscheuren van de zegels .Geamputeerde poten en staarten en een mismaakt gewei De tab laten zitten geeft in sommige gevallen nog een aardig beeld .Maar bekijk de zegels op de prachtige maximum kaarten wat een treurnis .De maker zal gedacht hebben dat met tab minder van de afbeelding gezien zou worden of heeft het niet gezien dat de afbeelding op de tab doorloopt Je zou in een catalogus kunnen vermelden dat zegels met tab een meerwaarde geven .Maar goed ik ben benieuwd waar Bate de volgende keer mee komt om aan te tonen dat de zegels duidelijk niet bedoeld zijn om te gebruiken maar om als kompleet velletje op te bergen zonder dat postnl daar een dienst voor hoeft te verrichten .Bravo voor deze bijdrage die mijn aktie ik wil kompleet en niets anders ondersteunt Ach en alle verklaringen van tnt waarin ze zeggen het geeft een duidelijk beeld zal de ontvanger van een brief met een los zegel zeker onder strepen een duidelijk beeld van onbegrip en onvermogen .

  • Franc Rossi op 6 januari 2013 om 18:10

    Beste Aad,
    Ik begrijp jouw actie en vind het zelf ook vaak vervelend als een perforatie door een afbeelding gaat. Maar het is vaak pas vervelend als je wéét dat er een tab of velletje bestaat waarop meer te zien is. Als je echter de zegels zelf beschouwd blijven er vaak mooie verzamelwaardige kunstwerkjes over al zou ik nooit een gewei afperforeren.
    Als willekeurig voorbeeld de zegel t.g.v. 50 jaar geleidehondenfonds uit 1985. Sunny uit 1935 staat er, ook zonder poten, prima op en beeld de bedoeling goed uit. En hoeveel paardenhoofden wel niet op zegels voorkomen is niet te tellen. Blijft het feit dat er dieren op staan die niet voorkomen op de Veluwe en dat vind ik veel erger en daaruit blijkt inderdaad dat TNT en nu ook PostNl makkelijk willen verdienen aan de verzamelaar.

  • Louis Fraanje op 8 januari 2013 om 13:42

    Beste Aad,

    Kijk eens naar ons weblog, daar vindt je jouw verhaal terug. Ook de reactie die wij destijds in 2004 in ons tijdschrift hadden geplaatst. Al met al een zeer slechte beurt voor TNT, ik mag wel zeggen een zeer grote “Blunder”.

  • Louis Fraanje op 8 januari 2013 om 13:43

    Sorry, ik had vergeten onze naam van de weblog te vermelden: http://www.de-veluwenaar.nl

Schrijf een reactie

(registratie is niet nodig)