Meteen waren er slimmeriken die dachten: hé, dat is mooi, want de postwet zegt dat een postzegel de landsnaam moet hebben en een waarde aanduiding. Dus: die 10 stukjes velrand zijn ook postzegels! En jawel, ze werden her en der als postzegel geplakt. Ook in Hank waar de beheerder van de postvestiging een brief op zijn balie kreeg gelegd met het verzoek de ‘zegel’ netjes te stempelen en de brief te verzenden. Dat gebeurde op de eerste dag van geldigheid van de ‘zegel’ en omdat de beheerder geen instructies had wat te doen, voldeed hij aan het verzoek. Dat hij voor de gek werd gehouden, had hij blijkbaar op dat moment niet door.
Zo werden heel wat brieven verzonden en prompt beport omdat ze, in de ogen van het Staatsbedrijf der PTT, niet of onvoldoende waren gefrankeerd. Een groot meningsverschil ontstond en de twisten laaiden zo hoog op, dat er zelfs een gerechtelijke uitspraak over werd gedaan. De rechter bepaalde dat de velrand met daarop 10 afdrukken van een deel van de postzegel, géén geldige postzegels waren voor de frankering.

De verklaring was heel simpel: de PTT had de verschijning van de zegels aangekondigd in de Staatscourant en daarbij was vermeld, dat het vellen van 10 x 10 = 100 zegels waren en dus geen vellen van 110 stuks. Ook was een afbeelding van de volledige zegel opgenomen, dus dat was de enige echte!

Jammer voor die mensen die dachten de PTT voor de gek te kunnen houden met een velrand van een postzegel. De ‘gedupeerden’ namen het sportief op en zo werd een meningsverschil omgevormd tot een leuk verzamelitem. En zo kwam Alleta Jacobs, dank zij ontwerpster Addy de Meester, vaak in de publiciteit, maar op een manier die zij zelf nooit zou hebben bedacht of bevochten.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Nederland

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(1 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...