Hoe is dit kanaal ontstaan? Al in de 16^de eeuw werd door Bisschop Brask van Linköping een voorstel ingediend om een kanaal aan te leggen vanaf de Baltische zee naar de Noordzee, maar het bleef heel lang bij plannen alleen. Hertog Baltzar von Platen, marine officier en minister, legde in 1806 een in een traktaat vast, dat een kanaal kon worden aangelegd. Dit werd op 11 april 1810 bekrachtigd door Koning Karl XIII, waarna een Canal Compagnie toestemming kreeg om de benodigde stukken land en bossen te verwerven. Al in mei 1810 werd begonnen met graafwerkzaamheden, eerst in Motala, maar al snel op veertien andere stukken in het traject.

Het kanaal werd gebouwd door 58.000 soldaten uit het Zweedse leger, afkomstig uit 16 verschillende regimenten. Daarnaast ook nog eens ongeveer 2.000 Russische krijgsgevangenen. Het grootste deel van het kanaal was met de hand uitgegraven en rotsen werden uit de weg geruimd met springstof. Baltzar von Platen gebruikte ook technieken die al eerder in Groot Brittannië waren toegepast en had daarom een aantal Engelse ingenieurs in dienst. Motala werd de industriële basis voor het gehele werk. Na 22 jaar was het kanaal gereed.

Op 26 september 1832 werd het kanaal officieel in gebruik genomen door een ceremonie die in Mem plaatsvond, bijgewoond door Koning Karl XIV. Helaas kon Von Platen zelf niet bij de opnening van het kanaal aanwezig zijn, omdat hij drie jaar eerder was overleden. Gedurende de 19^de eeuw werd het kanaal druk bevaren, maar net als in Groot Brittannië, ook hier brachten de spoorwegen en het wegtransport een klap toe aan de kanaalvaart. Door sneller te kunnen werken en dichter bij bestemmingen te kunnen komen.

Maar thans is het kanaal een van de belangrijkste toeristische bezienswaardigheden van het land, getuige de postzegels in het postzegelboekje, dat op 7 mei 1979 verscheen. De zegels laten vooral het toeristische aspect zien van het kanaal. Zoals een van de schepen die het kanaal bevaren, de Juno, een stoomschip van de Göta Canal Company. Het schip is ook te zien in de sluis van Borenshult, een trap van vijf sluizen na elkaar. De brug is een rolbrug en kan op wielen en rails teruggeschoven worden om schepen door te laten. De brug ligt bij Hajstorp. De sluizen werden met de hand bediend. De deuren moesten, nadat de sluis vol of leeg was gelopen, met een grote disselboom worden opengeduwd. We zien de sluiswachter bij Ricksberg aan het werk. Bij Godhögen vaart net een zeilschip de sluis binnen terwijl op de andere zegel een kind in een kano de sluis van Forsvik binnenvaart.

De postzegels werden gegraveerd door Czeslaw Slania naar foto’s genomen door zes verschillende fotografen. Hun namen zijn op de zegels vermeld. Het omslag van het postzegelboekje is van de hand van Jan Magnusson. Zweden kent vele honderden verschillende postzegelboekjes en dit boekje was nummer 315 in de reeks, met een oplage van 2.670.000 stuks. Verzamelt u ook postzegelboekjes? Of alleen de losse postzegels daaruit? En combinaties? Of gaat dat te ver?

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Groot Brittannië • Zweden

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(1 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...